uit huis gezet, geen inkomen en geen spullen, wat nu?

Jou ouders blijven voor jou verantwoordelijk voor onderdak en voeding tot je 21 ste. Ik zou als ik jou was even langs de huisarts en jeugdzorg gaan.

Dat mogen je ouders niet doen. Volgens de wet blijven je ouders namelijk tot je 21e financieel verantwoordelijk voor jouw levensonderhoud. Je kunt dan wel - als je dat wilt, of als je dat samen besluit - op jezelf gaan wonen (zat mensen gaan op hun 18e of 19e op kamers) maar dat betekent dat je ouders financieel bij moeten dragen als je het zelf niet redt.

Wat jij dus moet doen, is hulp vragen. Bijvoorbeeld bij het maatschappelijk werk in je woonplaats of bij jeugdzorg. Bij beide instellingen hoef je niet zelf te betalen voor hulp. Als de relatie tussen jou en je ouders echt ernstig ontwricht is, zou het kunnen zijn dat je - eventueel met ondersteuning vanuit de één of andere instantie - wel ergens anders gaat wonen, maar je ouders moeten dan wel bijdragen.

Als je geen inkomsten hebt, geen werk kunt vinden of niet kunt werken en geen recht hebt op een andere uitkering, kun je in Nederland een beroep doen op een Bijstandsuitkering. In jouw geval stuit dat wel op problemen, want dan moet je beschikbaar zijn voor werk. Jij gaat naar school, dus je kunt niet intussen fulltime werken. Daarnaast moeten je ouders tot tot je 21 jou financieel onderhouden, en dat betekent dat je pas op je 21e een volledige bijstandsuitkering kunt krijgen. Vanaf je 18e kun je dan wel een veel lagere uitkering krijgen, een soort zak- en kleedgeldregeling.

Er zijn alleen in uiterste gevallen wel uitzonderingen op die regels, zowel de leeftijdsgrens als de beschikbaarheid voor werk. Daarbij krijg je na enige tijd alsnog die tegemoetkoming, en gaat het om het overbruggen van de tijd tot je klaar bent met school. Daarna ga je immers óf werken, óf een opleiding volgen waarvoor je waarschijnlijk recht hebt op studiefinanciering. Maar mochten je ouders dus absoluut niet mee willen werken en mocht de relatie met je ouders dermate slecht zijn dat verdere bemiddeling niet zinvol is, dan zal waarschijnlijk een maatschappelijk werker of een andere hulpverlener kijken of er een dergelijke uitzondering gemaakt kan worden zodat jij toch in je levensonderhoud kunt voorzien. Maar in beginsel moeten je ouders dit doen, en daar zullen zij dus ook op aangesproken worden.

Maar ga dus naar een hulpverleningsinstelling, en leg daar je verhaal voor. Als je er zelf niet uitkomt, vraag dan eens op school aan een mentor, leerlingbegeleider, school maatschappelijk werker, schoolverpleegkundige of vertrouwenspersoon of die je kan helpen om hierin de juiste hulp te vinden.

tot je 21ste moeten je ouder je financieel steunen, tot je 23 val je onder jeugdzorg, ga langs jeugdzorg en zij helpen je met een eventueel pleeg gezin als je kunt aan tonen dat je echt iemand nodig hebt die voor je moet zorgen, anders krijg je een woonplek en helpt jeugdzorg met het zoeken naar een baan en helpt je met alles zoals het betalen van rekeningen.