Hoe weet ik of ik Add heb?
2.2K
2.2K keer bekeken
Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.
Het beste antwoord
Je gaat naar een ter zake kundig specialist (vaak een psychiater) en laat je onderzoeken.
In de tussentijd kun je natuurlijk opzoeken wat de diagnostische criteria zijn en kijken of je zelf het idee hebt dat je daaraan voldoet (zie bron). Dat zijn criteria als: moeite je aandacht bij een taak te houden en/of te overzien, activiteiten die aandacht kosten vaak vermijden, vaak slordigheidsfouten maken door aandachttekort, moeilijk instructies op kunnen volgen, vaak dingen kwijtraken, snel afgeleid zijn, vergeetachtigheid, moeite hebben je beurt af te wachten, vaak praten voor je beurt, etc. Ik heb de kenmerken van hyperactiviteit even weggelaten omdat je het hebt over ADD, maar ook die kun je vinden op de site waar de bron naar verwijst.
Als je genoeg kenmerken hebt, en die kunnen niet op een andere manier verklaard worden (bijvoorbeeld door slaaptekort, stress, een te snel werkende schildklier of een andere aandoening) en je had die kenmerken al voor je zevende jaar, én je vertoont die kenmerken op meer dan één levensgebied (dus niet alleen op school, alleen op je werk of alleen thuis, maar echt op meer gebieden) én ze zijn zo ernstig dat ze een duidelijke beperking veroorzaken, dus je functioneert er duidelijk (veel) minder goed door dan je zou kunnen doen als je geen last had van die symptomen, dan spreken we wel van AD(H)D.
Maar of dat bij jou het geval is, zal vastgesteld moeten worden door een specialist. Die zal gesprekken voeren met jou en vaak ook met (één van) je opvoeder(s), kan vragenlijsten afnemen en zal soms informatie opvragen door middel van een vragenlijst bij school of werk, om zo te achterhalen of jij inderdaad die kenmerken vertoont, of die al op vroege leeftijd aanwezig waren en of ze voorkomen in meerdere levensgebieden en hoe beperkend ze zijn. Ook zal hij/zij proberen te achterhalen of er geen andere verklaring kan zijn voor je symptomen, zoals een persoonlijkheidsstoornis, ontwikkelingsachterstand, andere klinische stoornis of een lichamelijke afwijking. Aan de hand van die informatie kan dan eventueel een diagnose worden gesteld.
De vraag is vooral wat je hulpvraag is: waar heb je problemen mee? Wat hoop je te bereiken met een eventuele diagnose? Op welke gebieden loop je vast? Alleen weten dát je (misschien) ADHD hebt, helpt je nog niet verder als je daadwerkelijk vastloopt. En als je prima functioneert maar je herkent je wel in de kenmerken, is het de vraag of het zinvol is om te weten dat je voldoet aan de criteria.
(Lees meer...)
In de tussentijd kun je natuurlijk opzoeken wat de diagnostische criteria zijn en kijken of je zelf het idee hebt dat je daaraan voldoet (zie bron). Dat zijn criteria als: moeite je aandacht bij een taak te houden en/of te overzien, activiteiten die aandacht kosten vaak vermijden, vaak slordigheidsfouten maken door aandachttekort, moeilijk instructies op kunnen volgen, vaak dingen kwijtraken, snel afgeleid zijn, vergeetachtigheid, moeite hebben je beurt af te wachten, vaak praten voor je beurt, etc. Ik heb de kenmerken van hyperactiviteit even weggelaten omdat je het hebt over ADD, maar ook die kun je vinden op de site waar de bron naar verwijst.
Als je genoeg kenmerken hebt, en die kunnen niet op een andere manier verklaard worden (bijvoorbeeld door slaaptekort, stress, een te snel werkende schildklier of een andere aandoening) en je had die kenmerken al voor je zevende jaar, én je vertoont die kenmerken op meer dan één levensgebied (dus niet alleen op school, alleen op je werk of alleen thuis, maar echt op meer gebieden) én ze zijn zo ernstig dat ze een duidelijke beperking veroorzaken, dus je functioneert er duidelijk (veel) minder goed door dan je zou kunnen doen als je geen last had van die symptomen, dan spreken we wel van AD(H)D.
