Hoe vindt iemand het met Borderline om zelf geclaimd te worden?

Ik stel deze vraag omdat het me vrij logisch lijkt dat iemand die borderline heeft jouw aandacht kan opeisen en claimen op de momenten dat ze bij je zijn, maar door het afstootgedrag dat vaak naar voren komt als zijn weten dat ze je helemaal naar de hand hebben, het claimen juist als irritant ervaren. Daarnaast is het claimgedrag van een borderliner juist wanneer het hen goed uitkomt. Ik weet niet of het klopt wat ik hier schrijf maar en zijn er mensen die dit delen?

Ja dat kan ik me goed voorstellen omdat het een soort van bevestiging is dat ze niet zo snel verlaten zullen worden. Ik heb zelf een zus met bps, en ik heb inmiddels goed met haar leren omgaan. Zij is de ultieme claimer in relaties, vriendschappen, noem het maar op, maar zelf laat ze zich niet zo claimen, ze is het juist snel zat en maakt dan ruzie om vervolgens het contact weer te verbreken . Zelf heeft ze alle controle over haar leven en doet ze waar ze zin in heeft, ook in een relatie. Dus vandaar dat ik me afvroeg hoe het zit. OOk ben ik een tijdje met een meisje omgegaan die BPS heeft. Ik was zo verliefd op haar en zij claimde mij alleen op de momenten dat ze bij me was door heel erg aan me te hangen, bevestiging en goedkeuring zocht op allerlei manieren. Maar als ik haar niet belde dan hoorde ik niets van d'r, het lijkt of ze alleen van de momenten genoot. Het contact heeft ze verbroken met mij door ruzie te maken, mij een schuldgevoel te geven en door zielig te doen en is weggelopen bij mij. Ze heeft me compleet afgestoten. Nu heeft ze een vriend die haar heel erg claimt, jaloers is en haar niet vertrouwd, daarentegen adoreert hij haar wel. Ze moet nog alleen maar met hem zijn. Ik vraag me af hoe dat voor haar zal zijn, heeft iemand hier ervaring mee?