De ware of niet ? ...

Je komt nu in wat rustiger vaarwater. Hij lijkt me wel de ware zoals je het beschrijft. Je kunt toch niet heel je leven in opperste staat van verliefdheid blijven.

Verliefdheid gaat , helaas altijd over. Het gevoel van vlinders dan..

Het gevoel in je hart voor je vriend zou kunnen blijven.

Hij zou best wel eens ( een ) ware kunnen zijn.

Maar houdt in je achterhoofd dat een persoon jouw leven niet kan invullen . Hij kan AANvullen . Het invullen zal je toch echt zelf moeten doen.

En als je een langdurige relatie doorzet , dan wordt het op een gegeven moment ook echt WERK. Het gaat niet meer vanzelf, je zult met je relatie moeten werken aan je leven . Dan kun je vervulling opbouwen , in je relatie en in je leven.

Ik vind dit een goeie vraag en denk trouwens ook dat je normaal voelt.

Liefde kan je niet met het vlinder gevoel aanduiden. In het begin van de relatie heb je spanningen o.a. om hem te zien, te ervaren en hoe de relatie zich af zou lopen enz.

Ik denk dat naarmate je hem nu meer ziet en meer beleeft, je in een emotionele stand verkeerd waar je je 'zeker' voelt. Je voelt je 'thuis' bij hem.

Een relatie is levend net zoals jij en ik ademhalen.
Je dient het dan ook constant te vernieuwen met leuke dingen. Sluit niet uit dat je soms een kind mag zijn in een relatie. Kaarten, monopolieen, chess, checker, enz spelen.
Vernieuw de relatie op alle gebieden!
Emotioneel, lichamelijk, intelektueel en geestelijk.

Hij is de ware indien jullie door al deze vernieuwingen en
(goeie en slechte) ervaringen steeds samen leren, samen groeien en samen lachen!

Succes!

Als die vlinders na 9 maanden al verdwenen zijn, zou ik me in jouw plaats nog maar even achter mijn oren krabben.

Natuurlijk vliegen die vlinders een keer weg, en dan wordt het een relatie op basis van liefde en vertrouwen.
Als die vlinders over tien jaar weg zijn, zal ik er niet van opkijken, maar al na 9 maanden...?

Meis, je kunt toch ook niet de rest van je leven de héle tijd vlinders hebben? Dat zou je niet eens vol kunnen houden, dát is uitputtend.

Wat je voelt is heel normaal. Na een tijdje wen je aan de aanwezigheid van een persoon, en voel je de vlinders niet meer de héle tijd. Je voelt ze wel als hij iets liefs doet, en dat is goed.

Hoe voel je je als je je voorstelt je leven met hem te delen?

PS Overigens ben ik ervan overtuigd dat er niet zoiets bestaat als De Ware, alleen potentiële levenspartners. Omstandigheden en je eigen inzet maken uit of een potentiële levenspartner ook echt je partner voor het leven wordt.

'De Ware' bestaat (ook al) niet. De theoretische ware is de persoon met wie je in de toekomst gezellig de dingen kunt doen die op je pad komen en met wie in de toekomst op een goede manier de pproblemen kunt oplossen die op je pad komen.
Heeft dus niets te maken met een lekker smoeltje, een lekker kontje of een mooi lijf. En natuurlijk zijn er meer mensen, vele duidzendtallen waarschijnlijk, met wie je dat kan bereiken.

Wanneer het gevoel van verliefdheid wegneemt nemen andere dingen de plaats van verliefdheid in zoals; steun, vertrouwdheid, geborgenheid die samen de basis kunnen vormen voor een langdurige liefde.

Toegevoegd na 1 uur:
Is het de ware? Ik denk het wel.
Verliefdsgevoelens komen nog steeds terug wanneer je partner iets speciaals voor je doet.

Ja dat is normaal... Verliefd zijn is in feite een ziekte... (beetje gekarikaturiseerd wellicht) Maar je bent er net zo van onder de invloed als met een griep, het pakt je en trekt enorm de aandacht... en het duurt zo lang het heerst...

Ja dat is de ware voor je en niet nadenken erover... Zelfs zoals het nu is kan het niet blijven, alles verandert...

Ja het is de ware...

Ik zie mijn partner met een enkele uitzondering daargelaten al bijna twintig jáár elke dag. Natuurlijk zijn die vlinders al heel lang geleden vertrokken - die verdwijnen zodra de relatie serieus wordt en meer gaat inhouden dan alleen maar spannende leuke nieuwe dingen - maar de liefde en vertrouwdheid en genegenheid die daarvoor in de plaats is gekomen, maakt het gemis meer dan goed. Je moet er toch niet aan denken voortdurend in staat van verliefdheid te zijn ; je partner zou trouwens ook helemaal knetter van je worden vermoed ik.

