hoe en op welke leeftijd kan sociale fobie ontstaan?

Ik ben 25 jaar en ben altijd zeer sociaal geweest. Sinds twee maanden ben ik mij ineens heel erg bewust van mijn stem en oogcontact in sociale situaties. Ik krijg dan een ongemakkelijk, angstig gevoel. Hoge hartslag, zweten, warm, trillerige stem. Ik heb de afgelopen 2 maanden veel gefeest (en gedronken) maar weet niet wat de oorzaak kan zijn. Is dit een sociale fobie aan het worden? Ben ik niet te oud om dat te ontwikkelen nu? Wat kan ik doen?

Verwijderde gebruiker

7 jaar geleden

in: Gezondheid

1.2K

1.2K keer bekeken

Ritsuka

7 jaar geleden

Je kunt op elke leeftijd last krijgen. Vraag via je huisarts doorverwijzing naar iemand die je kan helpen.

Verwijderde gebruiker

7 jaar geleden

Mmh en is er wel goed iets aan te doen?

Ritsuka

7 jaar geleden

dat kan ik vanaf hier niet zomaar beoordelen natuurlijk, maar met een goede begeleiding kun je vaak veel bereiken. Hoe eerder je ermee begint, hoe beter. Als je langer wacht, kan je probleem erger worden, en is het moeilijker te behandelen.

Verwijderde gebruiker

7 jaar geleden

Naar aanleiding van een reactie en je andere vragen: Een mogelijk verklaring:
Veel alcohol, stres e.d. zorgen voor een magnesium tekort en dat kan weer verantwoordelijk zijn voor veel van je klachten.
Zo zijn er nog een paar mechanismen maar magnesium is een belangrijke. Wat kan je doen?
Terugdraaien wat je zelf deels veroorzaakt hebt door gezond te gaan leven.
Deels omdat het ook vaak een kip/ei verhaal is: Zorgen ongezonde gewoontes voor klachten of zorgen klachten voor ongezonde gewoontes? Meestal is het een combinatie, die echter wel te doorbreken is.

Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.

Antwoorden (1)

Een sociale angststoornis kan in principe op elke leeftijd ontstaan. Als de klachten al voor het 18e levensjaar aanwezig waren, moet de diagnose vermijdende persoonlijkheidsstoornis worden overwogen.

Van een sociale fobie spreken we wanneer er sprake is van een ernstige en aanhoudende angst voor sociale situaties. Het gaat dan vooral om angst bij contact met onbekenden en heeft vaak de vorm van een angst voor mogelijke kritiek. Het is dus heel erg een angst die draait om 'wat anderen zullen vinden', om in gênante situaties terecht te komen of af te gaan. Die angst is irrationeel, en dat weet je zelf ook.

Bij een fobie is de angst zó intens dat je sociale situaties mijdt of alleen in hevige angst kunt doorstaan. Dat kan zich bijvoorbeeld uiten in zweten, blozen of een situatiegebonden paniekaanval.

Een heel belangrijk criterium is iets wat eigenlijk geldt als voorwaarde voor het vaststellen van elke psychische stoornis, en dat is dat de klachten die je ervaart je in ernstige mate hinderen. Het beperkt je duidelijk in je functioneren bijvoorbeeld op school of op het werk, óf je gaat er zwaar onder gebukt. Verder moeten andere oorzaken voor je klachten zoals middelengebruik (dus ja, alcohol kán eventueel deze klachten verklaren, is er ook sprake van drugsgebruik dan is die kans nog groter) of een lichamelijke aandoening zijn uitgesloten. Ook andere psychische stoornissen zoals een depressie of een persoonlijkheidsstoornis vormen geen betere verklaring voor je klachten.

Als je het idee hebt dat je zou kunnen voldoen aan de genoemde criteria, zou er sprake kunnen zijn van een sociale fobie.

