kun je iemand die recht heeft op vruchtgebruik uit een geerfd huis zetten?

Als uw schoonvader in gemeenschap van goederen met deze vrouw is getrouwd en er geen scheiding is uitgesproken heeft deze vrouw tot het eind van haar leven recht op het vruchtgebruik als ze gedurende het leven van uw schoonvader en de periode daarop onafgebroken de woning bewoont.

Het vruchtgebruik eindigt bij het overlijden van de vrouw en / of als de vrouw een andere verblijfplaats kiest.

Indien er duidelijk aanwijzingen zijn dat uw schoonvader wenste dat ook het huis niet gebruikt mocht worden door haar kan de familie via de rechtbank het vruchtgebruik beeindigen en het pand onverwijld te verlaten.

Vruchtgebruik is een beperkt zakelijk recht en dus kan je die mevrouw niet uit het huis zetten zolang zij leeft of zo lang zij het recht wenst uit te oefenen. Zie BW boek 3 artt. 201 en verder. Ja, het dus zomaar mogelijk!

De wet beschermt de echtgenote van uw vader, ook al heeft hij haar in een testament onterft.
Op grond van artikel 4:29 van het Burgerlijk Wetboek kan de echtgenote een vruchtgebruik krijgen van de woning en de inboedel ("verzorgingsvruchtgebruik").

De echtgenote krijgt het vruchtgebruik van de echtelijke woning en de inboedel, tenzij de erfgenamen aantonen dat zij het niet nodig heeft (bijvoorbeeld omdat zij zelf nog een woning bezit).
De echtgenote moet wel uiterlijk zes maanden na het overlijden van haar partner aan de erfgenamen aangeven dat zij gebruik maakt van dit vruchtgebruik. Vervolgens moet dit vruchtgebruik gevestigd worden (bij een huis moet dit in een notariële akte geregeld worden). De wet geeft de echtgenote tot één jaar en drie maanden na het overlijden van de partner de tijd om het vruchtgebruik te vestigen. Deze termijn kan wel verlengd worden.

Samenvattend: als het vruchtgebruik op de juiste manier is aangevraagd en gevestigd, dan kan de echtgenote inderdaad in "uw" huis blijven wonen en dan mag u het huis niet verkopen of verhuren zolang het vruchtgebruik erop zit.

NB: Als uw vader met haar in gemeenschap van goederen was getrouwd, dan is op basis daarvan de helft van het huis al eigendom van haar.

Het testament met de onterving gaat in deze boven het automatisme van de wet t.b.v. de langstlevende echtgenoot.

Wie onterfd is, zoals je zegt, erft niets, ook geen vruchtgebruik.
Dat geldt alleen niet voor een kind van je vader dat daardoor recht kan doen gelden op de legitieme portie, maar die Poolse dame is niet een kind van je vader.
Conclusie: Het plaatje dat je schetst kan niet juist zijn.

Vraag het na bij een goede notaris.