Hoe komt het dat ik in mijn droom regelmatig van een hoogte val?

De slaapstuip (Hypnagoge schok) is een plotse lichaamsbeweging die zich voordoet tijdens het inslapen. Vaak gaat een slaapstuip gepaard met het gevoel in een put te vallen. Hoe komt dat? Spieren hebben reflexen. Bij het plotseling ontspannen tijdens het inslapen reageert het lichaam in een reflex door zich weer op te spannen. Zo’n spierschok is dus gewoon een teken dat we ons ontspannen en ons klaarmaken om te slapen.
Bron: http://mens-en-gezondheid.infonu.nl/leven/1868-slaap-een-mu
st-voor-een-gezond-lichaam.html

Over de werking van de hersenen tijdens de slaap vonden we onderstaand artikel:
De hersenen produceren tijdens de slaap voortdurend een klein beetje elektrische spanning. Op een elektro-encefalogram (EEG), een grafische weergave van de hersengolven, is te zien dat de slaap uit verschillende stadia bestaat.
De overgang van waken naar slapen wordt gekenmerkt door het verschijnen van zogeheten thètagolven op het EEG. Deze zijn een stuk langzamer dan de alfa- en bètagolven die de hersenen produceren als je wakker bent. De slaper is tijdens deze fase nog makkelijk te wekken. Na een minuut of vijf dient het volgende stadium zich aan. De slaper is dan al een stuk minder makkelijk te wekken. Op het EEG verschijnen twee kenmerkende patronen: slaapspoeltjes, kortdurende uitbarstingen van zeer snelle golfjes, en K-complexen: grote, langzame golven die uit het niets lijken te verschijnen en ook meteen weer verdwijnen. Beide patronen duren twee, hooguit drie seconden.
Na een minuut of tien raakt de slaper in diepe slaap, gekenmerkt door golven op het EEG die men deltagolven noemt. De slaper is dan nog maar zeer moeilijk wakker te krijgen. De deltagolven zijn groot, regelmatig, en met een lage frequentie. Men spreekt van slaapfase vier als de deltagolven meer dan de helft van het EEG in beslag nemen: het is de diepste slaap die we kennen.
Na ongeveer een uur verdwijnen de deltagolven van het EEG en er verschijnen weer kabbelende thètagolfjes. Ook duiken er de nóg snellere alfa- en bètagolven op. De ademhaling en hartslag worden bovendien onregelmatig en onder de gesloten oogleden schieten de oogbollen van links naar rechts heen en weer. Vanwege die oogbewegingen wordt deze slaapfase ook wel remslaap, van rapid eye movements, genoemd. Tijdens remslaap zijn de meeste hersencellen net zo actief als wanneer je wakker bent. Bron:http://noorderlicht.vpro.nl/dossiers/15482489/.

(RJ)