Is het 'normaal' om te vragen wát je voor medicijn krijgt in een ziekenhuis?

Ik zou zeggen: Laat maar eerst zien wat ik krijgt.

Aan de andere kant zal het wel goed zijn.

Het is je recht o mhet te weten. Immers: JIJ krijgt het in je lichaam.

Echter, in de meeste gevallen weten patienten antibiotica en paracetamol niet uit erlkaar te houden. Dus is het totaal niet relevant voor de patient. Als jij wel van deze dingen op de hoogte bent, kan je het beste even de behandelend arts uitleggen dat jij enigzins op de hoogte bent, en graag wilt weten wat precies je krijgt. Hij kan dan het verplegend personeel inlichten en aangeven dat jij wat meer info moet krijgen, indien gevraagd.

Goed gedaan, dat is nu assertief optreden... Deed iedereen dat maar zo...
Het is niet normaal, maar als iedereen zo gaat doen, dan wordt het gelukkig normaal...

Heel goed...

en stempels, daar moet je je niet druk om maken, het gaat om je gezondheid... Dat telt en niet die stempel...

Het is heel normaal om te vragen wat je krijgt, zeker als je allergisch bent voor sommige medicijnen.
Gewoon blijven vragen, meld het anders de 1e dag, zodat ze weten dat het bij jou wat tijd kan kosten.

Ik vind het vrij normaal dat jij het vraagt.
Je huidige ziekenhuis arts kan wel over het hoofd gezien hebben dat jij niet tegen een bepaald middel kan en het toch voorschrijven.
Ik zou zeggen: Goed gehandeld. Persoonlijk ben ik ook liever een lastige patient dan een dode patient.

Het lijkt me volstrekt logisch dat je vraagt wat voor medicijnen je krijgt...

Wanneer ik bij een 3 sterren restaurant zit te tafelen dan vraag ik ook de menukaart. En zeg ik ook niet tegen de dame die daar rond loopt: "Weet je wat. Laat die kaart maar achter wegen en laat de kok maar wat afval/rotzooi op mijn bord gooien!"

Het is je goedrecht om te weten wat je krijgt. Er is niets vreemds aan, het blijft jouw lichaam!!

Goed gedaan! Beter de stempel 'lastige patiënt' dan een dag plat!

Ten eerste, vind ik het schandalig dat je dus in weze de verkeerde medicatie is voorgeschreven.
Ten tweede, is het zeker geen geen rare vraag om te vragen wat ze je geven. En klaarblijkelijk ook niet onnodig.
Ten derde, heb je idd recht om te weten wat je krijgt.
Ten vierde, vind ik dat de de verpleegkundige er ook wat van af moet weten of eventuele fouten te onderscheppen.
Ten vijfde, vind ik haar antwoord schandalig.

Ja hoor, het is heel normaal om te vragen wat voor medicijn je krijgt. Ik heb zelf nooit anders gedaan.

Als het ziekenhuispersoneel zou weigeren me te vertellen wat voor pillen ze me geven, zou dat trouwens voor mij niet alleen reden zijn om die pillen te weigeren, maar ook om uit te zoeken waar ik dat soort praktijken kan melden.

Lichamelijke integriteit is namelijk een grondrecht, en daar valt ook onder dat je het recht hebt om te weten wat voor medicijnen je krijgt voorgeschreven, net als het recht om medicijnen te weigeren.

Natuurlijk, volslagen normaal !! Alleen het merendeel van de patienten laat het zich allemaal maar aanleunen in het ziekenhuis, dus de verpleging is er niet altijd aan gewend, en ze vinden het ook lastig ; dan moeten ze het namelijk zelf ook weten, en dus opzoeken, want verpleegkundigen zijn geen artsen. Wat dat betreft is de arts meer de aangewezen persoon om het te vragen, al zal die ook niet altijd staan te springen voor een uitleg.

Maar daar hoef je je niks van aan te trekken ; je hebt gewoon het recht te weten wat je slikt en waarom. Ik was ook zo'n strontvervelende patient met veel te veel noten op d'r zang (en de Ivan Wolffers op het nachtkastje), nou, jammer dan. Een vergissing is zo gemaakt, dus altijd zelf de vinger aan de pols. Ik heb één keer een verkeerd bekertje gekregen met blauwe pillen er in terwijl ik gele moest hebben ; die bleek ik met mijn klachten ABSOLUUT niet te mogen slikken !! Toen ik de verpleegkundige er op attent maakte, werd-ie nog bijna boos op me ook.

Er gebeuren best regelmatig ongelukken met medicijnen (al zijn ze niet allemaal catastrofaal), dus gewoon lekker de lastige patient blijven uithangen !

Zeker normaal om te weten wat jij slikt. Het is jouw lichaam en ik vind het sowieso belachelijk dat ze niet meteen de naam van het middel geven maar zeggen dat je er rustig van wordt. Ik slik ook niks zonder dat ik weet wat het precies is omdat ik op verschillende medicijnen nogal vreemde lichamelijke klachten krijg. Dus vraag eerst de naam van het middel voordat ik het doorslik. Het is JUIST verstandig dat je wilt weten wat je krijgt, iedereen zou dit moeten vragen dus heel verstandig dat je het niet hebt genomen!

Het gebeurt zeker vaker dat een patiënt vraagt welk medicijn er toegediend wordt. Ook ik zou willen weten welk medicijn ik zou slikken. Waarschijnlijk heette het middel Dormicum dat ze je wilden geven. Wanneer je weet dat je op sommige medicijnen anders of allergies reageert dan hoort een arts dat te weten. Ik vindt het dan ook raar dat ze je dat middel toch wilden toedienen.

Heel normaal om dat te vragen. Zeker als je al veel medicijnen gebruikt. Je hoort ook gewoon antwoord te krijgen wanneer je dat vraagt. Is je goed recht en er is ook geen enkele reden voor een verpleegkundige of arts om het niet te vertellen. Het komt mij meer over als dat die verpleger/ster het zelf niet wist en dat niet wilde toegeven (ze horen nl wel te weten wat ze aan een patient geven). Een arts weet ook niet alles van een patient. Patiënten worden vaak van arts naar arts geschoven en die arts moet dan maar op de dossiers af gaan en hopen dat het compleet is.

En de smoes 'dat heeft de arts voorgeschreven dus zal het wel goed zijn' is een heel gevaarlijke werkhouding. Als ik van mijn zus al hoor hoe vaak de verpleegkundigen in haar ziekenhuis de artsen corrigeren op wat ze een patient voor willen schrijven omdat ze bv vergeten zijn waar een patient allergisch voor is of wat ze eerder al hebben voorgeschreven of domweg het verkeerde dossier voor zich hebben, zou ik niet graag patient zijn bij die verpleger/ster.
Verpleegkundigen die niet kritisch zijn naar de arts en artsen die niet luisteren naar verplegend personeel zijn naar mijn mening niet geschikt voor hun werk.
(let wel: kritisch is iets anders dan vertellen hoe ze hun werk moeten zoen)