Hoelang moet je huilen voor je tranen op zijn?

Het lijkt me, na dagen, toch beter voor je vriendin, als ze uit die huilkramp gehaald wordt - dit lijkt mij op een neerwaartse spiraal van verdriet, waar ze letterlijk in verdrinkt...Natuurlijk kan een mens in-en-in verdrietig zijn, maar zwelgen in je ongeluk, dagenlang, brengt je niet verder in je gedachten (die spiraal).
Zonder haar verdriet te ontkennen ('er komen betere tijden', en meer zulke loze kreten helpen natuurlijk averechts!!!), zou je haar toch een beetje kunnen helpen door haar uit die kuil van verdriet te trekken; door stilzwijgend haar naar een iets meer rationeel niveau te tillen : zet haar onder de douche of laat een bad vollopen, voeder haar iets lichts (soep, dat slikt makkelijker weg dan brood of warm eten), en ga met haar wandelen, de frisse lucht in - het bos in, of nog liever naar de zee, waar je ver kunt kijken, en de golven iets hypnotisch hebben wat haar ogen naar hen toetrekt.
Misschien kan ze haar verdriet dan ook een beetje onder woorden brengen, en haar pijn uiten - dat is therapeutischer dan alleen-zijn en je alleen gelaten voelen met je verdriet.

Ik kan me nl. voorstellen, dat je je erg machteloos voelt op dit moment, en dat je je afvraagt, of die tranen nooit 'op' zijn. Als je een echte vriendin bent, wil je ongetwijfeld iets doen om haar te helpen - door nu even 'bossy' te zijn, help je haar, naar mijn mening, méér, dan hulpeloos toe te zien, hoe zij lijdt. Want dat zij diep lijdt op dit moment staat buiten kijf....