Waar ligt de grens tussen een 'verslaving aan alcohol' en een alcoholist?
Ik heb eens iemand horen zeggen dat als je zelfs door de week niets drinkt maar alleen èlk weekend flink aan de drank gaat dat dat al een vorm van VERSLAVING is.
Ik weet (uit ervaring van heel dichtbij helaas...) dat een ALCOHOLIST vaak 's morgens al drinkt, weinig eet, zichzelf uiteindelijk vervuilt, drinkt totdat de roes er weer is en gaat slapen om vervolgends daarna weer verder te drinken om weer in een roes te geraken omdat degene de realiteit van het leven niet aankan...........
Even een schets van 2 uitersten die alcohol nuttigen.
Maar: Waar ligt nu de grens tussen verslaafd zijn aan alcohol en een echte alcoholist zijn?