wat heeft globalisering de Derde Wereld opgeleverd tot nu toe?

Zowel nadeel als voordeel: zie uitleg hieronder.

Door globalisering is (1) de concurrentiepositie van veel lokale industrie slechter geworden, er gingen er veel failliet en hun werknemers kwamen op straat. (2) landbouwproducten lijden al jarenlang aan prijsdalingen, ook door verbeterde communicatie en transport, en doordat grote concerns de handel steeds meer in hun greep hebben. Ook (3) de vele sloopschepen op de stranden van Afrika en India, exportproduct van veelal rijke landen, vormen een groot gevaar. en (4) de milieuvervuiling in derdewereldlanden, veroorzaakt door bedrijven uit rijke landen die aan o.m. oliewinning en mijnbouw doen. Tot zover enkele nadelen, er zijn er vast nog meer.

Nu de voordelen:
(1) Door globalisering hebben landen als China, India, Argentinie, Chili en Brazilie (meer) economische macht gekregen en zij werden nagevolgd door o.m. Vietnam. Oudere voorbeelden zijn Japan en Korea, hoewel vooral Japan eigenlijk nooit als derde-wereldland beschouwd werd; maar juist door de contacten met voor hen verre landen als Groot-Brittannie en Duitsland en de VS is de Japanse economie sinds 1880 sterk opgeleefd. Dat het in Japan nu niet zo best gaat, heeft andere oorzaken dan globalisering: juist dankzij de globalisering is Japan nog steeds een heel belangrijk exportland. Uiteraard heeft de toename van de bedrijvigheid ook de werkgelegenheid gestimuleerd. Dan heb je Turkije dat in 30 a 40 jaar van een behoorlijk arm land een regionale economische grootmacht is geworden.
(2) Door globalisering (meer reizen, makkelijker transport) is vooral de voor de wereldeconomie relevante kennis in derdewereldlanden toegenomen, naast die van geneeskunde, mijnbouw etc. Veel IT-bedrijven hebben hun programmeer- en systeemanalysewerk in Zuid-India (Bangalore en Mysore) en Brazilie gestald. Natuurlijk hebben hiervan vooral wat ik zou willen noemen voormalige derdewereldlanden geprofiteerd, maar je ziet wel dat enkele landen een sterke vooruitgang boeken op veel gebieden; zoals Maleisie en Vietnam. Indonesie zou zeker ook tot de nieuwe tijgers kunnen behoren en dat gaat ook gebeuren als men corruptie effectief weet aan te pakken.

Door deze ontwikkelingen ontstaat er overigens wel een steeds groter 'grijs gebied' tussen de duidelijk ontwikkelde landen, en de werkelijk arme landen. Een aantal daarvan heeft (vanwege een heel scala aan oorzaken) nog steeds bitter weinig perspectief voor de toekomst.