hoe kan ik een diagnose van de arts krijgen dat ik depressief ben zonder dat mijn moeder daarachter komt?

Een arts heeft beroepsgeheim, dus dat zal het probleem niet zijn. Maar ik denk dat het niet zozeer gaat om de vraag hoe je een diagnose kunt krijgen, maar hoe je goede hulp kunt krijgen. Zeker bij depressieve klachten is de diagnose minder belangrijk: het is zeker zaak om bepaalde specifieke aandoeningen uit te sluiten, maar daarna gaat het om de vraag wat eraan te doen is, en niet om de vraag wat er precies aan de hand is.

Ik neem aan dat je vrij jong bent dat je je dit afvraagt, kan dat? Als je namelijk nog geen 16 bent, zullen je ouders mede toestemming moeten geven voor een eventuele behandeling. En de zorg die je nodig hebt, kan - afhankelijk van welke zorg dat precies is - onder het eigen risico vallen (dat geldt alleen als je 18 jaar of ouder bent) of kan mogelijk deels niet vergoed worden. Als je moeder jouw zorgverzekering betaalt, lijkt het me lastig om dit te verbergen.

Maar ik denk dat een nóg belangrijker vraag is wat de reden is waarom je niet wilt dat je moeder dit weet. Als je echt depressief bent, zal je moeder ongetwijfeld wel door hebben dat er iets met je aan de hand is. Daar kun je moeilijk omheen. Als er een reden is waarom je het heel moeilijk vindt om dit aan je moeder te vertellen, vraag dan je huisarts ook om hulp daarbij. Ook als je minderjarig bent, kun je gewoon naar je huisarts gaan om daar advies te vragen. Zoals gezegd heeft je huisarts beroepsgeheim. En mocht je 18 of ouder zijn en dus te maken hebben met het eigen risico: zorg door de huisarts valt daar niet onder.

Ga dus naar je huisarts, en vraag daar hulp. Leg óók je probleem voor met betrekking tot de communicatie met je moeder, en vraag daar óók hulp bij. Afhankelijk van wat er precies aan de hand is, kan je huisarts misschien bemiddelen, of je doorverwijzen naar iemand die dit kan of die je op een andere manier verder kan helpen.

Een alternatief zou zijn dat je hulp zoekt via school, bijvoorbeeld via de schoolarts of schoolverpleegkundige of -psycholoog. Vraag je mentor eens bij wie je dan moet zijn, of vraag het aan een leraar of lerares die je vertrouwt. Ook die kunnen je helpen met het vinden van de juiste zorg, hoewel je voor een eventuele doorverwijzing waarschijnlijk toch je huisarts weer nodig hebt.