Luister jij doorgaans naar je gevoel of volg je je verstand?

Vrouwen naar hun gevoel, mannen naar hun verstand.

Ik luister naar allebij + intuitie

Als m'n gevoel het zegt luister ik naar m'n verstand.

Dat ligt een beetje aan de situatie. Bij sommige dingen denk ik meer met mijn verstand, en bij andere dingen meer met mijn gevoel.

Ik denk wel dat mijn gevoel vaker wint van mijn verstand.

Ik volg mijn gevoel, en bedenk met mijn verstand hoe het te realiseren

Allebei.. dat werkt toch het beste.. Dus ik luister naar mijn gevoel en naar mijn verstand en dan pas neem ik een beslissing die mij op dat moment het beste lijkt.

Als ik de beslissing op basis van gevoel neem en ik kan het verder niet onderbouwen, dan zeg ik dat er ook wel bij. Dan zeg ik: ik voel het zo en zo.. ik kan het niet onderbouwen maar het voelt goed (of niet goed).

Als ik het op verstand baseer, dan beargumenteer ik de beslissing wel maar het gevoel moet het er wel mee eens zijn..zeg maar..

hm als ik niet naar m'n verstand zou luisteren, zou ik hier nu niet zitten. maar dan zou ik ook enorm ongelukkig worden, dus luister ik voor de verandering maar naar m'n verstand...

tja, en meestal luister ik toch naar m'n gevoel.

Ik heb een wedervraag. Hoe kan ik, als gevoelig verstandsmens, dat dolgedraaide denken stoppen en bij mijn gevoel komen?

Eerst m'n gevoel, dan m'n verstand.

Geen idee, m'n gevoel en m'n verstand overlappen elkaar voor minstens 95%.

Ik doe het als volgt. Mijn eerste gevoel bij een beslissing vind ik belangrijk. Als bij verdere analyse blijkt dit te kloppen neem ik het besluit. Indien het bij analyse niet blijkt te kloppen ga ik er nog wat langer over nadenken. Soms vraag ik een bekende om mee te denken. Of lees er een boek over. Of vraag het op Goeievraag.

gevoelens ontstaan uit gedachtes die weer ontstaan vanuit je verstand (iets anders dan verstandig..)
dus in principe heeft het allemaal met elkaar te maken. je bent je vaak alleen niet bewust van waar je gevoelens vandaan komen (welke gedachtes er aan ten grondslag liggen) dus wordt het vaak als een apart iets gezien.

"...Als mens een boot is dan is zijn hart zijn kompas en zijn verstand zijn zeil en stuur..."

In mijn werk gebruik ik vaak mijn intuitie en beredeneer het daarnaast met mijn verstand.

Prive gebruik ik mijn intuitie / gevoel. Als er zakelijke aspecten aan zitten mijn verstand.

Dit allles is niet zwart-wit overigens.

Ha, die Marita;

Al te vaak met mijn verstand waardoor ik nog wel eens met mijn gevoel in de knoei kom.

Mij is ooit door een stafmanager van het UWV verweten dat ik te veel analytisch gedefinieerde interpretaties geef...

En daar moet ik hem wel gelijk in geven. Het komt zelden voor dat ik direct ja, of nee zal zeggen. In doorgaans de meeste gevallen zal ik één vraag en/of keuze vanuit meerdere contexten bekijken, voordat ik antwoord geef...

Dit wilt er doorgaans nog wel eens toe leiden dat de uitleg van mijn antwoord, of keuze lastig is uit te leggen. Doordat antwoorden, of keuzes die gevoelsmatig lijken te zijn gegeven/gemaakt. Weldegelijk goed zijn te onderbouwen op basis van een verstandelijk antwoord, of keuze. En visa versa...

En ja... Soms irriteren/ergeren mensen zich eraan dat ik een vrij lang antwoord geef, terwijl een simpel ja, of nee duidelijker is...

Bij mij overlappen gevoel en verstand elkaar vaak...

Een constant gevecht tussen beide, elke uur , elke dag en ze zijn niet van elkaar te scheiden.

Mijn verstand, maar mijn gevoel gaat vaak dezelfde richting uit.

Eerst mijn gevoel, dan komt het verstand er nog even bij kijken. Met als uitkomst een redelijk goede conclusie/ oplossing . .etc. ;)

Eerst mijn verstand... Dan ga ik alles vanuit iedere hoek bekijken en continu twijfelen en dan hakt mn gevoel de knoop door.