Hét vraag- en antwoordplatform van Nederland

hoe help je iemand die verbitterd is en vol met frustratie en total geen vertrouwen heeft in mensen ?

Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
10.1K

Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.

Het beste antwoord

als iemand verbitterd en gefrustreerd is en totaal geen vertrouwen in mensen meer heeft, wordt het heel moeilijk om te helpen...

iedere hulp zal met wantrouwen bekeken worden en daarna geweigerd worden, omdat niemand te vertrouwen is, tenslotte.
voordat je het vertrouwen (terug)gewonnen hebt, zal je heel erg je best moeten doen, want dit wordt geen snelle score...!

hoe kan je iemand helpen, die eigenlijk niet geholpen wil worden? dat is de kern van de zaak.

je zult heel veel geduld moeten hebben en geen lange tenen, want wat er ook tegen je gezegd wordt, uit frustratie uit verbittering en misschien zelfs woede, wat er ook gezegd wordt, realiseer je dat het niet persoonlijk is!

als je echt wilt helpen, wens ik je veel tijd, geduld, inzicht en wijsheid toe, dat zal je nodig hebben.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden

Andere antwoorden (5)

Het allerbelangrijkste, rustig aan doen! Vertrouwen moet je verdienen.. Begin rustig aan, door bv je afspraken altijd na te komen bij diegene.. Maak het niet te snel te serieus. Laat zien dat jij te vertrouwen bent en niet verbitterd.. Maar hoe harder jij wil gaan, hoe harder de ander terug kruipt en alleen maar meer verbitterd word! Succes, dit is namelijk geen gemakkelijke opgave..
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Hoe naar het misschien ook klinkt: ik denk dat iemand, met zulke heftige problemen, door een niet-deskundige niet geholpen kan worden.
Wat je als vriend kan doen is luisteren als deze persoon behoefte heeft om te praten, vragen wat iemand nodig heeft en dat proberen te geven.
En als hij/zij deskundige hulp wil, daarin begeleiding geven.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Ja ik heb dat ook ondervonden,Laat de mensen vrij,en claim ze niet.wees wel dankbaar als ze iets goeds voor je doen
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Dank voor je reactie Harriet07
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
tsja, weinig aan toe te voegen. +
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Bedankt!
Het eerste antwoord klinkt inderdaad als een fijne korte termijn oplossing, maar die persoon zal zonder professionele hulp blijven zoeken naar bewijzen dat mensen onbetrouwbaar zijn. Ik denk dat de beste manier om zo iemand te helpen is aan kunnen duiden dat die persoon baat heeft bij therapie. Dat kun je aanduiden door middel van een serieus gesprek. Je kan bijvoorbeeld vragen: 'welke mensen waren nog meer onbetrouwbaar?' en 'wanneer heb je het eerder meegemaakt dat mensen onbetrouwbaar zijn?' Dan komt er waarschijnlijk wel een ervaring naar voren. Je kan die persoon vertellen dat er meer mensen zijn die met hetzelfde kampen.
Dring echter niet op hulpverlening aan. Het is voor veel mensen een grote stap en ze moeten zelf inzien dat ze er iets mee kunnen. Als die persoon er niet meteen iets mee doet, dan misschien wel bij de 4e persoon die het aanraadt, of misschien herinnert die persoon zich jouw advies als hij/zij er elders tegenaan loopt.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
het is heel moeilijk ,blijf jezelf en laat je er niet in mee slepen ,het is een lange weg de persoon in kwestie moet positiefe mensen in zijn omgeving hebben ,en een therapie volgen g training raad ik aan
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Ik heb nog nooit iemand ontmoet die geen vertrouwen heeft in mensen, net zoals ik nog nooit iemand ontmoette die 'niet' geloofde. Je velt bovendien al meteen een conclusie namelijk dat die persoon 'verbitterd' is en 'vol met 'frustratie' en 'geen vertrouwen heeft in mensen'.

Wat jij ziet, zijn dingen die je waarneemt en die je ook zelf kleurt.

Het kan zijn dat die persoon misschien wil dat je dit soort perceptie over hem hebt, en als je zo goed zijn verleden kent van waaruit hij volgens jou zo geworden is, wat is dan je aandeel in zijn weg daar naartoe? Als je zijn verleden niet goed kent, hoe weet je dan dat hij zo is.

Je moet dus primo verschil maken tussen zijn of haar 'gedrag' en de conclusie die je er aan koppelt.

Het gedrag van een mens is een resultante van kleine reacties op basis van diens eigenheid, maar nog meer van hoe mensen daarop reageerden. Clochards onder elkaar, schrikken niet van een soort nihilistische reacties, die bemiddelde mensen als 'verbitterd' zouden beschouwen. Omgekeerd kunnen clochards soms meer genieten van een fles wijn dan iemand die een hele dure fles wijn opendoet met zijn vriendin.

