Hoe kan ik het gebruik van superlatieven, zoals ontzettend, etc, afleren of verminderen?

Je gebruikt de voorbeelden ontzettend, fantastisch, geweldig en verschrikkelijk. In mijn beleving zijn dat helemaal geen superlatieven, maar gewone woorden. Maar ze moeten wel een beetje passen bij de situatie waarin je ze gebruikt.

Soms is iets gewoon geweldig, en soms is iets ook verschrikkelijk. Een vakantie kan geweldig zijn, en de dood van een dierbare verschrikkelijk. En met een fantastisch uitzicht is ook niets mis.

Het wordt pas een probleem als je fantastisch gaat gebruiken als iets gewoon leuk is, en verschrikkelijk als iets alleen maar jammer is. Want dan overdrijf je.

Echte superlatieve worden het pas, als iets heel verschrikkelijk mooi wordt, of ontzettend erg. Want dan is mooi of erg genoeg. Het nadeel van het gebruik van dit soort superlatieven is, dat je je steeds krachtiger uit moet gaan drukken. Want als je het heel erg verschrikkelijk fantastisch vindt, dat je een drankje krijgt aangeboden van een vriend, wat moet je dan zeggen als hij je 3 dagen helpt met je verhuizing? Dan schieten woorden letterlijk tekort, en ben je sprakeloos. Dat zou jammer zijn.

Mijn tip: vraag aan mensen in je directe omgeving je erop te attenderen, (al genoemd in een prima antwoord hier), ga er zelf gewoon op letten (je hoort jezelf best praten), erop letten als je iets schrijft is nog simpeler, en ga er in boeken, tijdschriften en kranten ook eens op letten. Dan merk je gewoon dat het overbodig is. Ook het NOS-journaal of actualiteitenrubrieken proberen dit te vermijden. Schrijvers van boeken weten dat hun boek nooit literatuur wordt, als ze het over "heel erg mooi" hebben, en journalisten weten dat dit niet moet, omdat het de objectiviteit van de berichtgeving teveel beïnvloedt. Je zult in het journaal nooit over een "heel vreselijk ongeluk" horen. Dat wordt simpel "ernstig ongeluk". Dan leer je vanzelf dat superlatieven overbodig zijn. Gewoon door erop te letten. Ik wens je heel verschrikkelijk veel succes! ;-)