Is monogamie realistisch of niet?

Wat mij betreft wel, maar er zijn inderdaad stellen waar dat prima bij werkt. Er zijn ook stellen die het leuk vinden om naar parenclubs te gaan voor de afwisseling.

Toegevoegd na 4 minuten:
Het is een keuze.

Naar mijn idee doe je dat niet, een slippertje, als je een relatie met iemand hebt.

Het lijkt mij erg moeilijk om daar mee om te gaan als mijn partner geregeld buiten de deur zou "rond lummelen" denk dat ik hem dan voortaan buiten de deur zal houden

Ligt eraan, als je monogaam ziet als iets wat je jezelf oplegt dan zal dit zeker realistisch zijn. Maar probeer je je hieraan te houden omdat de kerk dit van je verlangt, dan is de kans al groter dat het je niet gaat lukken.

Ja, mensen zijn nu eenmaal zo jaloers van aard, dat monogamie de enige houdbare oplossing is. Wel is dat echter een seriele monogamie ; dus één relatie tegelijkertijd ; niet noodzakelijkerwijs slechts één exclusieve sexuele relatie in je hele leven. Dat kan wel, maar dan moet je daar ook echt bewust voor kiezen, zoals je ook voor een leven zonder sex kunt kiezen. Mijn huidige echtgenoot is danwel mijn laatste minnaar (en zal dat vermoedelijk ook blijven), maar hij is absoluut zeker weten niet de eerste. Verre van.

Ik denk niet dat je hard kan maken dat monogamie voor alle mensen de enige optie kan zijn, nee. Net zoals dat je naast heterosexualiteit ook andere sexuele voorkeuren hebt (die weliswaar minder populair zijn, maar wel bestaan) heb je ook mensen die prima een 'vrije' relatie kunnen hebben, helemaal geen relatie kunnen hebben, leven met polygamy of polygynie. Het is meer een kwestie dat mensen die deze relatievoorkeur hebben dezelfde relatievoorkeur als hun partner(s) hebben om het te laten werken.

Om eerst iets duidelijk te maken: mijn man en ik leven bewust niet-monogaam, maar dat betekent niet dat we 'slippertjes' maken. Ook gaan we niet vreemd, rijden we geen scheve schaats, of wat voor termen je er maar nog meer voor zou kunnen verzinnen. Een slippertje is als je buiten medeweten of goedkeuren van je vrouw in een opwelling je secretaresse over haar bureau heen buigt. Dat heeft niets te maken met hoe wij leven.

Hoe wij wel leven: we realiseren ons dat je ook als je een goede relatie hebt en veel van elkaar houdt, ook liefde kan voelen voor iemand anders. Dat is op zich niet ijzonder, maar wij hebben ervoor gekozen om anders met die wetenschap om te gaan dan andere stellen. Niet beter, alleen anders.

In plaats van af te spreken niets met dat soort gevoelens te doen, zien wij dat soort gevoelens niet als bedreiging voor onze relatie. Net zoals de liefde voor mijn vader geen bedreiging is voor de liefde voor mijn moeder, hoeft de liefde voor iemand naast mijn man geen bedreiging te zijn voor de liefde die ik voel voor mijn man. En omdat we dat soort gevoelens, van verliefdheid tot diepere liefde, niet zien als bedreiging, zien we geen reden om monogamie van elkaar te verwachten. Als één van ons een bijzonder iemand tegenkomt, vindt de ander dat over het algemeen alleen maar heel erg leuk. Ongeveer op dezelfde manier als de meeste mensen het leuk vinden als hun partner een nieuwe vriend (de platonische variant) maakt.

ik vind monogamie iets natuurlijks. de meeste ellende komt door vreemdgaan. en ook parenclubgangers en swingerstellen (heb er nogal wat in de omgeving) lopen toch vaak stuk doordat ze elkaar dingen toestaan met een ander. er kan gevoel bij komen, je kan over de ander zn grenzen gaan heel makkelijk, en dat loopt toch vaak stuk.

nee laat me maar lekker met mijn eigen partner, als de liefde diep genoeg zit, zorg je dat je elkaar blijft aantrekken en vermaken en ga je niet je pleziertjes buiten de deur zoeken.

dat ligt heel erg aan de persoon. niet iedereen is in staat zijn gevoelens van seks te scheiden. als beide personen elkaar volledig vetrouwen en het niet erg vinden is het wel te doen, anders,niet aan beginnen xD

Ik denk dat er meer weinig mensen echt monogaam zijn. Er zijn wel meer mensen serieel monogaam. Dan zijn ze dus bij een partner waar ze op dat moment monogaam aan zijn. Als die relatie voorbij is, kunnen ze aan de volgende partner ook monogaam zijn.

Monogamie lijkt een aangeleerd, maatschappelijk wenselijk verschijnsel. Mensen zijn van nature niet monogaam. De vrouwen zoeken de beste partner voor een a.s. kindje uit (instinct) enz.

Overigens vind ik het walgelijk als je (ex) partner beweert monogaam te zijn, en er toch nog 4 andere vrouwen op na blijkt te houden. Helaas is mij dat overkomen. Hij had beter gewoon eerlijk kunnen zijn, en dan had ik zelf de keuze kunnen maken.

als je elkaar vertrouwt en om elkaar geeft is het hebben van een monogame relatie geen must,Als voorbeeld een echttpaar van middden 30 waarbij de partner een ziekte oploopt waardooor er van een sexuele relatie geen sprake meer kan zijn,de zieke partner kan nu 2 dingen doen,de ander testaan om een sexuele relatie aan te gaan op ewelke manier dan ook ,of vasthouden aan de monogamie en daardoor de relatie onder druk zetten omdat de andere partner ook behoeftes heeeft die niet gestild worden. in mijn geval zou ik als ik om mijn partner zou geven de sexuele relatie door mijn partner noiet erg vinden maar eerder toejuichen.
je kunt dus beter een slippertje op zijn tijd toelaten dan krampachtig tegen de menselijke natuur ingaan.
Verder ben ik van mening dat vreemdgaan in een relatie bijna altijd het gevolg is van een slechte relatie en absoluut niiet de oorzaak,het kan dan wel weer het breekpunt zijn van de relatie als het uitkomten de partners zijn niet bereid om aan de relatie te werken.
uitzonderingen zijn er natuurlijk ook mannen of vrouwen die zo egocentrisch zijn dat ze nooit een vaste relatiezouden moeten hebben.

Het is hier al meermalen gezegd, maar ook van mij dan:
Monogamie is een keuze die we zelf maken.
De mens kent verschillende soorten liefde die allemaal uit te bouwen zijn tot verschillende personen.
Dus ook de liefde voor de ander zal niet bij iedereen exclusief zijn/blijven.
De vraag is....... wat doe je ermee?

Monogamie is om een aantal redenen praktisch en makkelijk en heeft zeker de voorkeur om te komen tot een goed georganiseerde samenleving en het ontspannen opvoeden van kinderen. Het zorgt voor stabiliteit voor alle partijen!
Persoonlijk heeft een monogame relatie mijn voorkeur, ik deel mijn partner liever niet met een ander, en gelukkig denkt hij er ook zo over.
Maar ik ken heel wat mensen die daar weer anders over denken en niet altijd met de beste resultaten!