In hoeverre is het hebben van een minderheid in de 1e kamer als kabinet, maar wel een meerderheid in de 2e kamer een onwerkbare situatie?

De huidige gedoogcoalitie heeft ook geen meerderheid in de eerste kamer, tenzij je de SGP meetelt als mini-gedoger. Toen dat bleek uit de uitslagen werd Rutte vanuit de oppositie gevraagd om nu op te stappen omdat die situatie onwerkbaar zou zijn. Dat lachte hij weg, maar nu zou om diezelfde reden Paars-III geen optie zijn. Oftewel: hij heeft geen zin in Paars. De situatie is wel anders natuurlijk hoor, nét geen meerderheid en een meerderheid met de SGP is nog altijd iets anders dan helemaal geen meerderheid, én de verkiezingen voor de eerste kamer zijn als ik het goed heb pas in 2015, maar goed: geen meerderheid is geen meerderheid, en dat heeft het huidige kabinet ook de kop niet gekost.

Het is natuurlijk wel veel moeilijker om voorstellen door de eerste kamer te krijgen als je niet bij voorbaat een meerderheid hebt van de coalitiepartijen, maar zoals je zegt is de functie van de senaat vooral toetsend. In het verleden is al gebleken dat in de eerste kamer een voorstel heel anders kan vallen, ook als er wél een meerderheid is. Als het goed is, zijn onze senatoren net wat minder met partijpolitiek bezig en net wat meer met grondwettelijke toetsing en praktische uitvoerbaarheid. Dus ja: regeren is moeilijker als je geen meerderheid hebt in de eerste kamer, maar als de tweede kamer fatsoenlijke wetten voorstelt die niet al te controversiëel zijn, moeten die wetten er ook door kunnen komen zonder dat er a priori een meerderheid is van de coalitiepartijen. Alleen is dat in een tijd van crisis waarin bijvoorbeeld stelselwijzigingen worden voorgesteld, absoluut lastiger dan wanneer je die meerderheid wél zou hebben.