Het klopt wel dat, bijv. in een gezin, je verwachtingen hebt en als jullie allemaal enthousiast zijn en eentje trek continu tegen en zit heel de tijd te zagen (volgens de meerderheid), dat er zich dan maatregelen opdingen als de groep op communicatievlak wil vooruitgaan.

Je ziet ook verbitterde reacties bij je Facebook-vrienden en soms zelfs van mensen die je het niet verwacht, en nadien blijkt het dan om een specifiek voorval te gaan die die persoon onmiddellijk traumatisch vreest te herbeleven, terwijl elke situatie op zich weer anders is.

Mijn antwoord is dan ook een vergelijking zoals parabels soms in de bijbel:

Waarom blaffen sommige honden vervaarlijk maar krijg je soms net een beet van een hond die niet gevaarlijk leek?

En hoe leer je die hond om te gaan met nieuwe mensen, alsook om niet te bijten als het - volgens jou - niet nodig is?

Je kunt jouw gedrag tegenover de hond veranderen en stroomlijnen, omgekeerd, vergt het vele uren of dagen tijd en veel liefde die je met die hond moet doorbrengen, om te kijken of jullie samen elkaar beter kunnen leren begrijpen. Misschien moet je zelf eens even verbitterd leren 'reageren' zoals die persoon met zijn medeweten en in samenspraak om te begrijpen of die reacties wel echt verbitterd is.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Het gevaar in dit super-communicatie-tijd met Facebook, e-mails, internet is dat we vergeten dat woorden inderdaad wel goddelijk zijn (zie Johannes, eerste zin van zijn evangelie) en heel diep gaan, maar dat we eigenlijk nog nooit zo weinig gecommuniceerd hebben als nu met een maximum aan communicatiemiddelen en meer mensen eenzaam en onbegrepen zijn dan ooit tevoren (getalmatig grootdeels door de overbevolking natuurlijk). De oplossing ligt niet op het vlak van taal en 'praten' als die andere persoon geen zin heeft om te praten en al te veel gedood/gekwetst werd door goddelijk/duivelse woorden, en dan moet je er inderdaad misschien eerst eens 'zijn' voor die persoon. Overal waar ik schreef 'zijn/hij' mag je natuurlijk vervangen door 'haar/zij'. Ik ben niet graag seksistisch al is er ook een groot verschil in gebruikte taal door man en vrouw (iets minder door jongen/meisje maar toch ook). +JMVB
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Sorry dat ik daar op tegen even moet spreken de zegt heel duidelijk dat die totaal geen vertrouwen in mensen heeft !
Hij schrijft en zegt ook en stoort zich volledig in zijn werk!
En ligt met zowel zich zelf als mensen om heen in de knop !
met zijn resteren fam die nog heeft voel zich voortduren afgewezen door hen en niet begrepen ! En zegt ook over zijn huwelijk van 14 jaar en waar nu dus gescheiden is dat dit liefde loos en vertrouwen loos ! En ik merk dat hij wel iedere uiting doet maar zo gauw men te dicht komt scherm die zich af met ik redt het wel
ik heb altijd alleen gedaan ik heb niemand nodig Ik leef alleen voor mijn zoon en verder nergens voor
Ik heb niemand waar ik op bouwen kan niemand laat me maar heb veel frustratie ik ken niemand die dat ooit heeft gedaan vertrouw niemand Dit zijn zoal dingen wat zijn uitlatingen zijn
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Deze persoon lijkt mij zeer boeiend: Een huwelijk van 14 jaar en dan pas gescheiden.. Hoe waren hij EN zij op het moment van het ja-woord? Hij leeft alleen voor zijn zoon, wat is dan bijzonder aan die zoon versus de anderen. En hij wil alles alleen doen, betekent dat dan dat hij naar diepe rust verlangt en niemand hem dat net geeft waardoor hij afstotend reageert? Kun je met hem eens alleen naar een verlaten zandstrand of een bergtop en 5 km wandelen zonder een woord te zeggen en te luisteren naar de natuur en je samen en apart eens nietig te voelen? Hij wil geen hulp en dat betekent voor jou dat hij bitter is, maar ik dacht dat het woord Maria ook 'bitter' betekende, omdat ze haar zoon verloor aan het kruis (ik denk weinig moeders gelukkig zijn met zonen die zich rechtlijnig als Jezus gedragen, zie ook Pim Fortuyns moeder, denk ik, en mijn moeder heeft het ook niet gemakkelijk met 11 kinderen