Meer relevant dan een eventuele diagnose is de vraag of en welke hulp nodig is. Als je psychische klachten hebt die ernstig zijn en niet vanzelf over gaan, ga dan naar je huisarts. Die kan eerst lichamelijke problemen uitsluiten (een te snelle schildklier kan bijvoorbeeld klachten geven die wat lijken op wat jij beschrijft, maar ook je alcoholgebruik zou een rol kunnen spelen) en je klacht verder beoordelen. Een sociale fobie is moeilijker te behandelen dan andere fobieën, dus als daar sprake van is dan kun je er beter snel bij zijn. Anders kan het ertoe leiden dat je je steeds meer terug gaat trekken en/of dat er paniekaanvallen bij komen. Hopelijk kun je dat voorkomen door op tijd hulp te zoeken. Maar zoals gezegd: eerst moet je klacht verder beoordeeld worden om te weten óf er überhaupt sprake kan zijn van een sociale fobie.

Toegevoegd na 3 minuten:
Zie nu je vragengeschiedenis. Zie reactie

(Lees meer...)

Verwijderde gebruiker

7 jaar geleden

Verwijderde gebruiker

7 jaar geleden

Na het even snel doorkijken van je vragengeschiedenis zie ik dat je al veel langer kampt met angsten en dat je ook al eerder een vraag hebt gesteld over zowel alcoholgebruik als de relatie tussen stress en je stemgebruik. Heb je daar destijds hulp voor gezocht? Dat alles bij elkaar maakt een psychische stoornis natuurlijk wel waarschijnlijker. Als je al een behandelaar hebt in verband met je psychische klachten, dan is het misschien goed om eerst daar dit verhaal eens voor te leggen. Wellicht is er sprake van een onderliggende aandoening en niet van sociale fobie an sich. Ben je op dit moment niet onder behandeling, ga dan naar je huisarts. Maar vertel daar dan wel het hele verhaal, dus ook de angstklachten die je al eerder hebt gehad. Ik had beter eerst op je naam kunnen klikken voor ik antwoord gaf, want je vraag wekte bij mij de indruk dat je tot twee maanden geleden nooit dergelijke (angst)klachten had gehad. Dat is ook één van de redenen dat ik de mogelijkheid van een schildklierstoornis noem. Dat lijkt me na het verder lezen een erg onwaarschijnlijke optie. Vandaar: vertel óók wat je eerder al hebt gehad aan angstklachten en vertel hoeveel je drinkt, want dan krijgt de huisarts een veel completer beeld en kan hij of zij je beter helpen. Succes!

Verwijderde gebruiker

7 jaar geleden

ja ik ben wel in behandeling geweest en heb daar ook veel van geleerd. Het proces is eigenlijk altijd hetzelfde: ik ervaar een bepaalde lichamelijke of geestelijke klacht, daar bijt ik me dan volledig in vast. Op een gegeven moment wordt het minder, gaat het een tijdje goed totdat er zich iets nieuws aanbied. En gek genoeg heb ik iedere keer het idee dat de huidige klacht het ergste is wat er kan gebeuren. Met de therapie heb ik wel geleerd dit patroon te herkennen maar het is erg lastig om het te doorbreken. Omdat deze klachten nu al 2 maanden spelen begon ik mij zorgen te maken. Anderszijds zou het goed kunnen dat ik met een maand weer volledig ergens anders zit met mijn gedachten. Het is vermoeiend, maar ik functioneer opzich vrij goed. Studie en werk gaan goed etc.

Ivana

7 jaar geleden

Duidelijk antwoord, zoals we van je gewend zijn. Dikke plus.

