Hoe komt het dat mensen in 'andere' landen 'overdreven' reageren op bijv het overlijden van iemand?

Question

Hoe komt het dat mensen in 'andere' landen 'overdreven' reageren op bijv het overlijden van iemand? Ze werpen zich bijv op de grond en huilen hier hard bij, terwijl mensen hier in NL dit juist meer discreet doen.

Toegevoegd na 5 uur:
Het zijn inderdaad verschillen die met cultuur te maken hebben en ik zeg niet dat de discrete manier een goede manier is om je gevoelens te uiten. Met het woord 'overdreven' probeer ik aan te geven hoe het vaak opgevat wordt en dat relatief is; zie de aanhalingstekens.
Ik ben zelf een half jaar in India geweest en merkte hier veel verschillen in: wanneer een jongen zich gestoten had, kroop hij weg in een hoekje en mocht hij vooral niet laten zien dat hij pijn had of dat hij 'zelfs' huilde.
Wanneer er iemand overleden was, werd het verdriet echter wel geuit.
Mensen in, vaak armere landen, hebben het vaak zwaar, moeten vaak hard werken (wil niet zeggen dat ze niet gelukkig zijn): zou het misschien ook te maken kunnen hebben met de 'positie' die iemand innam in een familie?( Bijvoorbeeld kostwinner?).

 · Answer

Omdat er in ieder cultuur anders word omgegaan met de dood wij nederlanders zijn vrij nuchter als het om de dood gaat.

Toegevoegd na 1 minuut:
iedereen ver werk zijn rauw proces op zijn eigen mannier de een stilte de ander luid schreeuwend

 · Answer

Dit zit waarschijnlijk in de aard van het beestje, lees de cultuur.. Bij blijdschap zijn vaak die mensen uit "andere" landen ook veel enthousiaster dan ons.

 · Answer

Gevoelsuitingen zijn anders in iedere cultuur - zo mag je bijv. in Japan je tanden niet laten zien als je lacht, en houd je dus je hand voor je mond, als je ergens heel erg om moet lachen. Die cultuur zit heel diep in je verankerd, je krijgt het met de moedermelk mee, en daar hoef je dus ook niet over na te denken. In West-Europa worden negatieve emoties altijd 'ingehouden', of dat nou woede, pijn of verdriet is - je leert dat je 'groot' moet zijn, dat het zó over is, en dat het leven dóórgaat...In andere culturen is dat anders, en ik betrap me er soms op, dat ik, ondanks het feit dat ik heel veel verschillende culturen van heel dichtbij heb meegemaakt, een soort 'plaatsvervangende' schaamte in me ontdek bij het zien van verdrietsuitingen van andere culturen op de tv - nogmaals: het zit heel diep in je verankerd.

 · Answer

Je kunt ook de tegenvraag stellen...waarom reageren de mensen in NL er zo geforceerd gereserveerd op ?

Dit is dus cultuur in actie !

 · Answer

Andere verklaring voor het Overdreven Lijden

Acteren! Zie hier, mijn uitleg:

Recentelijk heb ik een boek gelezen van Joris Luyendijk (Het zijn net mensen) dat boek gaat over zijn werk als Midden-Oosten correspondent.

In dit boek beschreef hij hoe ze eigenlijk altijd te laat bij situaties aankwamen, en om toch de westerse wereld van beelden te voorzien wordt het vaak in scene gezet. Dan vragen ze een local om te reageren op de situatie, of een bepaalde situatie na te spelen, dit wordt vervolgens bij ons als feit gepresenteerd.

Heel interessant boek, echt een eyeopener wat betreft de pers/media en de geoliëde propaganda machine!

 · Answer

Dat is cultuurgebonden... In die landen is het pas heel erg als je je laat gaan in je rouwen en lijden...

Wij durven of kunnen dat niet omdat we altijd denken, wat zal die ander wel niet denken, of ik zet mezelf voor schut... Jammer is dat, juist die overstroming van woede en van lijden of van rouwen dat maakt het wel zo dat je het hanteerbaar maakt voor jezelf... Je uit het en dat is altijd goed... Opkroppen is alleen maar uitstel, over weken en weken van kleine loslatinkjes van spanning, van rouw, van woede, van verdriet...

