Ik ben al 2 dagen heel erg boos en raak het maar niet kwijt..kan ook de oorzaak niet wegnemen.. .wat doe je dan het beste?

Misschien is het een idee om naar je boosheid te kijken en je af te vragen waarom je zo boos bent en wat dit jou te leren heeft... Vaak zit er pijn achter de boosheid verborgen en ook jouw pijn mag er zijn, wees je er bewust van....
Misschien voel je weerstand tegen dat wat er speelt en wil je het graag anders.... vaak helpt het accepteren van je boosheid omdat die ook mag bestaan (zolang je maar respectvol blijft naar je zelf en anderen)....

Je zou tegen jezelf kunnen zeggen: Ik ben boos, dat mag ik van mezelf. Ik accepteer mijn boosheidgevoel want ook dat stukje hoort bij mij.

Je zult merken dat je boosheid naar de achtergrond zal verdwijnen wanneer je je eigen boosheid kan accepteren.


Succes!!!

Misschien helpt dit:
Welke verdriet heb je nu die achter je boosheid zit?

Je boosheid is waarschijnlijk een stapeling. Die oorzaak zal dan niets anders zijn als een herinnering naar iets vervelends uit je verleden. En juist die herinnering en de gebeurtenis toen doet je nog steeds erg veel pijn en verdriet. Het kan heel goed zijn dat je daar dan boos om bent.

Misschien moet je niet je boosheid wegnemen, maar je verdriet eens flink uithuilen.

Aan jouw profiel te zien zou het best eens zo kunnen zijn dat je aan de overgang begint, of er al in zit.
Dan kan je namelijk boos worden om niks, anders reageren dan normaal, enz. enz. Een proces dat elke vrouw overkomt, en elke vrouw reageert anders.
Als het de overgang is, accepteer het dan, want je ontkomt er niet aan.

Komt de boosheid van jou of door anderen?
Is het laatste het geval, geef het gevoel dan terug. Stuur het weg. Laat het daar waar het hoort te zijn.
Hoe je dat doet? Hardop zeggen dat je deze boosheid niet accepteert en dat je het terug geeft daar waar het hoort.

Succes con

Als je de oorzaak niet kan wegnemen, dan is de enige andere optie je er bij neerleggen. En misschien dat je nog een beetje genoegdoening kunt halen uit het voornemen om er voor te zorgen dat je dit niet wéér overkomt.
Als het een persoon betreft, die persoon niet meer in jouw cirkeltje laten, als het een ding betreft dan niet meer aanraken en als het een situatie betreft, dan een dergelijke situatie voortaan mijden.

Herkenbaar, ook wat je beschrijft over die lichamelijke sensaties. Ik kan opvliegend zijn maar het zakt bijna altijd ook wel wel weer heel snel. Maar als ik iets van waarde kwijtgeraakt ben, gestolen, weggegooid of iets dergelijks kan ik daar dagenlang woedend over zijn. Afreageren en afleiding helpen niet, omdat daarna dat feit domweg nog steeds aanwezig is.

Het helpt me meestal wel om het hele verhaal op te schrijven, al dan niet aan iemand gericht. Dat dwingt me al veel meer om dat verlies in de juiste proporties te zien, en/of aan de ander duidelijk te maken waar het allemaal precies over gaat. Misschien is dat ook iets voor jou?

Misschien dien je de persoon die je boosheid veroorzaakte eens een goeie mep op z'n gezicht te geven?

2 dagen is een heel korte tijd. Geeft het gewoon wat langer de ruimte dan zakt die boosheid vanzelf weg.

Boosheid gaat vastzitten als je het niet uit. Word boos op de veroorzaker en als dat niet kan, word boos op een vervanger. Een kussen, bijvoorbeeld. Raas uit, spuw gal en scheld naar hartelust op het kussen-dat-de-dader-voorstelt. Het zal je verbazen hoe makkelijk het is om wie of wat dan ook in een kussen te zien als je eenmaal een beetje op gang komt. Vertel het in niet mis te verstane bewoordingen precies wat je van hem denkt, waar hij je pijn heeft gedaan en geef evenveel terug.
Meer mag ook. Honkbalknuppel in huis? En kussen vervangbaar? Go! Kill!

Ik zou het volgende doen: de boosheid die je voelt aanvaarden. Laat maar komen. Verzet je er niet tegen. Je afbeulen op de sportschool is alleen maar een manier om tegen de boosheid te zeggen: "ik wil jou niet."

