Wat te doen in een wachtkamer waar andere mensen hardop lachen en praten in een buitenlandse taal?

Je had buiten, in de vrieskou, kunnen gaan wachten.....

Ik stel gelijk een vraag terug: WAAROM vond je dat niet prettig?
Wat je er aankunt doen? Niet veel. Mensen hebben het recht om in een wachtkamer te praten en te lachen. Vreemd genoeg doet niemand dat of fluisteren mensen vaak, maar ik zit ook altijd uitgebreid te praten met degene die bij mij is, of met mensen die ik ken die ook zitten te wachten.
Dat deze mensen dat in een andere taal doen, die je niet verstaat, komt misschien vervelend over, maar is wel logisch vind ik. Hun Nederlands is waarschijnlijk niet goed genoeg om die zeflde conversatie in het Nederlands te houden. Jij praat in het buitenland (als je op vakantie bent bv) ook Nederlands tegen je gezinsleden. Dat verstaan ze daar ook niet hoor...

Zelf ben ik van mening dat je er gerust iets over had kunnen zeggen. Mocht je zeker zijn dat het inwoners van NL zijn, dan vind ik persoonlijk helemaal dat je er iets van kunt zeggen.

Ga jij Turks praten als je in Turkije met je vrouw en kinderen in een wachtkamer moet wachten? Ik dacht het niet. Ook al zou je er wonen. Onderling praat je toch het liefst en snelst in je "moers taal".

Ik zou d'r niks van aantrekken. Leven en laten leven. Maargoed, ieder ervaart het anders blijkbaar

Het is deel van het huidige leven, dat dit gebeurt, wen er maar aan... Of je het leuk vind of niet, het mag gewoon...
Als ik op de markt loop dan hoor ik vele nationaliteiten, dat was 40 jaar geleden niet... Ik probeer overal een voordeel te zien en ik kwam tot de ontdekking dat er tegenwoordig veel en veel meer aanbod is van producten, dat komt dus wel door die toename van nationaliteiten en daar hou ik wel van...

Het is deel van onze samenleving geworden en het mag... Accepteren, je hebt geen keuze...

Wat je kan doen is bij wijze van grapje vragen 'Jullie lachen me toch wel toe, he, en niet uit?'
Heel hard tetteren in de wachtkamer is wel ongepast. Je had ook kunnen vragen of het een beetje zachter mocht, maar dat had vast niet veel begrip opgeleverd.
Ik heb persoonlijk de ervaring dat je, als je in het buitenland woont, tegen je eigen familie in je eigen taal blijft praten.

Gewoon accepteren en niet achterdochtig worden en denken dat ze het over jou hebben. In onze multi culti samenleving is het toch heel gewoon dat er verschillende talen worden gesproken?

Natuurlijk zou ik er niks van zeggen, het gaat je simpelweg niks aan in welke taal andere mensen met elkaar spreken. Stel jezelf de vraag of je het net zo'n probleem had gevonden als het amerikanen waren geweest die toevallig op vakantie zijn. Je weet immers nooit waarom iemand geen nederlands spreekt, daar kunnen duizenden redenen voor zijn. Als jij in Spanje bent, spreek je dan spaans of nederlands tegen de mensen met wie je bent?

Ik zou idd ook mijn eigen taal in het buitenland spreken als ik daar met mijn familie zou zitten. Ik denk dat je gauw genoeg merkt of hetgeen zij bespreken over jou gaat of niet. Als je tijfelt zou ik quasi grappig zeggen "het gaat toch niet over mij he" :)

Waarom zou jij die mensen moeten kunnen verstaan, ze praatte toch tegen elkaar en niet tegen jou?
Stel je bent een limburger en zit toevallig in Leeuwarden in de wachtkamer van de tandarts, kan je verzekeren dat je ze daar ook niet verstaat, als ze snel praten.
Zou me er niet druk over maken, en al zouden ze het over jou hebben, totaal onbelangrijk toch??
We leven in een vrij land, men mag onderling elke taal spreken die men wil. Als ze jou aanspreken is Nederlands gewenst, verder niet.

