Als je tegengehouden wordt i.v.m. niet hands-free bellen in de auto mag je dan gebruik maken van je zwijgrecht (zie toelichting)?

Mij lijken deze vragen niet relevant. En lijkt mij dat je niet verplicht bent tot antwoorden

Het is in een dergelijke situatie altijd mogelijk om je te beroepen op je zwijgrecht. Maar ik geloof heilig dat het beter is om dit niet te doen, al is het alleen maar om te voorkomen dat je tegelijkertijd een bekeuring krijgt voor (bijvoorbeeld) het niet dragen van je gordel, het niet gebruiken van je richtingaanwijzer, iets te lang op de linkerbaan zitten, noem maar op. Er zijn genoeg kleine vergrijpen waar je altijd wel een bekeuring voor aangesmeerd kan krijgen en je hebt geen enkel verweer. Hooguit kom je onder je bekeuring van je telefoon uit, maar om daar nu 3 andere bekeuringen voor in de plaats te krijgen...

Je krijgt een foldertje mee over handsfree-setjes, als ik het goed begrepen heb. Als jij niet wilt vertellen welk merk telefoon je hebt, hoef je dat niet te vertellen. Alleen je rijbewijs moet je laten zien, voor de rest is het niet verplicht. Maar je schiet er natuurlijk weinig mee op.

Uit betrouwbare bron: je hoeft nooit te antwoorden op vragen van de politie, je hebt inderdaad zwijgrecht. In dit geval dan wel met het resultaat dat heel je auto binnenste buiten gekeerd wordt, omdat die telefoon toch echt gevonden moet worden... Heel veel schiet je er dan volgens mij niet mee op. En daarnaast: als je niet handsfree belt weet je dat je het risico loopt om gepakt te worden. Wil je geen boete, bel dan niet of handsfree!

Ik meen dat bij de notitie van het feit (in het proces verbaal) tegenwoordig altijd merk van de foon vermeld moet worden, misschien als bewijs dat de agent je telefoon heeft gezien.
Ik weet wel (dankzij van die tv-programma's) dat ze bij de 'verklaring' altijd zeggen dat je geen verklaring hoeft te geven (dus niet waarom je zat te bellen bijvoorbeeld).
Ik heb in die programma's eigenlijk nooit gezien dat iemand weigerde antwoord te geven op die vraag, wonderlijk misschien.

Je hebt gelijk, maar
Bij strafrecht is men verplicht om je te vertellen dat je niet tot antwoorden verplicht bent (cautie). Dit moet men je vertellen voordat je een verklaring gaat afleggen. Bij administratief recht is dat anders geregeld en hoeft die mededeling niet gedaan te worden.
De wet muldergedraging (waar het niet HF bellen onder valt) valt onder administratief recht.
Maar in de praktijk zal men altijd aan jou vragen wat de rede was voor je gedraging. Als jij daarop antwoord dat je je beroept op zwijgrecht is er niets aan de hand en zal die opmerking worden genoteerd door de controlerende ambtenaar.
Zwijgrecht kan overal op worden toegepast het is wettelijk (grondwet) vastgelegd dat niemand behoeft mee te werken aan zijn eigen veroordeling.
Maar als je een opsporingsambtenaar onthoud van noodzakelijke info zoals naam/adres gegevens door je te beroepen op zwijgrecht heb je wel een probleem, in dat geval zou je aangehouden kunnen worden.

Ten eerste wordt je voor dat delict niet tegengehouden of aangehouden maar staande gehouden en ter plaatse geverbaliseerd.
Aangehouden worden betekent dat je mee moet naar het politiebureau.
Ten tweede heb ik nog nooit meegemaakt dat een agent vroeg om wat voor merk / type van carkit of telefoon dan ook.
Maar waarom zou je die informatie niet geven als er om gevraagd word door een politiefunctionaris?
Verder is het in NL inderdaad nog steeds zo dat men niet aan de eigen veroordeling hoeft mee te werken.

Ingevolge artikel 29 Wetboek van Strafvordering heeft iedere verdachte het recht te zwijgen.

Artikel 29
[1.] In alle gevallen waarin iemand als verdachte wordt gehoord, onthoudt de verhoorende rechter of ambtenaar zich van alles wat de strekking heeft eene verklaring te verkrijgen, waarvan niet gezegd kan worden dat zij in vrijheid is afgelegd. De verdachte is niet tot antwoorden verplicht.
[2.] VOOR HET VERHOOR WORDT DE VERDACHTE MEDEGEDEELD DAT HIJ NIET VERPLICHT IS TOT ANTWOORDEN
[3.] De verklaringen van den verdachte, bepaaldelijk die welke eene bekentenis van schuld inhouden, worden in het proces-verbaal van het verhoor zooveel mogelijk in zijne eigen woorden opgenomen. De mededeling bedoeld in het tweede lid wordt in het proces-verbaal opgenomen.

Een verdachte is volgens art 27 van dat zelfde wetboek:

Artikel 27
[1.] Als verdachte wordt vóórdat de vervolging is aangevangen, aangemerkt degene te wiens aanzien uit feiten of omstandigheden een redelijk vermoeden van schuld aan eenig strafbaar feit voortvloeit.
[2.] Daarna wordt als verdachte aangemerkt degene tegen wien de vervolging is gericht.
3 De aan de verdachte toekomende rechten komen tevens toe aan de veroordeelde tegen wie een strafrechtelijk financieel onderzoek is ingesteld of te wiens aanzien op een vordering van het openbaar ministerie als bedoeld in artikel 36e van het Wetboek van Strafrecht niet onherroepelijk is beslist.

Uit deze beide artikelen valt op te maken dat je het recht hebt te zwijgen.

Echter als jij een bekeuring krijgt, wordt door de agent aan jou in feite een schikking ter voorkoming van strafvervolging aangeboden.

Als je dàn zwijgt heeft dat tot gevolg dat je voor de rechter 'mag' verschijnen.
Daar heb je ook het recht te zwijgen..maar je kunt dan echter ook niets ter verdediging van jezelf aanvoeren.

Hetgeen tot gevolg kan hebben dat je straf aanzienlijk zwaarder uitvalt.

Let op: Men moet jou dus nadrukkelijk op je zwijgrecht wijzen
Wanneer de politie of de rechter jou NIET op je zwijgrecht attendeert..heeft dat tot gevolg dat je vrijuit gaat..dus let daar scherp op..

Groet,

Ton