Ik zit in de bijstand, heb een sollicitatieplicht en geen geld meer om de benzine te betalen. Wat nu?

Ik dacht eerst doen ik je vraag las: "wow, respect, 8 gesprekken per week". Maar ik vroeg me ook af hoe het komt dat je nog geen baan hebt, als je blijkbaar zo vaak wordt uitgenodigd.

Maar ik lees ergens in de reacties dat de gesprekken die je voert, gesprekken zijn bij intercedenten waarbij er lang niet altijd over een concrete vacature wordt gesproken. Dan gaat het dus niet om sollicitatiegesprekken, maar om kennismakingsgesprekken. Ik denk dat je dan teveel investeert in gesprekken die weinig opleveren. Begrijp me goed: als dit zou gaan om daadwerkelijke sollicitatiegesprekken, zou ik nóóit zeggen dat je dat minder zou kunnen doen. Maar bij een sollicitatiegesprek word je uitgenodigd omdat je daadwerkelijk kans maakt om geselecteerd te worden voor een baan, omdat jouw brief blijkbaar kansrijk is. Bij die kennismakingsgesprekken die jij voert, is dat heel anders.

Dat je dergelijke gesprekken niet zou mogen weigeren, is volgens mij niet juist. Je mag geen báán weigeren, en je bent verplicht om te solliciteren. Maar dit soort kennismakingsgesprekken zijn eigenlijk geen sollicitaties, en als je daar niet heen zou gaan maar wel solliciteert op zoveel mogelijk openstaande vacatures, kan jou volgens mij niets verweten worden.

Voor wat betreft een vergoeding voor de reiskosten: ik heb wat jurisprudentie voor je nagekeken, en in beginsel komen deze kosten niet in aanmerking voor vergoeding vanuit de bijzondere bijstand. Dit worden geacht algemene kosten te zijn die te bekostigen zijn vanuit de bijstandsuitkering zelf. Voor sollicitaties buiten de gemeente kan in sommige bijzondere gevallen een vergoeding worden toegekend, maar alleen wanneer je een reële kans maakt op die baan. Dus wanneer je bent uitgenodigd naar aanleiding van een sollicitatiebrief op een vacature. In die gevallen zou je een aanvraag kunnen doen, maar de gemeente is niet verplicht dit toe te kennen.

En verder voor het vervoer: kun je misschien wat sparen voor een (tweedehands) elektrische fiets? Of ken je iemand bij wie je er één kunt lenen? Zelfs een elektrische fiets is nog altijd één van de meest onderhoudsvrije en goedkope vervoermiddelen, en 25 kilometer is net een afstand die nog te fietsen is, maar waarbij die trapondersteuning een welkome steun in de rug is. Bovendien kost het minder inspanning en hoef je dus niet zo bezweet aan te komen bij gesprekken. En anders kun je je in de buurt omkleden, zodat je toch netjes voor de dag komt.