Leer wat Turks aan wat Marokkaans. Dan kan je meelachen.

Toegevoegd na 1 minuut:
aan moet en zijn

In een publieke ruimte in Nederland vind ik dat je er best iets van kunt zeggen als je je eraan ergert. Misschien had je kunnen vragen om het grapje te vertalen..

Ha, die Jojo;

Het staat eenieder in ons lang gelukkig vrij onderling de taal te spreken die hij wenst. Zolang men niet verwacht dat anderen die taal ook machtig zijn is er wat mij betreft niets aan de hand. Als ik met mijn familie of vrienden in het buitenland ben praten we onderling ook gewoon in de taal waarin we ons het best uitdrukken. Overigens wel vrij uniek, een Turks/Marrokaans gezin; zo vaak zie je die combinatie niet. ;-)
Of waren ze misschien zelfs Irakees, Iraans of Afghaans?

Toegevoegd na 15 uur:
"in ons lang" = "in ons land"

Toegevoegd na 15 uur:
Toevoeging: er is overigens nog een hele goede reden waarom niet-Nederlandstaligen onderling vooral hun eigen taal zouden moeten spreken. Mijn vrouw heeft in haar werk maar al te vaak gemerkt dat als mensen die onze taal nog niet helemaal machtig zijn onderling wel Nederlands gaan spreken zij juist elkaars fouten overnemen en versterken. Een andere taal leer je het best van mensen die hem echt goed beheersen.

Niks eraan doen. Want als je iets gaat zeggen. Dan wordt het nog erger...

Gewoon. Lekker wachten op je beurt, een tijdschrift bladeren.

waarom vond je dat zo onprettig? Op het moment dat je intalie in een wachtruimte zit en niemand verstaat ga je ook niet afvragen of ze toevallig over jou zitten te praten. Mijn vrouw en ik gaan soms bewust in een andere taal spreken als we of nederlanders danwel duitsers om ons heen zien. Gewoon, voor privacy.

Is het vanwege de moedertaal.?
Een wachtkamer is voor iedereen.
Dus gewoon blijven zitten en een boekje lezen.

Je kunt jezelf afvragen waarom je het onplezierig vindt. Wat maakt het uit in welke taal men met elkaar zit te praten en te lachen? Mensen mogen toch plezier met elkaar hebben.
Waarschijnlijk voelde jij je ongemakkelijk met je verdoving. Ik ken dat gevoel, je denkt dat je mond er enorm opgeblazen en dik uitziet, maar een ander ziet er niets van.
Dus waarschijnlijk was het je eigen onzekerheid die je parten speelde. Want zo belangrijk zal een ander jou niet vinden dat hij in een wachtkamer over jou zal gaan zitten praten of lachen in een andere taal.
Gewoon leven en laten leven. Turkse, Marokkaanse en alle andere allochtone medelanders moeten al genoeg moeite doen om onze taal te spreken. Ik snap het best dat ze onder elkaar liever hun moederstaal spreken. Mijn dochter heeft een vriendinnetje met Engelse ouders waar thuis Engels wordt gesproken omdat de ouders het belangrijk vinden dat het kind de moederstaal van de ouders leert, zodat het op bezoek bij familie met de familie kan communiceren.

We leven in een land met veel nationaliteiten, dus tegenwoordig kan het maar zo dat je een vreemde taal hoort op een openbare plek.
Ik vind het eigenlijk wel leuk.
En heb je wel eens in de wachtkamer gezeten met iemand die een Nederlands dialect spreekt, kun je ook niet volgen.

