Volgens de DSM (criteria van psychiatrische aandoeningen, ook die gerelateerd aan middelengebruik) spreek je van verslaving wanneer iemand a) tolerantie opbouwt (steeds meer van hetzelfde middel nodig heeft om hetzelfde effect te bereiken) en b) last heeft van onttrekkingsverschijnselen wanneer iemand een periode niet of minder dan normaal gebruikt.
Als je vriend dus echt steeds meer gaat gebruiken om een bepaald fysiek effect te bereiken (en niet alleen uit verveling, bijvoorbeeld) en als hij last krijgt van ontwenningsverschijnselen als hij niet gebruikt, dan zou je kunnen spreken van verslaving.
Het woord 'verslaving' in de technische zin gaat echter alleen maar over het lichamelijke aspect. De vraag zou m.i. eerder moeten zijn of je je zórgen moet maken of niet. De meeste rokers zijn écht verslaafd aan nicotine, maar die brengen we toch niet allemaal naar een ontwenningskliniek. Terwijl iemand die met grote regelmaat zoveel pillen slikt dat hij totaal lam ligt en een paar dagen niet aanspreekbaar is, misschien fysiek gezien niet verslaafd is, maar er toch echt een ernstige situatie is ontstaan.
De vraag is dus: hoe functioneert hij? Hij gaat wel eens niet naar school om naar de coffeeshop te gaan, zeg je. Dat vind ik eigenlijk zorgelijker dan het gebruik an sich, hoewel af en toe spijbelen voor tieners weer heel normaal is. Je zult je dus moeten afvragen of het blowen echt zo'n factor is geworden dat het zijn functioneren verstoort. Als z'n schoolresultaten prima zijn, hij gewoon netjes op tijd komt opdagen voor z'n bijbaan, en jullie relatie ook goed is, dan is er veel minder reden tot zorg dan wanneer hij steeds slechtere cijfers haalt, hij afspraken niet nakomt, en hij jou regelmatig uitscheldt als hij onder invloed is, of hij een totaal andere jongen is geworden als gevolg van zijn drugsgebruik. Dát zijn de signalen waar je op moet letten, en natuurlijk kun je daarnaast ook letten op de fysieke signalen, dus of hij steeds meer gaat gebruiken, of steeds sterker spul gaat gebruiken, en of hij bepaalde klachten krijgt als hij een tijdje niet gebruikt. Als hij bijvoorbeeld 's ochtends al begint met een joint omdat hij zich anders beroerd voelt, is er iets niet in orde.
Probeer jullie communicatie hierover wel open te houden. Laat merken dat je hem niet veroordeeld om zijn druggebruik, maar dat je je zorgen maakt. Daar gaat het om, en als hij dat begrijpt, zal hij ook veel meer van je kunnen hebben als je eens iets zegt over zijn gebruik.