Er is nog steeds op de hele wereld geen persoon, hoe lief of moi of spannend ook, bij wie ik liever zou willen zijn -al hoeft dat beslist niet 24/7 te zijn- en met wie ik liever alles zou delen. We zijn ook niet 'bij elkaar' ofzo, we zijn in een bepaald opzicht geen 'gezelschap' zelfs, we hóren gewoon bij elkaar. We hoeven voor elkaar geen toneelstukjes meer op te voeren of de schijn op te houden. In gezelschap van elkaar hebben we net eigenlijk zo veel privacy als wanneer we volledig alleen zijn. Wij samen contra de rest van de wereld.

Je kunt geen levenslange relatie hebben met iemand die jevoortdurend op een voetstuk plaatst of vice versa. Pas als je náást elkaar gaat staan, kun je samen verder. En naarmate de vertrouwdheid groeit, gaat de verliefdheid er af. Niks mis mee. Verliefdheid is een fáse, en die hóórt voorbij te gaan. En verderop in je relatie komt er gegarandeerd weer een keer een moment dat je stapelverliefd wordt - alleen vermoedelijk niet op je eigen man. Maar zolang je het lekker op hem afreageert, kun je ook daar uitstekend plezier aan beleven.

Volstrekt normaal dus. En dikke kans dat hij wel degelijk de ware zou kunnen zijn; dat bepaal jij, eigenlijk. Wil je je hele leven verder in de zekerheid van de warmte en liefde en vertrouwdheid van deze partner, of wil je voortdurend spanning en vlinders bij steeds eennieuwe man, zonder een toekomst op te kunnen bouwen en een nieuwe fase inte gaan ?

Maar vergeet niet : liefde is een werkwoord. Het komt niet automatisch je hele leven vanzelf, je moet er beiden aan willen werken. Met ups en downs, maar die horen nu eenmaal bij het leven.

Maakt het wat uit of hij/zij de ware is?
Waar het om gaat is wat je wil. Heb je zin om bij diegene te zijn? Dan moet je dat doen. Of je over 10 jaar nog samen wil zijn, zie je dan wel, daar hoef je je nu geen zorgen over te maken.
Dat die heftige verliefdheid verdwijnt, is normaal. Dat is een heel fysiek verschijnsel, gewenning. Als je iets constant waarneemt, stopt je lichaam met daar aandacht aan te besteden. Het kan namelijk niet overal op letten, dus geeft het dingen prioreiteit, en als iets heel veel aanwezig is, gaat die prioriteit omlaag, en gaat je lichaam er minder en minder heftig op reageren. Ook met verliefdheid gaat dat zo, na verloop van tijd wordt dat minder. En als je iemand constant ziet, vervlakt die reactie ook meer dan als je iemand telkens een paar dagen niet ziet.
Natuurlijk zijn er ook weer allerlei factoren die dit beinvloeden. Maar het is dus heel normaal.

Maar het kan soms verwarrend werken, ik herken je vraag wel, ik heb dat ook gehad in mijn relatie. Ging ik me helemaal zorgen maken dat ik toch niet echt verliefd was, dat ik het dan op den duur zou moeten uitmaken maar hem niet wilde kwetsen, je kan jezelf echt gek maken op die manier. Mijn oplossing was dat tegen hem vertellen, gewoon zeggen dat ik in de war was omdat ik minder voelde, en bang was voor wat dat dan zou betekenen. Gelukkig is hij daar heel rustig over, en dat vertellen luchtte me op. Dat in combinatie met iets minder veel samen zijn (we woonden in hetzelfde appartement dus waren vanaf het begin dag en nacht samen), af en toe een uurtje voor mezelf, of een dagje, zorgde ervoor dat die gevoelens weer sterk werden.
En natuurlijk voel ik nu die heftige dingen van in het begin niet meer, maar ik ben nog nooit gelukkiger geweest en we zijn nu na 2.5 jaar nog lang niet van plan om ooit zonder elkaar verder te gaan.

Ik zou proberen eens diegene een weekendje niet te zien, en kijken wat je dan na die twee dagen voelt. Krijg je zin om bij diegene te zijn?
Als je in het begin je juidt fijn vindt om alleen te zijn, wil niet zeggen dat je niet bij diegene wilt zijn trouwens, veel mensen hebben ook tijd voor zichzelf nodig, en in het begin van een relatie kan een tekort daaraan oplopen waardoor zo'n dag alleen juist extra fijn voelt.
Maar ik zou het idee van de ware nog maar even vergeten, en gewoon kijken hoe je relatie zich ontwikkelt. Als je gelukkig bent samen, moet je gewoon lekker samen blijven. En of iemand Een Ware is, kan je misschien pas achteraf zeggen.