Verwijderde gebruiker

7 jaar geleden

@SG1990: ik heb even je andere vragen doorgelezen, en zie inderdaad duidelijk een patroon. Je bent steeds bang een (ernstige) psychische stoornis te hebben ook als je eigenlijk geen klachten hebt die daar aan doen denken. Ik las dat je bent gediagnosticeerd met een gegeneraliseerde angststoornis (piekerstoornis). Relevant voor deze vraag is dat er dan géén sprake is van sociale fobie, want er is een andere stoornis die de klachten verklaard, namelijk de gegeneraliseerde angststoornis. Maar zoals altijd is het belangrijker om te weten wat je eraan kunt doen. Ik denk dat het heel goed is dat je een behandelaar hebt die het hele plaatje bekijkt. Je moet niet iemand die zich richt op de specifieke angst die je op dat moment hebt, maar op het feit dat je je zo vaak zorgen maakt over (vooral psychische) stoornissen die je zou kunnen hebben, maar die je in werkelijkheid niet hebt. En blijkbaar heb jij een behandelaar die het geheel overziet, want je hebt daar al geleerd om dit patroon te herkennen. Je bijt je er dan helemaal in vast, gaat googelen op symptomen, denk dat je gek wordt (wat op zich zichzelf trouwens één van de symptomen kan zijn van een paniekaanval) en je vraagt je af of je later wel zult kunnen werken. Allemaal dingen die heel goed passen bij die gegeneraliseerde angststoornis. Dus zodra je dit patroon bij jezelf herkent, moet je dat allereerst goed moet bedenken: je zorgen maken over het hebben van een aandoening, het denken dat je weer een nieuwe psychische stoornis hebt of krijgt (uit je vragengeschiedenis: psychose, OCD, depressie, sociale fobie) óf een lichamelijke aandoening hebt: dat hoort allemaal bij je angststoornis, en betekent niet dat je een andere - nieuwe - stoornis aan het ontwikkelen bent. Je moet dus niet zoeken naar een verklaring of eventueel een behandeling van de specifieke angst van dat moment, maar je moet leren omgaan met die gegeneraliseerde angst. Jouw probleem is niet dat je misschien een sociale fobie aan het ontwikkelen bent, maar dat je een gegeneraliseerde angststoornis hebt waar de angst om een nieuwe psychische stoornis te ontwikkelen een onderdeel van is. -wordt vervolgd-

Verwijderde gebruiker

7 jaar geleden

-vervolg van vorige reactie-
Je geeft nu al aan dat je het patroon herkent, en dat is al een eerste stap. Nu moet je nog leren wat je moet dóen als je bij jezelf merkt dat je weer een nieuw onderwerp hebt waar je over piekert. Je zou met een behandelaar afspraken kunnen maken over wat je wel en niet doet op zo'n moment. Er zijn best wat technieken die je daarvoor aan zou kunnen leren, heb je daar van je therapeut iets over geleerd destijds? Iets anders wat steeds terugkomt, is dat je veel drinkt en ook wel drugs gebruikt. Dat kan ook dit soort klachten veroorzaken danwel triggeren. Jij hebt blijkbaar een bepaalde psychische kwetsbaarheid, dat is het niet slim om je systeem nog verder onder druk te zetten door gebruik van middelen. Ik zou je echt met klem aanraden om te stoppen met (overmatig) drinken en drugsgebruik. Als dat je niet lukt zonder hulp, zoek daar dan hulp bij. Als je regelmatig gaat leven, gezond eet en goed slaapt, is de kans vrij groot dat je je ook psychisch beter gaat voelen. En zelfs als dat níet het geval is (wat ik me eigenlijk gezien me vragen amper kan voorstellen) dan is dat in elk geval een veel betere basis om vanuit te werken aan je therapie dan wat je nu hebt. Ik las ergens dat je ook de diagnose ADHD hebt gekregen. Gebruik je daar medicatie voor? Dat kan bij sommige mensen ook angstklachten veroorzaken of verergeren. Als je medicatie gebruikt, raad ik je aan om eens met een psychiater te overleggen over de medicatie in relatie tot je angstklachten.

Verwijderde gebruiker

7 jaar geleden

Heel erg bedankt voor deze uitgebreide reactie!! Ik gebruik geen medicatie tegen de adhd omdat ik mij verder goed op dingen kan concentreren. De behandelaar die ik eerst had heb ik nu niet meer. Wel ga ik weer aan een nieuwe therapie beginnen binnenkort. Maar het ding is: de klachten die ik heb lijken telkens wel ontzettend op die bepaalde stoornis... Zoals nu merk ik wel echt zenuwen in contact met anderen etc. Maar ik ben er ook ontzettend op gefocust. In principe ben ik sociaal juist heel vaardig. Ik ben iedere keer bang dat het een meervoudige stoornis gaat worden zeg maar

Weet jij het beter..?

Het is niet mogelijk om je eigen vraag te beantwoorden Je mag slechts 1 keer antwoord geven op een vraag Je hebt vandaag al antwoorden gegeven. Morgen mag je opnieuw maximaal antwoorden geven.

0 / 2500