Mijn hond doet een beetje raar (een blonde labrador)

Honden kennen rouwgevoelen.
Net als bij mensen kan de eetlust weg zijn, ongeacht wat je voor hem zet.
Laat hem goed drinken en zie het over het weekend heen aan.
Weest lief en troostend en dwing hem niet te eten.
Ga maandag - als er geen vebetering optreedt, naar de dierenarts.

Toegevoegd na 9 minuten:
Labradors zijn zeer intelligente en vaak hoogontwikkelde dieren met een begripsvermogen van een jong kind.
Het kan zelfs zijn dat hij jouw droefheid oppikt.
Door veel met hem te proberen te spelen en dollen kan het zijn dat hij wat sneller herstelt.
Naast dat hij rouwgevoelens kent, spiegelt hij zich aan zijn baasje (M/V).
Pikt hij jouw levenslust (ondanks je eigen verdriet) op, dan zal hij sneller weer zijn oude gedrag terugkrijgen.
Onderschat honden niet, zij zien , ruiken en voelen dingen waar wij niet toe in staat zijn, oa. je adrenaline gehalte (hij ruikt angst en verdriet) en is zeer gevoelig voor stemmingen.
Vandaar dat dit ras zo geschikt is als hulp- en blindegeleidehond.
Sleep elkaar er doorheen, met een week moet toch verbetering optreden.
Als je door bezorgdheid streng bent vertaalt je hond dat op dit moment dat je aangedaan bent .
Poog dus hem zo vrolijk mogelijk te benaderen.
Veel succes.

Toegevoegd na 3 uur:
versuffende medicatie is voor de verwerking op zich niet aan te raden.
Bij ernstige depressie (als de hond langdurig niet eet)
is wel een antidepressivum te overwegen, de dierenarts kan daar zeer goed raad over geven, vandaar dat als jullie Labrador meer dan enige dagen NIET eet, je wel door moet pakken.
Toch is juist de houding van de baas voor de hond zeer belangrijk en sterk bepalend voor het verloop van het rouwproces.
Het verdient dus sterk de voorkeur dat de juiste houding van de baas de hond helpt het normale leven weer op te pakken.
Medicijnen die gedragsregulerend werken hebben ook invloed op het vermogen van de Labrador goed op de baas te reageren, een versufte hond kan ook niet goed luisteren.

Toegevoegd na 1 dag:
Mijn vrouw en ik vangen nu ruim 30 jaar honden op met gedragsproblemen, die kunnen vaak na enige dagen tot weken terug naar hun baasje die we dan ook begeleiden.
De baas (M/V) leert dan ook goed met de hond om te gaan en dan is het leed geleden.
Liefde, geduld, begrip en een beetje toegepaste goede raad maken van een lastige hond een trouwe vriend.
Zelfs "valse " honden zijn vaak goed aan te pakken.
Honden worden vrijwel nooit zomaar vals.
Was het met mensen onderling maar zo eenvoudig.....!!

Om hem te helpen bij het verwerkingproces kun je rescue druppeltjes van Bach Bloesem therapie gebruiken.
Het werkt echt, of het nou placebo of stofjes in het product zijn, het werkt en daar gaat het om.

Toegevoegd na 30 seconden:
De druppeltjes kun je in z'n water doen

Het zal de combinatie van warmte en verlies zijn.

Waarom gaat hij niet meer mee uit? Dat ben jij die
dat bepaalt en niet de hond. Jij bent en blijft de baas.
Je moet hem wel mee uit blijven nemen
zoveel mogelijk het normale dagpatroon volgen.

Dat ie nu niet zo'n behoefte heeft aan rennen
en zijn eetlust minder is, lijkt mij niet raar onder
deze omstandigheden.
Maar jij moet hem blijven sturen, met zachte hand
en begrip.
Hij mag niet in deze situatie blijven hangen.

Dit komt mij bekend voor. Vorig jaar moest ik onze 17-jarige boerenfox laten inslapen en bleef onze Duitse Staande (inmiddels 14 geworden) alleen achter. De 1e twee dagen niks aan de hand, maar daarna luisterde hij niet, liep gewoon weg als ik met hem uitging, was heel erg onrustig, gewoonweg geen land mee te bezeilen. Omdat ik bang was dat hij, gezien zijn leeftijd, futloos zou worden, hebben we toch een ander hondje (10 jaar) van de dierenbescherming erbij genomen. Ze zijn geen vriendjes, maar mijn Duitse Staande is weer helemaal de oude en is nog niet van plan om zijn leidersfunctie aan de kleine af te staan!