Waar komt valentijnsdag vandaan?

Er zijn vele verhalen over, maar zie hier een romantische (maar droevige) versie:
Het is wel een van de meest bekende verhalen.
Het verhaal gaat over de jonge Valentijn, die op 14 februari van het jaar 270 het slachtoffer werd van zijn geloof.
Hij, een Romein, bekeerde zich tot het Christendom, wat niet in dank werd afgenomen door de Romeinse leiders.
Op 14 februari werd Valentijn gemarteld en onthoofd, maar zag nog net kans om het dochtertje van de gevangenbewaarder een briefje toe te stoppen.
Met daarop de legendarische tekst: "Van je Valentijn".

Snap jij dat nou? Iedereen tekent een hartje hetzelfde, maar het lijkt totaal niet op een echt hart! Dit gebeurt al sinds de Middeleeuwen. In de Middeleeuwen deden ze niet altijd eigen onderzoeken en schreven ze gewoon het werk van de oude Grieken over. Hierdoor kwamen er soms foutjes.

Een hart bestaat uit twee hartkamers. Aristoteles was een griekse wetenschapper en hij dacht dat er nog een derde kamer tussen de twee kamers zat. En andere wetenschapper, Galenus, was het er niet mee eens. Hij zei dat er maar twee kamers waren en dat er in de rechterkamer een extra holte was.

Mensen in de Middeleeuwen raakten in de war door dit meningsverschil en wisten niet wie ze nou moesten geloven. Uiteindelijk tekenden ze in 1320 aan de bovenkant van het hart een inkeping. Op die plek zou de derde hartkamer van Aristoteles moeten zitten of de holte volgens Galenus. Vanaf toen zijn ze deze vorm van het hart gaan gebruiken als symbool voor de liefde.

Toegevoegd na 33 seconden:
Hier staat wat in.

In de Brewer’s Dictionary of Phrase and Fable staat: „Valentijn, St. Een priester uit Rome die wegens het helpen van vervolgde christenen was gevangengezet. Hij werd een bekeerling en, . . . hij werd doodgeknuppeld. Zijn dag is 14 februari . . .

Het oude gebruik om een Valentine te kiezen, houdt slechts zijdelings verband met [de] heilige, daar het in wezen een overblijfsel is van het oude Romeinse Lupercalia . . . of geassocieerd werd met de paartijd van vogels. Het werd gekenmerkt door het geven van geschenken, en tegenwoordig door het sturen van een kaart waarop cupido’s, harten met pijltjes erdoor, enz., staan afgebeeld.”

En wat heeft Cupido te maken met Valentijnsdag? Dezelfde bron vermeldt: „Cupido (Lat[ijn] cupido, begeerte, liefde).
De Romeinse god van de liefde, vereenzelvigd met de Griekse Eros. Hij wordt gewoonlijk afgebeeld als een mooie, geblinddoekte jongen met vleugels, die pijl en boog draagt.”

The World Book Encyclopedia geeft verdere informatie en oppert verscheidene theorieën over de oorsprong van Valentijnsdaggebruiken. „Volgens één verhaal verbood de Romeinse keizer Claudius II in de derde eeuw A.D. jonge mannen om te trouwen. De keizer was van mening dat ongehuwde mannen betere soldaten zouden zijn. Een priester genaamd Valentijn negeerde het keizerlijk bevel en trouwde in het geheim jonge paren. . . .

Volgens talrijke verhalen werd Valentijn op 14 februari omstreeks A.D. 269 terechtgesteld. A.D. 496 verklaarde de heilige paus Gelasius I 14 februari tot St.-Valentijnsdag.”

Ongeacht de ware oorsprong van het gebruik is het duidelijk dat het geworteld is in oude heidense denkbeelden en in de canonisering door de christenheid van zogenoemde „heiligen”. Valentijnsdag is tevens weer een excuus voor de commerciële uitbuiting van een dikwijls slecht ingelicht publiek.

Waar komt Valentijnsdag vandaan?

Elk jaar wordt er op 14 februari Valentijsdag gevierd. Het is de dag dat je aan mensen van wie je houdt of die je dierbaar zijn een aardigheidje geeft of een kaartje stuurt. Maar waar komt Valentijnsdag nu eigenlijk vandaan?

Legendes
Er zijn verschillende legendes over het ontstaan van Valentijnsdag. De bekendste legende is die van een priester genaamd Valentinus. Deze priester leefde in Rome in de derde eeuw na Christus. Hij stond bekend om de goede dingen die hij deed voor de zieken, ouderen en armen. Het verhaal gaat dat hij de dochter van de stadhouder van Rome, Asterius, genas. Deze stadhouder was hiermee zo blij dat hij zich tot het Christendom bekeerde en daarna alle christelijke gevangenen vrij liet. Priester Valentinus zegende ook huwelijken in en dat was destijds door de keizer verboden. Toen keizer Claudius II dit hoorde liet hij priester Valentinus op 14 februari 270 onthoofden. De priester liet nog een briefje na aan de dochter van de stadhouder van Rome ondertekend met de woorden “van je Valentijn”. Door de kerk werd priester Valentinus later heilig verklaard en werd 14 februari uitgeroepen tot een feestdag.

Andere verklaring
Als je verder de geschiedenisboeken induikt kom je nog een aantal verklaringen tegen over het ontstaan van Valentijnsdag.

Een andere verklaring gaat over de godin Juno. Juno was de godin van het feest en beschermheilige van alle vrouwen en het huwelijk. Om haar te eren werden in Rome jongens en meisjes via een soort loting bij elkaar gebracht en dat gebeurde op 14 februari.

Een andere verklaring is dat op 14 februari een feest werd gevierd in de grotten waar de stichters van Rome, Romulus en Remus waren opgevoed. Dit was een feest ter ere van de liefde en de vruchtbaarheid.

Weer een andere verklaring is dat in de vijftiende eeuw een Franse graaf gevangen werd gezet in de Tower of Londen. Daar schreef hij gedichten en brieven naar zijn vrouw die hij “Valentines” noemde.

Van oudsher vooral in Engeland gevierd
Zoals je hierboven kunt lezen zijn er verschillende verklaringen over het ontstaan van Valentijnsdag. Vroeger werd deze dag met name gevierd in Engeland. De mensen waren daar heel erg voorzichtig in het tonen van hun gevoelens en wat is dan mooier dan dit anoniem te doen. Tegenwoordig wordt Valentijnsdag ook in Nederland gevierd, alhoewel de meeste Nederlanders dit toch een soort commercie vinden.

De oorsprong van Valentijnsdag gaat volgens de meeste bronnen terug tot in de 3e eeuw na Christus. In Rome leefde toen een priester genaamd Valentinus. Hij stond bekend om de goede daden die hij deed voor zieken, ouderen en armen.
Valentinus genas de blinde pleegdochter van Asterius, stadhouder van Rome. Asterius was hem hier zo dankbaar voor dat hij zich bekeerde tot het Christendom en direct alle christelijke gevangenen vrij liet. Voor keizer Claudius II was dit genoeg reden om op 14 februari 270 Valentinus te laten onthoofden. Sommige bronnen zeggen dat Valentinus werd onthoofd omdat hij in het geheim jonge stellen liet trouwen, iets dat de keizer streng had verboden.
Later werd Valentinus heilig verklaard door de kerk en 14 februari werd een feestdag. Met name in Engeland werd het feest veel gevierd. Het was in die tijd niet gewoonlijk om openlijk je liefde aan iemand te uiten, maar op 14 februari werd hierop een uitzondering gemaakt. Iedereen kon dan zijn geliefde ongestraft verrassen met een cadeau of brief.