Wat gebeurt er met je stembanden als je 20 jaar zwijgt?

Hier zal het "use it or lose it"- principe gelden. Voor bijna alle lichaamsfuncties geldt, dat als je ze niet gebruikt, ze achteruit gaan. Je kunt dan denken aan spieren, die slap worden, als je voor langere tijd (door ziekte) op bed moet liggen. Omdat de stemband ook uit een spier bestaat, (de basislaag van de stemband is de stemspier) zal hier hetzelfde gelden. Die stemspier wordt lui.

Je kunt je spieren overbelasten, door b.v. 10 km te gaan lopen, als je daar niet voor hebt getraind, of dat langzaam hebt opgebouwd. Dan krijg je spierpijn, en als je lang niet gesproken hebt, zul je last van je stembanden krijgen, als je weer gaat praten. Er is dan automatisch sprake van overbelasting van je stembanden, omdat ze niets meer gewend zijn.

Maar er zal meer zijn, dan alleen de lichaamsfunctie op zich. Als we spreken, worden we gedwongen te formuleren. Iedereen die spreekt (b.v. in een telefoon-gesprek) zal proberen zijn zinnen zo te formuleren, dat de ander het begrijpt, en ook dat het b.v. niet te langdradig wordt. Als je lang niet hebt gesproken zul je die vaardigheid enigszins verleerd zijn. Omdat we natuurlijk wel blijven denken, als we niet spreken, en we bij ieder denkproces ook een beetje in onszelf praten, en mogelijk zelfs formuleren, zullen we het niet helemaal verleren, maar bij denken worden we niet gedwongen efficient met taal om te gaan, omdat als we dat niet doen, niemand er last van heeft.

Na jaren zwijgen, zul je dus opnieuw moeten leren spreken. Als we uitgaan van het feit, dat een kind in een paar jaar tijd prima kan leren spreken, zal de tijd die het duurt voor je weer helder formuleert, en je stem goed gebruikt zonder klachten aan de stembanden, geen jaren duren. Mogelijk heb je het snel weer onder de knie, zeker als je het verstandig aanpakt, door b.v. langzamerhand meer en luider te gaan spreken.