Wat is/was de positie van vrouwen in Rwanda voor en na de genocide?

Tijdens de genocide zijn er tussen de 250.000 en 500.000 vrouwen en meisjes verkracht en zijn ook zeer veel vrouwen vermoord. 70 procent van de overlevende vrouwen en meisjes die te maken hebben gehad met seksueel geweld tijdens de genocide hebben HIV/Aids opgelopen.
Er is nu wel veel veranderd in Rwanda. Door de genocide leven er tegenwoordig meer vrouwen dan mannen in Rwanda. Na de genocide heeft de nieuwe regering van Rwanda gewerkt aan de verbetering van de positie van de vrouw. Verkrachting is nu een van de zwaarste misdrijven in het land. Ook heeft de regering veel maatregelen genomen om de participatie van vrouwen in de politiek te vergroten. Sinds de verkiezingen van 2008 hebben vrouwen zelfs de meerderheid in het parlement, 55 procent van de huidige parlementsleden is vrouw.

http://conflictenteller.nl/rwanda.html

Vrouwen leveren de meeste en het sterkste bijdragen aan de opbouw van de samenleving. Veel vrouwen zijn natuurlijk weduwen of alleenstaande moeders. Waar dat kan verenigen zij zich.
De eerste vrouwenvereniging is gevestigd in het centrum van Rwanda en bestaat uit ruim 45 leden – de meesten van hen zijn weduwen of alleenstaande moeders. De vereniging heeft een wel heel kenmerkende naam: ‘Tuve Mu Bwigunge’ (kinyarwanda: ‘Doorbreek de eenzaamheid’). Dat zegt veel over hun motieven en aanpak.
De tweede vereniging Igisubizo (kinyarwanda voor: ‘De Oplossing’) bestaat uit 65 vrouwen en is gevestigd in het diepe binnenland van Rwanda, in het noorden.

http://www.vrouwen-van-rwanda.nl/rwanda-en-vrouwen