Als jij in het buitenland woont, ga je dan met je gezin in die taal zitten praten? Volgens mij niet. En wat is er mis met hardop lachen? Ze zijn vrolijk, daar hoef je niks van te zeggen en je ook niet onprettig bij te voelen. Het is meer jouw probleem, dan hun probleem, dat je je hier onprettig bij voelt. Of heb je er ook problemen mee als er mensen zitten die hardop lachen en Nederlands spreken? Gaat het om het praten of om het praten in een buitenlandse taal?
Tenzij je bang bent dat ze het over jou hebben, maar waarom zouden ze dat doen en als het zo zou zijn, wat kan jou dat schelen. Je kent ze toch niet.

Toegevoegd na 13 uur:
Toevoeging op dat laatste. Je weet zelf wat je waard bent!

Toegevoegd na 21 uur:
Ze hadden veel lol zo te lezen, en grapjes (zeker woordgrapjes) maken gaat nou eenmaal makkelijker in je eigen taal.

Ik snap het wel een beetje, het is vervelend als andere mensen lachen, terwijl jij daar zit met een mond vol verdoving. Je kunt er helaas weinig aan doen. probeer een tijdschrift te lezen en je ervoor af te sluiten.
Probeer er niet te veel op te letten en je gedachten wat te verzetten, denk aan anderen dingen.
Ik heb het meegemaakt, het is niet helemaal vergelijkbaar, maar mijn vader moest voor een slechtnieuwsgesprek en andere mensen hadden ook ontzettende lol.
Op dat moment werd ik zo triest van de hele situatie.
Je kunt er weinig aan doen, want iedereen is natuurlijk vrij om te doen en te laten wat ze willen, maar ik zou het ook wel een beetje menselijk vinden, als sommige mensen ook wat om anderen dachten! Niet iedereen zit daar voor z'n lol.

Door te denken wat jij zou doen als je met je eigen famile in het buitenland in een wachtkamer zit. Zou je dan ook niet je eigen taal spreken?
Het voelt vertrouwd met elkaar dus praat je je eigen taal met elkaar.

Je kunt er niks aan doen nee, maar ik vind dat ze zich ook wel kunnen aanpassen. (gewoon om dit soort dingen te voorkomen ik heb vaker gehoord dat mensen dit niet zo heel erg op prijs stellen)
Dat zou ik denk ik doen in zo'n geval.
Ze wonen hier ten slotte, en als je ergens op vakantie bent dan is het wel even wat anders.

Toegevoegd na 11 minuten:
Ik heb ook een poosje in Amerika gewoont, en wij hebben alleen nederlands gespoken als we met alleen nederlanders onder elkaar waren.

ik als een allochtoon , praat onbewust in ned omgeving mijn moedertaal , omdat het maklijker voor mij gaat,,
en het is niet bedoeld , om anderen buiten te sluiten , of over iemand te praten.

ik versta ook gewoon nederlnads en ik loop langs een groep nederlanders , of zit , opeens gaan ze hard op lachen enzo , dan krijg ik ook een ongemaklijk gevoel..

maar kunnen we er iets van zeggen ??
nee, omstandigheden zorgen er voor , om gewoon je mond maar dicht te houden in beide gevallen..

wat kan je het beste doen ?
bijv. muziek luisteren , lezen , met iemand praten die naast je zit / staat ..
dat zorgt er voor dat je niet veel aan irriteert
en ook nog eens gewoon dat groep hun gang laat gang..
want immers wij zijn met z'n allen vrij om iets te kunnen doen..

Toegevoegd na 2 minuten:
* en natuurlijk als ik me bewust ben , dan praat ik natuurlijk niet mijn eigen moedertaal..
maar ik probeer er mee aan te geven dat het echt onbuwst gaat

Niks doen, je gaat er snel vanuit dat het over jou gaat maar dat is helemaal niet zeker. En als het zo is, dan kom je er toch niet achter.

Wat je ook kunt doen (antwoord nummer 2987) is de taal bestuderen. Hoor je woorden die ze vaak herhalen? Probeer korte zinnetjes in jezelf te herhalen. Of je kunt de de sociale structuur van de familie bestuderen. Wie reageert op wie? Wie maakt de meeste grappen / heeft het hoogste woord?

niks aan te doen
probeer je eens in de ander te verplaatsen mischien kan je het de volgende x dan beter verdragen.....................

