mn vriend en ik gaan uit elkaar, zijn beide huurder, we willen beide hier blijven, hij alleen ik met 3 kids, hoe wat kan ik doen om hier te blijven?

Hij heeft evenveel recht op 't huis als jij. Probeer goed na te denken wat reëel is. Kan je de huur betalen kan je ex een ander huis betalen en onthoud heel goed dat een vrouw met kinderen snel een nieuwe woning aangeboden krijgt en de man niet!

Probeer hier toch samen uit te komen, want anders moet je naar de rechter, die zal dan beslissen.
Hierbij loop je zelfs het risico dat jullie beide de woning moeten verlaten.

Voor zover ik weet is het mogelijk dat je een advocaat in de arm kunt nemen o.b.v. je inkomen. Als blijkt dat je inkomen te weinig is kom je wellicht in aanmerking voor gratis juridische bijstand. Je zou eens langs een Juridisch Loket moeten gaan. Zij kunnen kijken wat er mogelijk is voor je. Zo'n Juridisch Loket is gewoon een laagdrempelig gebouw waarvan er altijd wel een bij je in de buurt aanwezig is en waar je sowieso gratis hulp kunt vragen.

Contact opnemen met de woningbouwvereniging die kunnen tegenwoordig goed helpen hierin

Ik heb het zelfde meegemaakt een jaar geleden..
Ik heb ook een advocaat moeten nemen moest alleen een eigen bijdrage betalen tegenwoordig is dat verplicht is 101 euro. Na ongeveer een maand kreeg ik de woning toegewezen met me kinderen.
Maar dat is alleen als je beide huurder bent, ben je medebewoner dan gaat woning naar de (hoofd)huurder.

juridische loket kan jou goed informeren en je doorverwijzen naar een advocaat. telnr: 0900 8020

Als jij drie kinderen hebt, zal de rechter 'sociale redenen' inroepen opdat je daar kunt blijven. Maar als je de huur daarna niet blijkt te kunnen betalen, zal je er uiteindelijk toch weer uit moeten.

Ook hij heeft echter baat om daar te blijven, lees ik duidelijk, en daarom iets veel belangrijkers in deze emotie-volle tijden:

De Griekse en de Romeinse cultuur waren sterke culturen met sterke mensen. Het monogame huwelijk ontstond zo'n 3000 jaren voor Christus en liep samen met het ontstaan van het monotheïsme (voor zover we weten, zie ook hoofdstuk rechters in de Bijbel). Ook het Napoleontische wetboek (Codex Napoli), vermeldt voor België slechts één artikel omtrent de zinvolheid van een huwelijk, art. 213 Burgerlijk Wetboek:

"Echtgenoten zijn jegens elkaar getrouwheid, hulp en bijstand verschuldigd. Zij zijn elkaar tot samenwoning verplicht."

4 elementen: Getrouwheid = moreel, hulp = financieel, bijstand = fysisch en psychisch, samenwoning=kostendelend!

Het huwelijk ontstond dus om met één portemonnee de kosten te delen om KINDEREN op te voeden, in jullie geval drie kinderen.

Ik moet het cru stellen, maar ik denk dat we in onze tijden zo individualistisch egoïstisch zijn, dat we allen vergeten dat de drie kinderen best twee ouders hebben die tegenover elkaar art. 213 B.W. vervullen tot ze op hun eigen poten staan.

Ik kan mij niet inbeelden dat zelfs zware problemen eigenlijk de moeite zijn, om in deze situatie elkaar aan plan te laten en te bakkeleien over 'wie alleen in de woning verder moet' en dan nog soms te willen dat de ander daarvoor moet betalen.

Christelijke vergevingsgezindheid heeft niets te zien met een onzichtbare, imaginaire god, maar met go(e)d en goed = materie (van goederen, ook in het Engelse 'good').

Laat de emotie vallen, maak een financieel plan, en maak de drie kinderen gelukkig door met weinig geld ze een veilige en vaste thuiswoonst te geven en ze veel tijd en liefde te geven. Als je partner ziet dat je alleen denkt aan het geluk van de kinderen, zal hij/zij ooit beseffen dat de kinderen op termijn alleen aan die partner liefde zullen teruggeven, want je zaait altijd wat je oogst, maar wat er met het graan dat je zaait gebeurt, lees je ook in het Nieuw Testament (graan = het woord dat de mens spreekt en die zo diep in ons kunnen kwetsen maar ook zo gelukkig kunnen maken) en het kan lang duren voor je kunt oogsten.