waarvan 8 zonen die soms ook nogal te macho-rechtlijnig zijn). Het doet me denken aan het laatste gesprek met mijn schoonvader in 2002 voor zijn overlijden (zie http://logocom.be/flori_langedock.htm): Noch mijn vrouw, noch zijn moeder lieten hem al maanden uitspreken toen hij vertelde dat het leven 'genoeg was geweest voor hem' (na zijn kankerrevalidatie op 60-jarige leeftijd) en snoerden hem de mond met 'allé, gij gaat niet dood'. Ik was in onze tuin de enige die mezelf de mond snoerde met hem alleen en toen vertelde hij mij iets totaal anders: Dat hij alles gehad had wat hij wou: twee kinderen, drie dromen van kleinkinderen die onze kinderen waren en mijzelf die zijn dochter, mijn echtgenote, zo lief had en daarmee in zijn voetsporen trad hoewel zijn echtgenote hem af en toe in 'quarantaine' stak. Na al die jaren, hoorde ik een heel mooi verhaal waarin 'ik heb er genoeg van' betekende dat 'ik heb alles gehad, zowel mooie dingen als minder mooie dingen, maar ik ben oudgestreden en mijn tijd is gekomen'. Een weinig later stierf hij, en met hem als sterke man sneuvelde ook mijn huwelijk toen de moeder plots mijn vrouw 'terug' wou bij haar (mijn vrouw was de 'sterke dochter', denk ik), maar gelukkig heeft hij dat niet meegemaakt. Nu zegt mijn echtgenote ook dat ik haat en verbitterd ben maar dat is projectie van haar. De persoon die jij beschrijft, lijkt mij onbegrepen en raakt geïsoleerd. Jouw vraag is misschien eerder: Hoe haal ik die man uit zijn sociaal isolement zodat hij weer van 'nut' wordt voor de omgeving rond hem?
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Misschien is niet de man bitter? Misschien klinkt het antwoord dat jullie beiden die in jezelf willen 'ontkennen' erg bitter, en wil je iets babyzoets horen hier op goeievraag.nl? Rouwen en verdriet hoort immers niet bij het moderne leven in de 21ste eeuw, en alles moet perfect lopen naar buiten toe. Sorry, maar hoe harder je antwoord lijkt, hoe meer liefde ik lees in je verhaal, en dus bitterheid omwille van het afsterven ervan (liefde nu betekent afscheidspijn morgen). En de gevolgen van je vraag zijn nog harder: Als JOU dat niet lukt, zal wellicht niemand anders dat in je plaats doen, want jij vecht nog voor hem (houdt dus nog van hem, ook al klinkt net jouw liefde voor hem erg bitter) en dat zal hij ook nog wel onbewust voelen of herinneren of weten, maar de hoogmoed houdt hem (en jou?) tegen om de brug te herstellen die kapot is tussen hem en jou (en tussen zijn omgeving en jouw omgeving ook dus, want we moeten over bruggen van elkaar om sommige anderen te bereiken). Als JOU dat niet lukt, zul je misschien de draad met hem moeten doorknippen en hem echt isoleren zodat jij weer verder kunt. Of jezelf en je omgeving van hem isoleren. En dan zijn er twee wegen weer, waar er in het huwelijk oorspronkelijk maar een weg voor hem en zijn partner lag. Sterkte, je vraag is wellicht te complex om hier te verwoorden. Of net te eenvoudig om er je gevoel en je eigen visie van los te koppelen en misschien wil je gewoon dat mensen je helpen om los te komen van hem zodat je geweten gesust wordt. Io no lo so (ik weet het niet). Maar jij en hij weten het wel, volgens mij. Maar jullie kunnen het antwoord beiden misschien niet aan omdat het antwoord bitter klinkt, en in onze tijd geen plaats is voor verdriet (of verwerking ervan) en alles (baby)zoet moet smaken (zonder te verdikken als het kan)... Sorry voor mijn hardheid. Misschien wil je dit antwoord niet, maar ook eerlijk zijn is heel moeilijk en brengt veel mensen tot... bitterheid. En in die zin geef ik je gelijk: echt bittere mensen zijn mensen die afsterven voor hun omgeving en staan in schril contrast met 'levende' mensen. Geloof je in... (hem? of wie of wat dan ook?)
Gelooft hij in... (jou? of wie of wat dan ook?) PS: Als je niet gelooft, besta je niet.

Weet jij het beter..?

Het is niet mogelijk om je eigen vraag te beantwoorden Je mag slechts 1 keer antwoord geven op een vraag Je hebt vandaag al antwoorden gegeven. Morgen mag je opnieuw maximaal antwoorden geven.

0 / 2500
Gekozen afbeelding