Hoe kan ik de moederliefde bij me baby meisje terug voelen als ik zelfs in een kinderhuis bent opgegroeid zonder moederliefde?

Dat je zelf in een kindertehuis bent opgegroeid zonder moederliefde hoeft geen relatie te hebben met hoe je je nu voelt. Ik denk eerder aan een depressie of iets anders. Maak een afspraak met je huisarts en bespreek dat daar.

Je zegt dat je haar wel liefde geeft, maar dat je het niet voelt.
bedenk dat je misschien het "gevoel" liefde anders voorstelt dan de werkelijkheid.
Op dezelfde manier zoals een jong meisje zich verliefd zijn en samen wonen ook anders voorstelt dan het echte leven (Iedere dag rozengeur en maneschijn ) ofwel idealiseer je het niet?
Maar een gesprek er over hebben met je huisarts kan geen kwaad

Laat je baby een weekend logeren bij opa en oma of iemand anders. Na twee dagen mis je haar dan weet je ik hou van haar. Als ze haar morgen stiekem mee nemen zou je verdriet hebben. Dat is moederliefde. Moederliefde is ook dat je haar soms niet meer kan horen omdat ze huilt of vervelend doet. Idealiseer moederliefde echt niet zoals al gezegd is. Als je de druk voor jezelf te hoog legt dat je iets moet dan word het heel zwaar. Je hoeft niet constant overvallen te worden door een gevoel van een geweldige liefde. Ik weet dat ik van mijn dochter houd omdat als ze te laat thuis is ik mij zorgen maak. Dat als ze erg ziek is ik denk paniek paniek. Soms denk ik ook houd je mond vervelend kind. Dat door adoptie dit moeilijker is dat snap ik. Maar is het aangeboren of aangeleerd. Dat is de vraag en ik denk dat het aangeboren is. Geniet van je kind maar leg de lat niet te hoog. Alleen al doordat je deze vraag gestelt hebt geef je twee tekenen je maakt je teveel zorgen over dat je iets moet en daar een beeld bij hebt. En doordat je de vraag stelt geef jezelf al het antwoord op je vraag. je houdt van je dochter anders zou je deze vraag niet stellen

Ik zou zoizo met dit soort dingen naar de huisarts gaan. Bij de huisarts lijkt het me toch beter dan gewoon op het internet

Je hebt bij al je kinderen het idee, dat je geen (moeder)liefde voor ze kan voelen, terwijl je in je laatste zin schrijft: "terwijl ik haar (je baby) alle aandacht, liefde, verzorging geeft."
Kennelijk ben je dus wel in staat je kinderen alles te geven wat ze nodig hebben, alleen voel jij dat niet zelf, vanbinnen.
Natuurlijk kan dat te maken hebben met je eigen verleden; ieder mens wordt mede gevormd door zijn/haar verleden.
Dit lijkt me een dan probleem van en voor jezelf en daar heb je wel hulp bij nodig van een deskundige denk ik. Je schrijft ook ergens in een reactie, dat je niet hebt geleerd van jezelf te houden. Misschien is dat wel een kernovertuiging van jou, waaraan je kunt gaan werken.
Mijn advies zou zijn om die hulp te gaan zoeken; dat ben je meer dan waard. In eerste instantie door contact op te nemen met je huisarts.
Samen met hem/haar kan je zoeken naar de beste mogelijkheden voor jou.

"Hoe kan ik de moederliefde bij me baby meisje terug voelen als ik zelfs in een kinderhuis bent opgegroeid zonder moederliefde?"

De woorden die je gebruikt, werken verwarrend en verklaren wellicht het antwoord waarnaar je zoekt.

De 'Moederliefde' waarover je het hebt, komt bij alle zoogdieren (oorsprong 'mama' komt vanuit 'borst' en met baby bedoel je 'zuigeling', vermoed ik). Verplaats je dus eens in bijv. een kat die 'gejongd' heeft: zij geeft spontaan alle moederliefde die nodig is maar ook de gestrengheid om bij haar te blijven in de warmte tegen de soms gevaarlijke wereld. Nu moet je eens bedenken dat die poes zich de vraag zou stellen of ze die eigen moederliefde voelt, al dan niet ook terugvoelt. Zo begrijp je wellicht dat het in stukjes analyseren van liefde die je geeft, tot gevolg heeft dat je niet meer begrijpt hoe de gevoelloze kleinste atomen van dat gevoel dezelfde functie zouden kunnen hebben.

Niemand is opgegroeid zonder moederliefde (idem voor vaderliefde). Als je nu leeft, kreeg je eten, en kreeg je dit op een zorgvolle manier, zegge zelfs liefdevolle manier. Ook verzorgers in instellingen zijn erg liefdevol, en de meest gestrenge vader geeft op zijn manier veel liefde aan een kind.

Je zin "terug voelen" staat bovendien in schril contrast met "zonder moederliefde", zul je zelf merken bij het herlezen.

Moederliefde is in zekere zin pas zuiver als ze onbaatzuchtig gebeurt en gebeurt vanuit een sterke volwassene die tijdelijk een zorgfunctie opneemt van een hulpbehoevende. Je kunt niet verwachten dat een zuigeling dan ook omgekeerd een zorgende liefde zou teruggeven. Er loopt zelfs iets fouts als je verwacht dat je pas liefde wil geven op voorwaarde dat je er dankbaarheid of wederliefde voor terug zou krijgen. Dat hoeft niet. Wellicht neem je echter zoiets kwalijk van je moeder die je misschien om een door jou niet gekende reden in de steek liet (als dat zo was, meestal zat ze in een situatie die ze niet aankon en gebeurt zoiets onder dwang, uiterst zelden tot noit vrijwillig).

Pas als je je verstand uit zet, en gewoon zonder meer zorgt voor je zuigeling, dan hoeft die niet te reageren. Als die echter niet reageert op signalen van gelijk wie en prikkels van buitenuit (zintuiglijk), kan er sprake zijn van retardatie. Daarom heb je die Apgar-score bij de geboorte ook, zie http://nl.wikipedia.org/wiki/Apgar-score.

Elke baby reageert en evolueert op zijn/haar methode en snelheid. Voelen is simpel voor hem/haar.