Vroeger had je een vergoeding als je leed aan een chronische ziekte. Is dat niet meer zo?

Aan mensen die op basis niveau moeten leven, bestaat de mogelijkheid van bijzondere bijstand. Dit is een vergoeding voor kosten die niet door voorliggende verzekeringen vergoedt worden.
je krijgt dus geen tandartskosten vergoedt als je geen tandartsverzekering hebt, om maar even een voorbeeld te verzinnen.
Hoe het zit met eigen risico weet ik niet.
Als je denkt in aanmerking te komen, neem dan contact met sociale dienst op, of kijk bijwww.berekenuwrecht.nl daar wordt al veel duidelijk

Er bestaat een tegemoetkoming van het eigen risico, die wordt automatisch jaarlijks overgemaakt naar mensen die een x-tal dagdoseringen per jaar van bepaalde medicijnen gebruiken. Dat vergoedt niet het hele eigen risico, maar vergoedt van mensen die altijd het hele eigen risico kwijt zijn, gemiddeld gezien méér aan eigen risico betalen dan 'gezonde' mensen. Het is dus - voor alle duidelijkheid - niet een vergoeding die hangt aan het hebben van een chronische ziekte, maar aan het gebruiken van bepaalde medicatie. Chronisch zieken die geen medicatie gebruiken, of alleen medicatie gebruiken die niet op de vastgestelde lijst staan, krijgen deze vergoeding niet.

Daarnaast is er nog de WTCG, die verschillende compensatieregelingen bundelt. Zo is er de jaarlijkse tegemoetkoming voor arbeidsongeschikten, en de algemene tegemoetkoming voor chronisch zieken en gehandicapten. Zie: http://www.rijksoverheid.nl/onderwerpen/tegemoetkoming-chronisch-zieken-en-gehandicapten-wtcg/overzicht-regelingen-wtcg Allemaal regelingen die automatisch gaan, en die je niet zelf aan hoeft te vragen/aan kunt vragen.

Daarnaast zijn er nog de bijzondere ziektekosten die je kunt opvoeren als aftrekpost bij de inkomstenbelasting. Kijk op een site als www.meerkosten.nl, die geeft informatie over diverse compensatieregelingen.

Toegevoegd na 1 minuut:
En informatie over de tegemoetkoming van het eigen risico vind je op de site van het CAK, de deze regeling uitvoert: http://www.hetcak.nl/portalserver/portals/cak-portal/pages/k1-3-0-compensatie-eigen-risico.html

Die mogelijkheid bestaat maar de voorwaarden om van eender welke bijstand te genieten worden steeds strenger bewaakt.
Gelukkig maar want op 'oude' wijze kon dat niet blijven duren.

Tegenwoordig zijn er steeds meer instanties die mensen helpen om terug vanuit hun eigen kracht te leven in plaats van eender welk ongemak aan te wenden om afhankelijk te worden van eender wie of wat.
Het is in een steeds uitbreidende maatschappij met steeds meer nieuwe uitdagingen noodzakelijk om mensen op kordate, no-nonsens wijze uit hun slachtofferpositie te liften.

Ik weet dat dit voor velen hard kan klinken maar soms is een krachtig signaal nodig om mensen uit hun impasse te halen. Ik heb dat signaal ooit ook nodig gehad om uit mijn slachtofferrol te kunnen/durven komen, ik weet dus héél goed waarover ik het heb. Ik was zelf ook goed op weg om meer ziek dan gezond aan het leven deel te nemen. Dankzij de kordaatheid van anderen heb ik de noodzakelijke klik gemaakt om vanuit mijn Liefdevolle doch kordate oerkrachten aan het leven deel te nemen.

Diabeet zijn (of eender welk ander ongemak/ziekte) is voor mij dus geen excuus om niet zelf voor je inkomen te zorgen.
Ik was zelf ook diabeet (jaja je kan hiervan herstellen - zie oa info via bijgevoegde link) doch ik heb dat nog nooit ergens als excuus gebruikt, integendeel.
Ik heb geleerd om goed voor mezelf te zorgen en als mijn symptomen erger worden dan weet ik dat ik niet goed voor mezelf heb gezorgd.
Het is nog nooit in me opgekomen om mij voor eender welke ziekte bijstand te gaan vragen, het is altijd mijn eerste impuls geweest om de ziekte (al dan niet met tijdelijke doktershulp) in te dijken en om zo snel mogelijk aan mijn eigen comfort-tempo weer mee te draaien in de maatschappij.

Sinds ik élke dag bewust Glimlachend door het leven ga zijn zowat al mijn kwaaltjes op pensioen gegaan. De hormonen die vrijkomen bij Glimlachen hebben namelijk een helende en motiverende impact op eender welke mens. maar als we iets mankeren zijn we geneigd om te stoppen met Glimlachen en dus ontzeggen we ons lichaam ook de noodzakelijke natuurlijke herstelhormonen.

Dit soort constructieve ingesteldheid heeft mij over heel de levenslijn een beter gevoel maar ook een beter gezondheid bezorgd. Ik kan, wil en zal het dus ook iedereen blijven aanraden om zelf actief Glimlachend aan je eigen welzijn te blijven werken. Enkel zo kunnen we als maatschappij uit eender welke crisis geraken.

Liefs, Succes en Mega Big Smile van me