Wat veranderd er allemaal als je ouder wordt?

Je kunt qua beweging meer als je 20 bent dan wanneer je 80 bent. Dus in dat opzicht kun je minder vrolijk worden.

Maar ik denk dat je in elk jaar geluk kunt vinden. Je moet gewoon genieten van alles wat je meemaakt. Elke leeftijd heeft iets moois. (en minder mooie kanten natuurlijk).

De kunst is om die kanten te zien en er van te genieten.

Wat er veranderd als je ouder wordt: Je bent minder flexibel (letterlijk en figuurlijk), je krijgt een gezin (niet iedereen maar redelijk veel), waardoor je minder eigen tijd hebt, meer tijd moet maken voor kinderen. Dit kan een mooi ding zijn, maar ik heb laatst op school onder een hoorcollege te horen gekregen dat een koppel zonder kinderen gelukkiger zou zijn over het algemeen dan wanneer je wèl kinderen hebt.
Al weet ik niet wat ik hier van moet vinden want voor de ander is een kind krijgen een zegen.

Er zijn veel dingen die veranderen, maar of je nou echt vrolijker bent als je jong bent? Dat zou ik niet zeggen. Mijn opa's en oma's waren hartstikke vrolijk toen ze oud waren. Vrolijk dan ik op dat moment was als bijv 10 jarige! ;)

Als je nog heel jong bent ben je vooral heel ontvankelijk, ook veel naïever vaak, je gaat steeds af op je eerste indrukken en gaat meer uit van je primaire emoties. Als je ouder bent dan heb je meer levenservaring, word je realistische, misschien wat cynischer. Je denkt sneller: als iets te mooi om waar te zijn lijkt dan is het dat meestal ook. Je beschermt jezelf dan sneller tegen teleurstellingen, dus ben je wat meer op je hoede. Je hebt ook al veel gezien, dus maken simpele dingen als een mooie bloem of een beest dat gek doet minder snel een indruk op je, want dat heb je immers al zo vaak gezien.

Als de bekende zwerende vinger. Als je ouder wordt en een verbintenis aangaat en nazaten krijgt,neemt de verantwoordelijk ook toe. Maar daarom kun je nog wel je levensvreugde behouden!

Bij het ouder worden heb je vaak alles beter voor elkaar als je jonger bent. Diploma, werk, huis, kinderen, meer levenservaring. Vaak meer zorgen, mensen om je heen komen te overlijden.

Als je jong bent wil je graag een relatie, trouwen, baan, kinderen krijgen en probeer je alles voor elkaar te krijgen.
Je gaat nog lekker vaak stappen.

Als je ouder bent en alles heb je voor elkaar. Hoef je niet zo nodig vaak de deur uit maar kan je ook heerlijk genieten van de kinderen, tv kijken, gezellig op visite gaan en de warmte van je omgeving echt kennen, en heb je vaak ook een vriendenkring waar je echt op kan bouwen. (althans wij wel).

Nou dat hoeft niet hoor. Als je jong bent dan heb je nog niet zoveel zorgen. Je maakt je dan druk over dingen waar je je als je ouder bent niet meer druk over maakt.

Het ligt ook een beetje aan je karakter, of je optimistisch ingesteld bent.
Ik denk dat elke leeftijdscategorie wel vrolijk en blij kan zijn.
Vroeger werd ik vrolijk van andere dingen dan nu, dat heeft denk ik ook met levenservaring te maken.

Ik ben op het punt dat er minder jaren voor me liggen dan dat er achter me liggen.
Maar ben nog even blij en vrolijk en ik vind het leven nog steeds heel erg leuk.
Als je ouder wordt, ben je fysiek minder sterk, is de kans groter dat je een (ernstige) ziekte krijgt, ben je misschien soms iets minder flexibel, maar er zijn zo ontzettend veel zaken waar je veel meer van kunt gaan genieten, want over een heleboel zaken maak je minder druk.

Alles

Als je als je ouder bent en je kan nog steeds 'Zo blij zijn als een kind" dan ben je gelukkig.
En veel mensen kunnen dat gelukkig nog prima, ook als ze het kind allang ontgroeit zijn.

Heleboel mensen gaan dan de 'd' en de 't' aan het eind van een werkwoord goed schrijven. Wijsheid komt met de jaren...

nee klopt niet naar aanleiding van mijn eigen ervaring tenmiste. Ik was als kind een heel vrolijk type ,spontaan en enthousiast ,open en een spring in het veld , energiek , dat ben ik nog steeds eigenlijk. En natuurlijk vormen ervaringen die minder zijn, je gedrag. Maar dat is tijdelijk, en uiteindelijk ben ik nog steeds het zelfde "meisje"van toen. Daar ben ik nog steeds blij mee. En kan ik ondanks mijn levenservaring met verdriet en teleurstellingen , (ik ben inmiddels 48 jaar) nog steeds dat typetje zijn die ik ooit was. En sommige mensen kunnen verbitterd en nors verder gaan, ik gelukkig niet. Dus je karakter kan hier afhankelijk van zijn.

Toegevoegd na 1 minuut:
wat veranderd is mijn lijf ben iets minder strak maar nog wel slank hahaa maar met sporten kom je ook een heel eind, moet ook een lees bril op ,ben grijs geworden maar daar is haarverf weer goed voor.meer rimpeltjes.

