Waarom geeft men geld aan dierenhulp ipv mensen die in armoede leven?

Waarom geven mensen geld aan kankerfondsen als er ook mensen honger hebben? Waarom geven mensen geld aa voedselhulp als er ook mensen sterven aan AIDS? Waarom geven mensen geld aan AIDSbestrijding als er ook slachtoffers van rampen zijn? Waarom geven mensen geld aan rampenbestrijding als het regenwoud wordt gekapt? Waarom geven mensen geld aan duurzame bosbouw als er ook gevaarlijk slecht onderhouden kerncentrales zijn?

Deze vraag is een heilloze weg. Je kunt je leven besteden aan het vinden van het doel dat het het allermeest waard is om geld aan te geven en het nooit vinden. Of je kunt doen wat je kan voor dat doel waar je je persoonlijk bij betrokken voelt.

Want zeg nou zelf: dat er mensen met honger zijn, wil dat zeggen dat het niet erg is dat in sommige landen 'gevechten' worden georganiseerd tussen vechthonden en vastgeketende beren waarvan de klauwen en tanden zijn verwijderd? Nee toch? Het is allebei erg, en het is het bij allebei waard om er iets aan te doen als je kunt.

Omdat je nou eenmaal niet iets kunt doen aan álle erge dingen, kun je alleen maar ervoor kiezen om iets te doen aan sómmige erge dingen. Aan honger en ziekte in Afrika, aan kanker in Nederland, aan honden-berengevechten of aan de eenzaamheid van dat oude dametje dat om de hoek woont en amper nog de deur uitkomt.

Of kies er desnoods (vooral!) voor om eens je moeder te helpen met het schoonmaken van de dakgoot. Doe gewoon wat je kunt, doe het zo goed mogelijk, en moedig anderen aan zo goed mogelijk te doen wat zij kunnen. Als we dat allemaal zouden doen, kunnen we met zijn allen de hongerige mensen in Afrika, de beren in Pakistan, de vereenzaamde oude dametjes in Nederland én onze moeders helpen.