Weet je hoe het is om een kind te hebben met het syndroom van down? Mensen met het syndroom van down zijn zo mooi, zo lief, zo waardevol, zo puur, zo warm...
Waarom denk je dat het een mindere mens-soort is, die zoals de duitsers vroeger dachten, inferieur is aan welke andere mens dan ook...
Ik zal je een tipje van de sluier oplichten wat het spiritueel betekent om een leven te aanvaarden waarvan men zegt dat het gehandicapped is. Er zijn mensen die zich totaal misdragen... De meesten weten dat niet als ze ermee bezig zijn, sterker nog op dat moment denken ze dat ze het beste doen wat ze kunnen doen, maar vaak op hun sterfbed, als het leven als een film aan hen voorbij trekt, dan zien ze hun eigen fouten. Bijvoorbeeld een rechter die vele mensen ter dood veroordeeld heeft, soms zijn er dubieuze veroordelingen geweest of sowieso de veroordelingen an sich, kan door de levens-film kijkende stervende rechter als vergissing gezien worden en zichzelf net zo schuldig gaan zien als de veroordeelden die door zijn schuld de dood vonden. Zo een persoon, vol met schuld zou als hij in het hiernamaals een verzoek tot reïncarnatie indient kunnen vragen of hij dan zwakzinnig aan een nieuw leven mag beginnen... Alleen al omdat hij zichzelf in die mate kent dat hij absoluut wil voorkomen in dezelfde fouten te vervallen als voorheen en als hij over dezelfde fysieke en mentale vermogens beschikt, zou dat wel eens heel reëel kunnen zijn...
Er zijn nog veel meer redenen waarom iemand als minder-begaafd wil geboren worden, maar daar ga ik nu niet op in, omdat het voor deze vraag niet relevant is...
Dus wat zou ik doen? Met heel mijn hart ervoor zorgen zo goed en zo lang ik kan...
dank je