In maart 2016 hebben Hongarije, Macedonië en Servië hun grenzen hermetisch gesloten. Dit gebeurde na de migratiedeal Tussen Turkije en de EU-lidstaten. Vanaf dat moment volgen veel vluchtelingen uit Syrië de route via Turkije.
Alle vluchtelingen die via Turkije illegaal de Europese Unie zijn ingekomen, worden teruggestuurd naar Turkije op kosten van de Europese Unie. Voor elke Syriër die wordt teruggestuurd naar Turkije neemt de Europese Unie een andere Syriër uit Turkije op. In maart 2018 heeft de Europese Commissie bekend de vluchtelingendeal met Turkije voor de duur van twee jaar te verlengen en Turkije krijgt hiervoor miljarden steun voor opvang van de vluchtelingen.
Bij bootvluchtelingen speelt een heel ander probleem. Het merendeel van de bootvluchtelingen komt uit het Midden Oosten en Afrika. Zij verzamelen zich op de stranden van Libië om van hieruit met behulp van mensensmokkelaars/mensenhandelaren per boot de Middellandse Zee over te steken. Het gaat om aantallen die verblijven in kampen aan de Libische stranden die ver boven de 300.000 liggen.
De Libische premier Fayez Sarraj verklaarde twee jaar geleden in een vraaggesprek met de Duitse Krant Welt am Sonntag dat Libië geen bootvluchtelingen terugneemt. Zij woonden niet in Libië, kunnen niet gaan wonen in Libië en zullen er ook geen werk kunnen vinden. Europa moet zelf naar een mogelijkheid zoeken om de bootvluchtelingen naar hun vaderland terug te sturen. Aldus de Libische premier.
Naar land van herkomst terugsturen is een onmogelijkheid, in 99% is het land van herkomst niet bekend. De meeste bootvluchtelingen hebben geen enkel document bij zich waaruit hun identiteit blijkt, laat staan welk land hun geboorteland is. Testen dmv de taal die een vluchteling spreekt is geen optie (de vluchtelingen spreken trouwens overwegend onbekende dialecten) dat is geen absoluut bewijs van herkomst.
Bij aankomst aan land in Italië verspreiden de vluchtelingen zich in recordtempo. Het is onbegonnen werk deze mensen tegen te houden en terug te sturen, niemand van de autoriteiten weet waarheen dat zou moeten zijn. Zo was het in juni 2015, zo is het heden in 2018 nog steeds.
Het wel of niet terugsturen van de bootvluchtelingen heeft niets te maken met hetgeen er binnen de VN is afgesproken en of Libië wel of geen veilig land is. Stel dat Libië alsnog zou besluiten de bootvluchtelingen terug te nemen, dan betekent het dat men deze mensen terugstuurt naar de hel van waaruit zij gekomen zijn.
Toegevoegd op 03 juli 2018 10:39: bron
- Bronnen:
-
https://decorrespondent.nl/7617/dit-verhaa...
-
https://nos.nl/artikel/2037844-vluchteling...
-
https://sea-watch.org/en/captain-pia-interview/