Wij hadden onze kat in bruikleen van het asiel :-). Ik vind dat altijd zó gek klinken, maar zo was het wel: wij tekenden een bruikleenovereenkomst, waarbij we dus aangaven goed voor het beest te zorgen, en hem terug te brengen als we ooit niet meer voor hem zouden kunnen zorgen. Overigens was dat ook al gebeurd met 't arme beest: hij was toen voor de derde keer in het asiel. En een ontzettend lief beest, kon alleen niet met kleine kinderen samen.
Maar goed, ik weet niet of er verschil is per asiel, maar bij ons was het dus een bruikleenovereenkomst. Maar dat betekent niet dat ze hem zomaar weer op kunnen komen halen hoor! Alleen als er aanwijzingen zijn dat je niet goed voor hem zorgt, maar hooguit leggen ze nog eens één keer een huisbezoek af als je hem een paar weken hebt, en daarna hoor je echt niets meer van ze. Het gaat erom dat je als je bijvoorbeeld een pup of kitten neemt die te jong is om te laten casteren/steriliseren, dat je er dan voor tekent dat je dat op tijd laat doen. Het asiel wil immers een tehuis vinden voor beesten zonder huis, en wil niet dat diezelfde beesten bijdragen aan het krijgen van nog meer zwerfdieren. Dat is dus één ding, en daarbij mag je niet je hond of kat uit het asiel zelf aan iemand anders geven. Waarschijnlijk wel in overleg, maar ze willen dat je hem terugbrengt als je er niet meer voor kunt zorgen. Dat alles om te voorkomen dat mensen een dier uit het asiel halen en dan tijdens een vakantie besluiten hem in het bos achter te laten of achteloos aan de buurvrouw te geven. Als je dus ziek zou worden, of je gaat naar een bejaardentehuis waar geen honden mee mogen, of je kinderen blijken allergisch te zijn, of wat dan ook, dan ben je volgens de overeenkomst verplicht om hem terug te brengen. Dát is waar het om gaat, en natuurlijk geeft zo'n contract ze ook een basis om het dier mee te nemen als je buurman bij de dierenpolitie zou melden dat je hem mishandelt. Maar als je goed voor hem zorgt, haalt echt niemand van het asiel je hond of kat bij je weg.