Als ZZP'er kun je niet anders dan gewoon doorgaan. Zoals je zegt, moet je gezondheid beter zijn dan bij loontrekkenden want je hebt inderdaad weinig 'terugvalrecht'. Hopelijk maakt jouw verhaal hier velen de ogen en oren open, dat het niet allemaal rozengeur en maneschijn is, het ZZP verhaal.
Omgekeerd koos je ervoor om op je eigen benen te staan en moet je dat nu ook doen. Wellicht heeft de medicatie je uitgeput en je verdoofd voor de omstandigheden. Werken is de enige oplossing, desnoods fabriekswerk of aan de lopende band of helpen bij gelijk welke klusjesdienst. Gewoon verder doen en voor anderen werken, want er is daar niets mis mee, maar in je hoofd zul je gek worden als je plots begint te focussen dat je er emoties en 'dankbaarheid' voor moet terugkrijgen, want zo werkt dat niet op korte termijn.
Als je wereld instort, moet je die zelf heropbouwen, traagjes.
Probeer niet je hart, maar je verstand af en toe op nul te zetten. Ga naar een interimbureau en kijk of je ergens gelijk waar aan de slag kunt in een fabriek of gelijk wat. Intussen bouw je in stilte terug aan je cliënteeel van vroeger, of een nieuwe cliënteel.
Focus even op wat geld verdienen en overleef zo zuinig mogelijk (Aldi en Lidl zijn godsdgeschenken voor mensen die in financiële problemen raken zoals u).
En negeer op korte termijn elk gevoel van 'denken ziek te zijn' en sport voldoende tussendoor.