Volgens dit boek was het in de 16e eeuw al gebruikelijk in Nederland om de winter voor te stellen als een persoon, Koning Winter, om zo makkelijker te kunnen omgaan met de angst en machteloosheid door de onvoorspelbare invloed van het weer. Koning Winter werd dan gezien als de slechte tiran, die bespot werd.
"Vermoedelijk vonden zulke rituelen al plaats in tijden die zich geheel aan ons gezichtsveld onttrekken, maar die verondersteld worden doortrokken te zijn van Germaans-heidens ritueel, dat in de hoge middeleeuwen nog zo goed zichtbaar is. De onbegrijpelijke en onvoorspelbare invloed van de omgeving (vooral het klimaat) op de levensomstandigheden (vooral de oogst) leidt tot angsten en gevoelens van machteloosheid, die gehanteerd moeten worden. Een mogelijkheid daartoe is gelegen in de concretisering van deze ongrijpbare machten tot demonen, zowel goede als kwade. Deze zijn dan voortdurend in strijd verwikkeld, waarbij ze elkaar proberen te verdrijven en te vernietigen." "Dat het spotmandement van koning Winter een vast onderdeel vormde van het feestrepertoire blijkt wanneer de beginrijmen van de gedrukte Ringhelant-tekst uit 1560 ook voorkomen in één van deze spotprognosticaties."
Of er in Nederland ook een tegenhanger bestond als Koning Zomer, weet ik niet. In andere (sub)culturen wel. Zo heb je de Holly King en de Oak King, die aanbeden worden in sommige neo-heidense-subculturen. Dit zijn een soort zomerkoning en winterkoning, die continu in gevecht zijn met elkaar. Als de Oak King wint, wordt het zomer, en na een tijdje verliest hij weer en wordt het winter, dan wint hij weer en wordt het weer zomer, etc.
In veel culturen bestaan mythes waarom de seizoenen elkaar telkens afwisselen. Dat is niet hetzelfde als een personificatie van de winter natuurlijk, maar de verhalen zijn vaak wel vergelijkbaar. In Griekenland heb je Hades, heerser van de onderwereld, die de dochter van Demeter, Godin van de oogst, ontvoert. De dochter moet telkens een tijdje bij hem blijven, en dan is Demeter zo verdrietig dat alle planten sterven, als de dochter weer terug is, komt de bloei weer terug.
In Wales heb je een gevecht tussen Gwyn ap Nudd, de heerser van de onderwereld, en Gwythyr ap Greidawl.
In Rusland heb je ook een personificatie van de winter: Ded Moroz, maar dat betekent oude man vorst, en wordt ook vaak zo vertaald, of als grootvader vorst of vader vorst. Koning vorst is volgens mij geen gebruikelijke vertaling ervan (maar ik kan me natuurlijk vergissen).
- Bronnen:
-
http://en.wikipedia.org/wiki/Holly_King_%2...
-
http://www.dbnl.org/tekst/plei001snee01_01...
-
https://en.wikipedia.org/wiki/Demeter