Ik heb daar nooit last van... Gewoon meepraten indien mogelijk, en anders gewoon een Quest uit 't leesrek pakken (nu maar hopen dat er niet alleen maar saaie bladen liggen... Maar dan kan je altijd nog de tandarts daar op aanspreken).
Desnoods, als 't vaker voorkomt: voor een paar euro koop je groene oordopjes bij de HEMA met een dempingswaarde van 34dB. Een MP3-speler met in-ear dopjes (zodat anderen er geen last van hebben) kan ook, natuurlijk.

meelachen....hihihi ik wil die gezichten wel een zien:P

Ik kom vaak in dit soort situaties op mijn werk. ik werk in een juwelier en als er dan turkse/marokaanse klanten komen, gaan ze vaak in het turks of marokaans een horloge of sieraad beoordelen. dan sta ik daar een tijdje om het aan hun te laten zien, en staan zij ondertussen te overleggen. ik ergerde me hier zo aan, ook als ze inderdaad onderling gaan giebelen enzo. en toch vond ik hun cultuur erg interessant. wat ik heb gedaan, wat in jouw situatie een beetje overdreven is, ik heb een cursus turks gevolgd. ik spreek nu (redelijk) goed turks, terwijl ik er hartstikke hollands uit zie. als ze nu weer in het turks gaan overleggen, versta ik ze gewoon. laatst zij een vrouw tegen haar dochter in het turks dat ze het horloge van gucci dat ik ze voorhield veeeel te duur vond, waarop het meisje mij helemaal ging af zitten kraken tegen haar moeder. ze zei dat ik zo'n hoer was die haar geld alleen uitgaf aan dure merken, dat ik lelijk was, enzovoort. op het eind zei ze: kijk dan naar die kleine tieten, met nog wat nare scheldwoorden enzo. waarop ik in het turks zei: sorry dames, maar hier ben ik niet van gediend. ik vraag u nu vriendelijk deze winkel te verlaten.
heb nog nooit iemand zo zien schrikken..

Het is heel herkenbaar, juist in een wachtkamer kom je in aanraking met andere culturen. Mensen moeten verdraagzaam zijn. Aan de andere kant ook niet bang hoeven zijn om iets te zeggen als het erg vervelend is voor de anderen in de ruimte. Kortom een echt integratie voorbeeld.

Goed over nadenken op het moment dat je weer mag gaan stemmen zou ik zeggen.

Dat is op zo'n moment zeer lastig dat ben ik met je eens.
De praktijk leert echter dat er iets van zeggen meteen tot onbeleefde reakties kan leiden. In de regel werkt een goed geiriteerde blik in hun richting prima en zullen ze je ook best begrijpen.

NIets van zeggen. Het is niet prettig dat mensen in een kleine ruimte zoals een wachtzaal hardop praten. Maar dat ze dat doen in hun eigen taal dat is absoluut geen reden om achterdochtig te worden.
Ik heb een multiculturele relatie en enkele weken geleden sprak ik op de trein met mijn vriend Engels, toen een oudere dame zich moeide in onze conversatie. Ze zei toen dat ze helemaal niets begreep van wat wij elkaar vertelden en geen Engels verstond, ik heb haar dan ook gezegd dat dat niet hoefde!! Ze zei toen dat ik mijn vriend Nederlands moest leren, ik heb toen niet meer gereageerd, mijn vriend spreekt immers Nederlands ( en nog 3 andere talen)maar wij verkiezen onder elkaar Engels te spreken omdat dat voor ons het gemakkelijkst praat. Mogen we? Mogen zij?

Ik zou me dus erg generen en ergeren, omdat het gewoon betuigd van onaangepast gedrag.
Desnoods zou ik hun er op aan spreken om dat gewoon in het Nederlands te gaan doen.