Waarom heb je een hogere hartslag na inspanning?

Er is een waarom in functionele zin. Als het hart sneller klopt kunnen er meer stofwisselingsprocessen plaats vinden, de bloedsomloop moet zuurstof aanvoeren en CO2 afvoeren.
Er is ook een waarom in anatomisch fysiologische zin, omdat de SA knoop een hogere activiteit vertoont gaat het hart sneller kloppen, de SA knoop is de natuurlijke pacemaker van het hart.
De SA knoop is een plek met heel veel zenuwuiteinde van het zogenaamde parasympatische zenuwstelsel. Er zijn ook wat uiteinden van het ympatische zenuwstelsel. Bij slaap en rust overheerst activiteit in het parasympatische zenuwstelsel, bij agressie en angst en inspanning overheerst het sympatische zenuwstelsel. De activiteit van de hartknoop is normaal 100 keer per seconde (geen hormonen), in rust is dat zo een 60 tot 70 keer per seconde, maar tijdens inspanning, bij grote angst en dergelijk begint de sympatische activiteit en de activiteit van hormonen de activiteit op te stuwen.

Je hart kan dus enorm snel gaan kloppen voordat je met een parachute het vliegtuig uitspringt, dat heeft op dat moment eigenlijk nog geen functie, maar is meer een gevolg van hoe het systeem van het lichaam werkt. Je kunt niet simpelweg een knopje opendraaien in je lichaam, alles hangt aan elkaar en alle processen gaan door, alleen met een wat hogere of lagere snelheid.

In ieder geval hangt de hartfrequentie af van de activiteit van parasympatisch en sympathisch zenuwstelsel en de aanwezigheid van hormonen zoals adrenaline. Er is geen direct lijntje tussen de spierbehoefte en de harfrequentie.

De hoeveelheid bloed die verpompt wordt is ook nog variabel door het volumeverschil voor en na de hartslag. Hier is de spieractiviteit wel direct van belang, want de terugstroom van bloed wordt aangedreven door de spieren in combinatie met kleppen in de bloedvaten. Tijdens inspanning kan er dus meer bloed ingenomen worden in boezems en kamers.