Maar of dat bij jou het geval is, zal vastgesteld moeten worden door een specialist. Die zal gesprekken voeren met jou en vaak ook met (één van) je opvoeder(s), kan vragenlijsten afnemen en zal soms informatie opvragen door middel van een vragenlijst bij school of werk, om zo te achterhalen of jij inderdaad die kenmerken vertoont, of die al op vroege leeftijd aanwezig waren en of ze voorkomen in meerdere levensgebieden en hoe beperkend ze zijn. Ook zal hij/zij proberen te achterhalen of er geen andere verklaring kan zijn voor je symptomen, zoals een persoonlijkheidsstoornis, ontwikkelingsachterstand, andere klinische stoornis of een lichamelijke afwijking. Aan de hand van die informatie kan dan eventueel een diagnose worden gesteld.
De vraag is vooral wat je hulpvraag is: waar heb je problemen mee? Wat hoop je te bereiken met een eventuele diagnose? Op welke gebieden loop je vast? Alleen weten dát je (misschien) ADHD hebt, helpt je nog niet verder als je daadwerkelijk vastloopt. En als je prima functioneert maar je herkent je wel in de kenmerken, is het de vraag of het zinvol is om te weten dat je voldoet aan de criteria.
Verwijderde gebruiker
8 jaar geleden
Andere antwoorden (2)
ADD - test
Nadat ik de diagnose ADD heb gekregen, heb ik zelf deze test gemaakt. Ik had wel erg veel moeite om de aandacht erbij te houden, maar het is de moeite waard.
Wil jij ook weten of je (waarschijnlijk) ADD hebt. Doe dan de test via onderstaande link.
LET OP! DEZE TEST IS GEEN VERVANGING VOOR EEN DIAGNOSE. DE OFFICIËLE DIAGNOSE, KAN ALLEEN GESTELD WORDEN DOOR EEN PSCHYCHIATER!!!!!
http://www.lilith.demon.nl/div/ad-test.html
(Lees meer...)
Nadat ik de diagnose ADD heb gekregen, heb ik zelf deze test gemaakt. Ik had wel erg veel moeite om de aandacht erbij te houden, maar het is de moeite waard.
Wil jij ook weten of je (waarschijnlijk) ADD hebt. Doe dan de test via onderstaande link.
LET OP! DEZE TEST IS GEEN VERVANGING VOOR EEN DIAGNOSE. DE OFFICIËLE DIAGNOSE, KAN ALLEEN GESTELD WORDEN DOOR EEN PSCHYCHIATER!!!!!
http://www.lilith.demon.nl/div/ad-test.html
8 jaar geleden
Amadea
8 jaar geleden
Dus jij hebt zelf ook ADD?
kierkegaard47
8 jaar geleden
Item 37 vond ik wel een hele mooie:
"37. Heb je veel gevoel voor intuïtie?"
Verwijderde gebruiker
8 jaar geleden
Waarop is deze test gebaseerd? Je zegt dat je deze test zelf gemaakt hebt, maar heb je ook verstand van ADD behalve dat je het zelf hebt?
Amadea
8 jaar geleden
De "ik" van het antwoord is Nicolette (Nikky) Rozenberg. Fremar weet hier volgens mij helemaal niets over. Hij is alleen goed in letterlijk overnemen en dan krijg je dit soort rare situaties.
Ik zie op jouw profiel dat je 17 jaar bent en dat betekent dat je nog in de puberteit zit.
Nu moet je weten dat je als puber meestal al last hebt met concentratie, organiseren en je vaak chaotisch voelt. Je staat onder invloed van opkomende hormonen en die invloed moet je niet onderschatten, je kunt er meestal niets aan doen!
Heb je werkelijk ADD dan heb je daar 24 uur per dag last van en elke dag van de week. Dan heb je echt structureel moeite met concentreren en speelt het echt een grote rol in je leven. Meestal heb je ook problemen met plannen en organiseren. Iedereen heeft wel eens last van concentratiestoornis, maar heeft toch vaker 'heldere' periodes dan iemand met ADD. Dat betekent ook dat je altijd, als kind al, moeite hebt gehad met concentreren.
