Ik heb heel veel tics gehad voor lange tijd en ik scheld veel, dus heb ik Tourette?

Als je zoveel tics hebt gehad dat het werkelijk opvalt, zul je daarmee beslist naar een arts zijn geweest die eventueel Tourette heeft kunnen diagnosticeren. Overigens horen er behalve tics ook andere gedragsproblemen bij, die de diagnose niet heel ingewikkeld maken en de ziekte niet zodanig verborgen houden dat je je dat op volwassen leeftijd nog echt moet afvragen.

Coprolalie (basaal en ongecontroleerd vloeken en schuttingwoorden gebruiken) kan een symptoom van Tourette zijn, maar hoeft niet. Schelden/uitschelden hoort daar niet bij ; dat is in de regel gewoon een symptoom van slechte manieren.

Voor de zekerheid zou je met je twijfels altijd eens een afspraak kunnen maken met de huisarts, maar eerlijk gezegd denk ik van niet.

Dat jij tics hebt en veel scheldt is geen teken dat je lijdt aan Gilles de la Tourette-syndroom... Zo zit dat niet...

Als je lijdt aan het Gilles de la Tourette syndroom dan heb je meestal tics en scheld je veel, zo is het wel...

Dus je moet het niet omdraaien... Een koe is een dier, maar een dier is geen koe...

Tourette heeft wel meer trekjes dus ik zou er eens mee naar de huisarts gaan die je kan door verwijzen naar het Riagg en die kunnen je testen.

Ben je niet gewoon gestressed? Tics zijn heel vaak spanningen en doordat je die hebt, kan het ook zijn dat je minder geduld hebt en eerder gaat vloeken ( omdat het niet lukt, of te lang duurt of.of..). Bij Tourette komt nog veel meer kijken. Vaak een vorm van autisme, moeite met concentratie, want iemand met Tourette kan niet "uit-filteren" , die ziet alles om hem heen, heeft heel veel oog voor details die een ander niet opvalt. Ze zijn heel vaak heel intelligent en erg creatief. De tics zijn ook periodiek steeds anders, de ene keer moeten ze hun handen uitslaan en dan komt een periode dat ze het hoofd moeten schudden of hun mond wijd opensperren of met de ogen knijpen, het is steeds wat anders en ze hoeven niet te schelden maar moeten wel vaak geluiden maken als grommen of snuiven of zoiets. Er zijn zelfs periodes dat het veel minder of bijna weg is, maar het komt altijd terug. Vraag gewoon eens bij de huisarts naar een verwijskaart naar een eerstelijns psycholoog en die komt er dan wel achter of het spanningen zijn of er iets anders achter zit.