Maar wat al die boosheid er nu is om jou iets te vertellen? Laat de woede maar komen, doorvoel hem en accepteer hem, en laat 'm ook weer gaan.

Wat de boosheid jou wil duidelijk maken is (waarschijnlijk) dat je iets opkropt. Het kan van alles zijn: oud zeer, onverwerkt verdriet, frustratie over iets dat niet goed is afgerond.

Als je een beetje tot rust gekomen bent, probeer dan te achterhalen wat de aanleiding van je boosheid was. Vaak kun je via de aanleiding bij de bron komen. En nogmaals: laat het gewoon maar toe. Het hoort nu bij je. Je boosheid niet als vijand zien, maar als een medium dat jou iets probeert duidelijk te maken.

Er zijn legio redenen om op te noemen waarom of waardoor iemand onderhevig is aan een bepaalde emotie.
Psychische, lichamelijke of om redenen wat er in het verleden gebeurt is of pas geleden.

Indien het niet om gebeurtenissen gaat uit het heden of verleden blijft alleen nog de overgang over of andere
neurologische klachten.

Voor de huis tuin en keuken boosheid, die iedereen op z,n tijd heeft en op eigen manier verwerkt, zul je er zelf uit moeten komen door de oorzaak te evalueren.

Bij de andere 2 mogelijke oorzaken dien je je te wenden tot de huisarts, psycholoog, psychiater of specialist.

Veel dingen in het leven liggen ten grondslag
aan de keuzes die men maakt of gemaakt heeft.

Pluk een roos zet hem op je hoed dan is je dag morgen weer goed!

Emotionele fitness wilt onwijs helpen. Ik gebruik het ook en heb daar ontzettende baat bij:

http://www.boekenstand.nl/discs/Emotionele_Fitness_slipcase_met_boek_audio_cd_s_meditatie_cd_dvd-12933.html

Besef dat iedere boosheid uit angst voortkomt.

Alles loopt niet altijd zo gesmeerd als we zouden willen. En jij heb het nodige meegemaakt, dus die boosheid begrijp ik best. Het zou eerder vreemd zijn, als je niet boos ben. Maar ik zou zeggen, jank maar gewoon nog even, dat mag best hoor, niemand zal het je kwalijk nemen.

Je boosheid is misschien een vorm van machteloosheid : zelf ben ik al een paar weken boos op zoveel gecumuleerd onrecht. Je doet nochtans in je opsomming de juiste dingen als veel wandelen, heel actief bezig zijn.Dus daar is veel wilskracht en moed in je aanwezig. Nu twee dagen is kort, geef het een paar weken de kans om het volledig te laten wegvloeien. Indien dan geen heil, is psychotherapie de best aangewezen methode. Een andere invalshoek vanuit professioneel standpunt. Sterkte.

Ik denk het beste is eens goed reageren op de persoon in kwestie ,maar een bedachte reaktie anders blijf je er mee zitten en dat is niet goed voor de gezondheid.

Meestal krijg je een dikke keel van woede omdat je het opkropt of al langere tijd opgekropt hebt. Je hebt het niet goed kunnen ventileren en dat frustreert je.
Weet je wat mij altijd helpt in zo`n geval (want ik ben een binnenvetter en heb dat dus ook)?
Ik blaas even goed uit, laat bewust mijn lichaam ontspannen en ga zitten achter de tafel. Zodra ik me rustiger voel worden, door een poosje bewust naar mijn handen op mijn onderbuik toe te ademen en me alleen daarop te concentreren, pak ik een pen en een groot schrijfblok en schrijf al mijn woede op tegen de denkbeeldige schuldige aan mijn woede. Ik vervloek die/datgene wat mij zo woedend maakt en verwens het zolang tot ik het nalees en erom moet lachen. Je schrijft in eerste instantie nl. de raarste verwensingen! Nou, als dat allemaal zou uitkomen wat je je denkbeeldige opponent toewenst, dan is je wraak al zoet genoeg geweest. Voor je gevoel lucht het je op en vouw dan de brief op en leg hem weg. Wanneer je dan weer de woede voelt opkomen, pak de brief en ga lezen. Schrijf er rustig bij om je hart te luchten. Het wordt dan een soort woede dagboek.Je kunt vloeken, verwensen, verdoemen en alles
zonder je terug te houden want je kwetst er uiteindelijk niemand mee. Na verloop van tijd wordt de woede steeds minder, echt waar, het blijft nooit zo heftig ook al kun je je dat op dit moment niet voorstellen. Het is een clichee maar wel waar,'tijd heelt alle wonden'.

