Zijn wij als mens te ver van onze oorspronkelijke overlevingskennis vandaan gegroeid?

Ja.

Ga eens groenten verbouwen in je tuin, bak je eigen brood, sta eens wat meer in contact met de basisprincipes van het leven.
Het leven zoals de mens het heeft verzonnen staat zo ver af van hoe het begon.
We leven in dicht gebouwde steden, ademen niks anders dan uitlaatgassen, zijn één met onze computers, PDA's en televisies.
Er is weinig puurs overgebleven.

Het drinkwater loopt ons huis binnen.
Dieren worden massaal voor ons geslacht, in plastic verpakt, en onze kinderen weten niet eens dat hun karbonade ooit geleefd had.

Steek je handen eens in de aarde.
Maak eens een wandeling door ongerepte natuur.
Probeer je eens niks aan te trekken van alle sociale en maatschappelijke verantwoording die je constant gevraagd wordt af te leggen. Want dat is waar het mis gaat.

Als je op een feestje komt, vragen onbekenden naar je beroep. Of je kinderen hebt. Waar je woont. Of je getrouwd bent.
Dat maakt tegenwoordig wie je bent.
Men moet weer eens verder leren kijken.

We hebben geen spullen nodig. We hebben geen status nodig. We hebben geen honderd nikszeggende kennissen nodig. Eigenlijk hebben we enkel voedsel, water en warmte nodig.
En liefde.