Hét vraag- en antwoordplatform van Nederland

Waarom noemen sommige mensen hun ouders bij hun voornaam?

Dat ze een stiefouder, buurman of bekende zo noemen kan ik begrijpen. Maar je ouders? Staan ze zo niet verder van je af?

Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
8.9K
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
je bedoeld bij de achternaam>?
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Nee Phoenixx bij de voornaam. Als in papa word Jan..

Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.

Het beste antwoord

Mijn zoon begon mij bij mijn voornaam te noemen (eigenlijk roepen) als er meer moeders in de buurt waren. Hij vond het vervelend dat, als hij mij riep er ook anderen opkeken. Na een tijdje noemde hij mijn man en mij gewoon bij de voornaam. Ik vond het eigenlijk wel handig om alleen te hoeven reageren als ik mijn naam hoorde. Toch hebben wij absoluut de ouderrol voor hem en heeft hij ons altijd met respect behandeld.

Onze dochter daarentegen zegt wel pappa en mamma tegen ons. Beide kinderen (nou ja, inmiddels allebei volwassen) tutoyeren ons wel maar vreemde volwassenen nooit.

Wij hebben een bijzonder hechte band met onze beide kinderen. Vroeger bij mij thuis mochten wij ook zelf weten hoe wij onze ouders noemden. Sommigen vonden het een beetje kinderachtig om, als volwassenen nog pappa en mamma te zeggen. Dit deed geen afbreuk aan de relatie, integendeel zou ik haast zeggen.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden

Andere antwoorden (5)

Ik denk dat dat te maken heeft met, het vrienden zijn met je kinderen, ik ben er geen voorstander van, het is leuk als je goed met je kinderen overweg kunt, maar je moet wel de ouder, opvoeder blijven. Het is de stap na het je- en jijen, ook zullen er gevallen zijn, dat het ouder kind gevoel er helemaal niet is en om die reden de voornaam wordt gebruikt.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Nou dit vind ik echt onzin. Ik heb een hele goede "vrienden" band met mijn ouders, maar ik zou ze nooit bij hun voornaam noemen. Ik ben er erg blij mee dat het mijn ouders zijn en daarom noem ik ze juist pa en ma. Als ik dat niet zou doen zou ik het gevoel hebben alsof het onwenselijk is dan andere merken dat het hier om mijn ouders gaat.
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Kan ook zijn dat je een professionele relatie met een ouder hebt.., zoals in het zelfde bedrijf werken. Daarom noem ik mn pa bij zijn naam. En het is ook voor andere mensen duidelijk over wie ik het heb. Ook als het voor hun niet duidelijk dat ik de dochter ben... Daarbij ik ben mijn eigen persoon niet de dochter.
Mn ma moet ik wel ma tenzij we in een winkel zijn, zal ik ma roepen,., draaien er 20 vrouwen om. Roep ik haar naam alleen zij.
Duidelijkheid creeren vind ik het.
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
@ Mobie: Voor een bedrijf kan ik het begrijpen maar thuis?
Op een bepaald moment in het leven van een kind is het kind te groot om de ouders 'pappa' en 'mamma' te noemen, vaak wordt dan overgegaan op 'pa' en 'ma'. Maar er zijn ook ouders die er voor kiezen om zich gewoon bij de voornaam te laten noemen omdat zij het modern vinden. Of omdat zij geen goede relatie met de eigen ouders hebben en zo een andere relatie met hun eigen kind willen. Ik ken een vrouw die haar kind haar bij de voornaam laat noemen, zij is gescheiden toen het kind 3 maanden oud was en beiden kregen vrij snel daarna een nieuwe relatie. Zij lieten daarom het kind hen bij de voornaam noemen omdat anders te veel onduidelijkheid was bij het kinderdagverblijf wie het kind op kwam halen.

Of de ouder-kindrelatie anders is als je het kind je bij je voornaam laat noemen weet ik niet. Ik denk dat het per situatie verschilt.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Bij mij persoonlijk komt het denk ik door het feit dat mijn beider ouders veel reizen. Door hun vele afwezigheid hou je nog wel van ze maar je bent toch minder close. Ik zou ze nooit papa en mama noemen, hele misschien nog vader of moeder tegen vrienden pratend maar we zijn niet close genoeg om het normaal te vinden om ze papa en mama te noemen.

Dat is het bij mij.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Kristal
11 jaar geleden
Goed uitgelegd Sebas. +1
Meestal omdat de ouders dat prettiger vinden. Ik noemde mijn ouders bij de voornaam tot ongeveer 6 jaar.
Toen bleek op school, dat iedereen een pappa en mamma hadden en ik niet ;-) Dus vanaf toen noemde ik ze ook zo en dat is gebleven tot hun dood.
Maar ik had ze ook met alle gemak bij hun voornaam genoemd, alleen was het inmiddels eigenlijk zo gewoon geworden, dat ik daar niet op kwam. Dat klonk vreemd.

Ik denk niet, dat je ouders verder van je afstaan als je ze bij de voornaam noemt. Eerder misschien dichterbij, omdat hun naam verweven is met hun persoonlijkheid vanaf de geboorte en mamma en pappa is een titel/functie die je er bij ouderschap bijkrijgt.
Voor mij gevoel heeft het niets met respect te maken, maar dat is persoonlijk.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Kristal
11 jaar geleden
die laatste zin helemaal met je eens Wen +1
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Thanx!
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Ik vind het juist NIET dichterbij omdat ze die voornaam voor iedereen gebruiken, ook voor collega's en kennissen etc. Er zijn er maar twee op de hele wereld die mij mama mogen noemen en dat vind ik juist weer heel speciaal en juist 'dichtbij'. Dat het niet met respect te maken heeft heeft er weinig mee te maken inderdaad. Dat kan beide kanten op (respectvol met voornaam en totaal geen respect bij pa/ma).
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Zo kan je het inderdaad ook zien en zo zie ik het voor mijn kind ook ;-)
Ik ben zijn mam of mams (moeder en ma vind ik vreselijk), maar als hij mij bij de voornaam wil noemen, dan heb ik daar geen enkel probleem mee.
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Dat mogen ze van mij ook doen, als ze volwassen zijn.
Mijn kinderen noemden mij bij de voornaam na de scheiding. Ze kregen er een stiefvader die bij zijn naam genoemd wilde worden en een stiefmoeder die mamma genoemd wilde worden. Hun eigen moeder (ik dus) vond het emotioneel moeilijk als de kinderen de stiefmoeder mamma gingen noemen (ze woonden bij hun vader en stiefmoeder).
Ik heb dat nooit gezegd terwille van de kinderen maar blijkbaar vonden die het ook verwarrend dus uiteindelijk noemden zij ons alle 4 bij naam.

Het verrassende is dat zij mij nu vaak ma noemen sinds zij volwassen zijn. Het wordt nu een beetje afgewisseld, als zij een beetje willen flemen of plagen of lief zijn ben ik ma :-)

Maar zo kan dat gaan dus.
(Lees meer...)
11 jaar geleden

Weet jij het beter..?

Het is niet mogelijk om je eigen vraag te beantwoorden Je mag slechts 1 keer antwoord geven op een vraag Je hebt vandaag al antwoorden gegeven. Morgen mag je opnieuw maximaal antwoorden geven.

0 / 2500
Gekozen afbeelding