Op school is ADD al niet makkelijk te ontdekken, als je er geen ADHD bij hebt. Dit uit zich in heel druk gedrag en je bent dan ook erg impulsief. Een ADD-er is meestal dromerig en heeft vaak wisselvallige prestaties. Je bent snel afgeleid en kunt je aandacht moeilijk vasthouden, omdat je zoveel gedachtes hebt. Je stelt graag dingen uit tot het laatste moment en kan heel goed een tijdje helemaal niets doen. Dat laatste is voor iemand die er ADHD bij heeft al niet mogelijk. Je maakt dingen vaak niet af en komt vaak te laat.
Een ADD-er is vaak wel creatief en veelzijdig en als je met iets bezig bent dat je erg leuk vindt, kan je je weer wel goed focussen en ben je niet meer te stoppen. Het kan zelfs leiden tot een obsessie en frustratie omdat je dan perfectionistisch kunt zijn en vaak constant een gevoel van falen in je opkomt en dit kan weer tot een depressief gevoel leiden. Je bent je bewust van jouw problemen en probeert het niet tot uiting te laten komen, met als gevolg dat je op je tenen gaat lopen. hierdoor wordt je weer vergeetachtig en chaotisch. Hierdoor heb je ook veel emotionele wisselingen.
Dit hoort echter ook weer bij de puberteit.
Herken je jezelf hierin en heb je altijd veel gedachten en structureel een aandachtstekort of concentratieproblemen, dan kan je het best eens naar de huisarts om je te laten verwijzen naar een eerstelijns psycholoog. Die is deskundig en kan bepalen of je alleen door psychotherapie geholpen kunt worden ermee om te gaan of er wellicht aangepaste medicatie nodig is om het tekort aan dopamine aan te vullen. Dan zal je doorgestuurd worden naar de psychiater en overneemt hij/zij de behandeling.
(Lees meer...)
Nu moet je weten dat je als puber meestal al last hebt met concentratie, organiseren en je vaak chaotisch voelt. Je staat onder invloed van opkomende hormonen en die invloed moet je niet onderschatten, je kunt er meestal niets aan doen!
Heb je werkelijk ADD dan heb je daar 24 uur per dag last van en elke dag van de week. Dan heb je echt structureel moeite met concentreren en speelt het echt een grote rol in je leven. Meestal heb je ook problemen met plannen en organiseren. Iedereen heeft wel eens last van concentratiestoornis, maar heeft toch vaker 'heldere' periodes dan iemand met ADD. Dat betekent ook dat je altijd, als kind al, moeite hebt gehad met concentreren.
Op school is ADD al niet makkelijk te ontdekken, als je er geen ADHD bij hebt. Dit uit zich in heel druk gedrag en je bent dan ook erg impulsief. Een ADD-er is meestal dromerig en heeft vaak wisselvallige prestaties. Je bent snel afgeleid en kunt je aandacht moeilijk vasthouden, omdat je zoveel gedachtes hebt. Je stelt graag dingen uit tot het laatste moment en kan heel goed een tijdje helemaal niets doen. Dat laatste is voor iemand die er ADHD bij heeft al niet mogelijk. Je maakt dingen vaak niet af en komt vaak te laat.
Een ADD-er is vaak wel creatief en veelzijdig en als je met iets bezig bent dat je erg leuk vindt, kan je je weer wel goed focussen en ben je niet meer te stoppen. Het kan zelfs leiden tot een obsessie en frustratie omdat je dan perfectionistisch kunt zijn en vaak constant een gevoel van falen in je opkomt en dit kan weer tot een depressief gevoel leiden. Je bent je bewust van jouw problemen en probeert het niet tot uiting te laten komen, met als gevolg dat je op je tenen gaat lopen. hierdoor wordt je weer vergeetachtig en chaotisch. Hierdoor heb je ook veel emotionele wisselingen.
Dit hoort echter ook weer bij de puberteit.
Herken je jezelf hierin en heb je altijd veel gedachten en structureel een aandachtstekort of concentratieproblemen, dan kan je het best eens naar de huisarts om je te laten verwijzen naar een eerstelijns psycholoog. Die is deskundig en kan bepalen of je alleen door psychotherapie geholpen kunt worden ermee om te gaan of er wellicht aangepaste medicatie nodig is om het tekort aan dopamine aan te vullen. Dan zal je doorgestuurd worden naar de psychiater en overneemt hij/zij de behandeling.