Hoe vaak zouden gemiddeld genomen de goede voornemens van mensen voor het nieuwe jaar ECHT uitkomen?

Nee daar ben je zeker niet de enige in. Het gebeurd ieder jaar weer: duizenden mensen besluiten te stoppen met roken (statistieken overal in kranten enzo) en slechts enkele tientallen lukt het daadwerkelijk.
Mensen besluiten af te vallen, minder te gaan snoepe of meer te gaan sporten... een blauwe maandag en hun; weer in de oude gewoontes.
Bij mij werkt het helaas ook zo... zulke goede voornemens en na een paar weken (soms een paar dagen) is het weer zoals voorheen.
Je hebt veel zelfdiscipline nodig wil je dingen volhouden, een ander levenspatroon krijgen en stil gaan staan bij je dagelijkse ritme en deze omgooien. Als je wilt veranderen moet je daar veel energie in steken en daar vergissen mensen zich vaak in. Het is niet makkelijk om even af te vallen of om te stoppen met roken.... zeker niet als je al jaren volgens hetzelfde ritme leeft.

Iets voornemen met elkaar gaat over het algemeen wat beter... je blijft elkaar stimuleren en houdt meer motivatie om vol te houden.

Slecht een paar procent houdt zich daadwerkelijk aan de goede voornemens...

Ik weet zelf dat ik me aan dat soort dingen niet ga houden, dus ik begin er ook maar niet aan.

Hoe graag wil je iets echt en wil je het heel graag, hoe haalbaar is je goede voornemen.
En daarbij komt ook nog dat het altijd minimaal 3 weken duurt voordat je lichaam en geest echt zijn gewend aan een nieuwe gewoonte, je zou eigenlijk minimaal zo lang door moeten gaan voordat het je ontdekt of het werkelijk wel of niet gaat lukken.
Het nieuwe jaar is mooie aanleiding echt te beginnen, heel veel succes ermee.

Heel, heel weinig ; eigenlijk alleen de mensen die het ook ECHT gemotiveerd van plan waren en ook op 1 juli of 7 september een gewoonte hadden kunnen veranderen.
Die datum zegt natuurlijk ook niks, evenmin als de voornemens ; het is een soort bedacht rijtje van slechte maar aangename eigenschappen waarvan we weten dat we het eigenlijk (van de buitenwereld of van onszelf) zouden moeten doen / laten, maar eigenlijk stiekem niet willen. Stoppen met roken, afvallen, meer sporten, gezonder eten, meer huiswerk maken, allemaal open deuren.

Er zijn maar weinig originele goede voornemens die ook echt uigevoerd worden ; ze gebeuren wel, maar vallen niet onder de klassieke voornemens. Of omdat het dingen zijn die je toch al serieus van plan was, of omdat het dingen zijn waar je geen echte invloed op hebt. Ik ga in het nieuwe jaar afvallen (ik moet wel), maar da's geen voornemen, da's een plicht, en ik ben ook al begonnen. Ik zal dus niet in de groep mensen met geslaagde goede voornemens vallen. Zo kun je je ook voornemen een baan te vinden als je werkloos bent, of beter te worden als je ziek bent, maar het is maar de vraag of dat lukt.

Goede voornemens beperken zich daarmee tot dingen die je niet wilt maar eigenlijk wel moet veranderen. Daarom is het slagingspercentage zo laag ; de motivatie die je er voor nodig hebt lijkt nergens op.

er zijn maar weinig mensen die het volhouden
omdat ze denk ik meteen teveel van zichzelf verwachten
en waarom wachten tot het nieuwe jaar als je bijv in maart al denkt ik ga afvallen ga je toch geen 9 maanden wachten, dat is ook al een teken van uitstel heh.
ik vind goede voornemens moet je nemen zodra ze bij je opkomen en je er zelf honderd % voor kan gaan en niet wachten tot er weer een jaar is aangebroken.

Ik heb eens ergens gelezen dat dit de 15% niet ten boven gaat.