En... was de oorzaak zo erg dat het dit allemaal waard was?... Vraag jezelf dat eens af... succes ermee ;)

al van eft gehoord? met EFT klop je op je meridianen terwijl je tegen jezelf zegt dat je je boosheid of dergelijke toelaat. Het begint met een opwarming : je klopt op de zijde van je hand (niet aan de kant van de duim, maar aan de andere kant) en zegt 3 x: 'alhoewel ik boos ben, aanvaard ik mezelf helemaal zoals ik ben".
dan zijn er de volgende punten die je kunt afkloppen met je vingertoppen (één kant is voldoende, dus ofwel links of rechts of afwisselend) : bovenzijde van je wenkbrauw (in het midden), buitenzijde van je oog, onder je oog aan de overgang met je wang (dus de onderkant van "wallen onder de ogen"), tussen je neus en bovenlip, onder je lip in het kuiltje boven je kin, op je pijnlijke plaatsen boven je borst (schuin onder je sleutelbeen), op de zijkant van je lichaam. terwijl je klopt zeg je telkens je emotie ("boos") en voelt het ook. je mag het ook groter maken bv " afschuwelijk afgrijselijk coleirig" "superrazend" etc).
ook andere fysieke uitingen van kwaadheid helpen, de klassieker is idd op een kussen kloppen, springen en hard neerkomen, op de grond stampen ... maar het helpt allemaal nog beter als je tegelijk luidop je gevoel uitroept (als het kan is keihard gillen en tieren het beste).
een andere weg is rustiger : je ademt kalmte in en boosheid uit bv. Maar ik weet uit ervaring dat een gevoel er soms eerst echt moet mogen zijn plus eruit moet voordat je deze rustiger manier kan bewandelen.
Je kan ook Rescue remedie nemen van Bachbloesems.
van EFT vind je trouwens erg veel op internet, mocht het je interesseren....

Ik heb altijd geleerd dat weggestopt schuldgevoel zich kan ontwikkelen tot aanhoudende boosheid. Of dit schuldgevoel nou reeel is of niet, het kan zich toch tot boosheid ontwikkelen als je het gevoel te lang niet toe laat.

Wat ik verder kan bedenken is symptoombestrijding, en dat is slaan op een kussen. Tot je het niet meer nodig hebt.

Boosheid is ook niet iets wat je zomaar even wegbeult in de sportschool. Het kan heerlijk zijn om je te ontladen, maar als de ontlading niet komt, zit er toch iets anders onder.

Dus, wees lekker boos, geef jezelf even de tijd om dit te laten uitwerken vanbinnen. Sta jezelf toe andere gevoelens te ontdekken, en sla op dat kussen als het je te veel wordt.
Verder kan ik je alleen nog aanraden toch zoveel mogelijk steeds weer over te gaan tot de orde van de dag.

In principe, als je gewoon bereid bent om te kijken wat er in jezelf tevoorschijn komt, kom je echt verder hoor, al is de hobbel soms moeilijk te nemen even. En het kan een uiterst taai probleem zijn vanbinnen, zodat het echt enige ontwarring vergt en persoonlijke groei, voor je er uit komt.


Succes en heel veel sterkte en inzicht gewenst!

He, wat vervelend voor je! Probeer goed naar je boosheid te kijken. Weet je waar het vandaan komt? Zit er nog een ander aspect in? Onmacht, teleurstelling, schaamte?
Probeer dan eens te kijken hoe je de negatieve spanning een beetje uit je kunt krijgen.
Wat past bij je? Muziek luisteren, hardlopen, sporten, gillen, flink shoppen, schreeuwen of er juist over praten? Het kan allemaal helpen (zolang het een beetje veilig blijft natuurlijk). Laat jezelf in ieder geval inzien dat je boos mag zijn! Probeer de gevoelens te accepteren, ieder mens heeft deze emotie en eigenlijk is het heel erg puur!!

Toegevoegd na 2 minuten:
Oh, ik lees nu pas je toevoeging.. Ik denk dat je al heel goed 'op weg' bent. Ik herken het zelf wel, bij mij zakte het toen na verloop van tijd zelf weg.. Hoop dat dat bij jou dan ook zo is.. Ben wel benieuwd hoe het nu met je gaat. Sterkte!