ALs je nog heel jong bent, ben je vaak nog zonder zorgen en zonder pijn.
Bijna alles word voor je geregeld.
Als je ouder wordt dan moet je overal voor zorgen, wat helaas niet altijd goed is voor je humeur. En als je ouder wordt zie je pas goed de ellende om je heen en op de wereld.

Maar ik kan gelukkig nog net zo vrolijk en blij doen, als ik met mijn kinderen bezig ben, net als vroeger toen ik zelf een klein meisje was.

Er veranderd best wel veel-je verliest dierbare mensen-krijgt te maken met tegenslagen-de meeste mensen krijgen gezondheidsproblemen-de gewrichten worden stijver-het lezen gaat slechter-en je hoofd wil wel maar je lichaam stribbeld tegen.
Ben je in het bezit van een opgeruimd karakter dan kan je blijer en vrolijker blijven.
Ik ben gelukkig in het bezit van een opgeruimd karakter ondanks dat ik ook meer jaren achter mij heb liggen dan ervoor.
Dus mijn antwoord op je vraag is:
Ja...dat klopt!

Bij mij is het een beetje verplaatst. De zorgen (lees: onzekerheid) die ik als puber heb zijn door ervaring minder geworden. Daardoor ben ik een stuk vrolijker. Maar er zijn andere dingen voor in de plaats gekomen (kinderen, toekomst etc) die wel eens kopzorgen geven. Ik ben nog steeds zo vrolijk (zoals mijn moeder altijd zei:"Het zonnetje in huis".) als vroeger.

Wat ik juist heel mooi vind van het ouder worden, is dat je alles niet meer zo "zwart /wit"ziet maar steeds meer grijstinten, het besef dat dingen niet per se goed of slecht zijn, maar dat er heel veel nuances zijn dat maakt mijn leven nu rijk en mooi, en van mij een genuanceerder persoon.
Daar kan ik idd heel vrolijk van worden.
Er werd eerder door iemand gesteld: "je kunt minder van mooie dingen zo als een bloem genieten omdat je die al zo vaak hebt gezien"
Maar dat bestrijd ik ten zeerste, voor mij zelf lijkt het althans juist of ik hier steeds meer van kan genieten door het besef van een schoonheid welke ik mij vroeger minder realiseerde.........

'Blij' en 'vrolijk' zijn erg betrekkelijke begrippen. Wanneer ben je blij/vrolijk.

Een kind kan blij en vrolijk zijn van spelen in de speeltuin. Maar verdrietig worden van dat hij iets niet mag.
Een puber kan blij en vrolijk worden van het stappen en de liefde ontdekken. En geïrriteerd raken van school en ouders.
Een volwassenen kan blij en vrolijk worden van de vrijheid en het bedrijven van de liefde; huisje, boompje, beest. En verdrietig omdat hij de ouder mensen om zich heen moet gaan missen.
Een bejaarde kan blij en vrolijk worden van de herwonnen vrijheid, reizen, uitjes ect. En verdrietig van het feit dat het grootste gedeelte van zijn leven is verstreken.

Of je blijer vrolijker bent als je jong bent weet ik niet.
Dan heb je iig meestal minder zorgen toch?
Hoe ouder hoe meer je weet, hoe meer je hebt meegemaakt.

Het lijf wordt stram, de jongens kijken niet meer naar je
(degene waarvan ik denk :: zo lekker ding, kijkt naar mij help een oud wijf!)
Voel van binnen nog jong en dynamisch, de spiegel laat iets anders zien

Hoe ouder je wordt, hoe meer teleurstellingen je te verwerken hebt gekregen, dus des te voorzichtiger wordt je.

Op leeftijd (50 plus) heb je andere geluksmomenten , meestal van diepere aard, meer filosofisch en levensbeschouwelijk. Het groot probleem bij ouder zijn is het aanvaardingsproces van de kwaaltjes : oogzicht, vermoeidheid, rheuma , prostaat, menopauze enz enz
Eens de nodige acceptaie van het onomkeerbare kun je een zekere rust vinden. Natuurlijk is het blije geluk van een kind van een olympische hoogte maar het zachte geluk van volwassen boven de 60 is toch zilver waard.

Alles.De tijd gaat veel sneller.Dat komt omdat elk jaar een kleiner stukje van je (geleefde) leven is.
Je lichaam verandert, newton wordt steeds opdringeriger.
Je haar wordt stugger, je moet het vaak kleuren.
Je geeft geen donder meer om schone schijn.Wat ze zien is wat ze krijgen.
Je geniet van elke seconde van je leven en je laat geen enkele buitenkans links liggen, want de klok tikt.
Je wordt een 'ietsje' trager in elk opzicht, maar je ervaart dat als een zegen.
Je doet geen impulsieve aankopen meer, je weet precies wat je wil.
Je krijgt kleinkinderen die je verafgoden en vice versa.
Je hebt geld op de bank.
Je gaat met plezier naar het werk want het zijn de laatste jaren en daar wil je van genieten.
Ouder worden is zalig maar oud zijn is dat meestal niet denk ik.