Ik durf overigens NOOIT te beoordelen of iets in het uiten van emotie overdreven is, dat is namelijk niet aan mij om daar een oordeel over te geven, naar mijn mening...

 · Answer

Waarom reageren die mensen overdreven vind je,ik vind dat beter om je zo uiten. Ik denk dat wij hier in Nederland veel  te ingehouden reageren. Heel veel verdriet wat wij hebben stoppen we weg, het hoort niet zogenaamd, het is voor schut als je het laat zien.
Natuurlijk heeft elk land zijn eigen cultuur hierin, maar ik vind die discretie niet altijd zo gezond. En daardoor kunnen de mensen hier nog minder omgaan met het verdriet van anderen. Je mag je dus gewoon niet uiten anders is het gek.
Jammer, uit je wanneer je verdrietig of vrolijk bent, beter voor je hart en je geest.

 · Answer

Ik wil antwoorden met 2 gezegdes.
1e; Lands wijs,lands eer.
2e; Doe maar gewoon,dan doe je al gek genoeg.

 · Answer

Omdat ze liefdevoller met elkaar omgaan.
Ik ben zelf van buitenlandse afkomst en ben op 2 nederlandse begrafenissen geweest.
Dat was ook echt heel snel voorbij.
Ik leek de enige met verdriet.

Sommige mensen accepteren het als iets dat bij het leven hoort, maar een ander denkt aan de goeie tijden die ze samen hadden en dat je dit gaat missen.

Als ik met mijn familie ben, zeggen we ook altijd hoeveel we van elkaar houden..
Ik heb dit bij mijn nederlandse vrienden niet gezien..
Maar dat is hoe IK het heb ervaren hoor.
Maar het is niet overdreven.. de emotie die je loslaat als iemand doodgaat, is echt serieus..
diegene komt nooit meer terug. NOOIT MEER en voor een heleboel mensen is dit moeilijk te bevatten.

 · Answer

Jij noemt het overdreven dat zegt genoeg over onze cultuur en opvoeding. "Wij " mogen niet huilen. Als ik mensen hier zie huilen zeggen ze'; 'sorry hoor', en vegen als maar de tranen weg. Dat zegt iets over JE MAG NIET HUILEN ,je stelt je kwetsbaar op. Ik vind het "prachtig"als ik mensen  zie huilen van een andere cultuur, in onze ogen overdreven voor sommige, maar het is wel verdriet. Ze gooien het eruit met geluid. Het is echt verdriet. Bij sommige  zit die bescheidenheid erin gestampt. En zeker bij sommige mannen. Het begint al in de kinderjaren, hoeveel ouders zeggen  tegen kinderen of jongens"nu is het over", klaar en doorgaan ,dat wordt al door ouders bepaald. Er is ooit een lied geschreven is :'een man mag niet huilen,ook al heeft hij verdriet"..belachelijk eigenlijk. Dat is onze cultuur of opvoeding.
Ik ben er niet trots op, ik ben een nederlander maar ik jank ook als ik moet janken. En zal daar geen doekjes om heen winden. Omdat je verdrietig mag zijn wanneer jij dat vindt.

Autumn954 · Answer

In de westerse landen, met name Nederland, wordt geleerd om "normaal" te doen en je in het openbaar niet te laten gaan, want wat zullen de mensen er wel van zeggen? Een peuter zal ongegeneerd in de supermarkt op de grond liggen krijsen, terwijl een volwassene zich beheerst. Vooral die ergeren zich eraan als iemand van een andere cultuur zich ongeremd tijdens een begrafenis laat gaan. Dat doe je thuis maar! Of het gezond is,ik denk het niet.

Hoe komt het dat mensen in 'andere' landen 'overdreven' reageren op bijv het overlijden van iemand?

Antwoorden (11)

Weet jij het beter..?