wat gebeurt er met je hersenen in de puberteit?

Plaatjes van de hersenen van gezonde kinderen en jong volwassenen lieten begin jaren negentig zien dat er rond het twaalfde jaar dramatische wijzigingen optreden. Het puberbrein groeit dan niet, maar krimpt! 'Niet dat er hersencellen verdwijnen', stelt psycholoog en neurowetenschapper dr. Hilleke Hulshoff Pol gerust. 'Maar er is een rigoureuze snoei in de verbindingen tussen bepaalde hersencellen. Op andere plaatsen worden verbindingen juist versterkt.'

De hersenen bestaan uit witte en grijze stof. In de grijze stof liggen de celkernen van de hersenneuronen, in de witte stof liggen de uitlopers die de verbindingen tussen cellen vormen, de bedrading. MRI-opnamen van de voorhoofdskwab, waar de intellectuele vaardigheden huizen die typerend zijn voor de hogere dieren, zoals mensen, laten zien dat de hoeveelheid grijze stof afneemt en de witte stof toeneemt.

Hulshoff Pol: 'Er verdwijnen geen celkernen, maar door het snoeien worden verbindingen efficiënter. Verbindingen die niet veel worden gebruikt, verdwijnen.' Aan de andere kant worden verbindingen die er wel toe doen, sneller. Ze veranderen als het ware van gewone telefoonlijnen in de snelle ADSL-lijnen. Dat gebeurt doordat ze een isolerende wand krijgen van een eiwit-vet mengsel (myeline).

Het brein, dat in principe nog alle mogelijkheden in zich heeft, maakt in deze periode bepaalde hersenprocessen effectiever op grond van de opgedane ervaringen.
Het niet parallel lopen van de intellectuele en de sociaal-emotionele ontwikkeling in de hersenen en de discrepantie tussen energiegebruik en slaap vormen wellicht het wezen van pubergedrag.

Intellectueel volwassen, emotioneel nog niet en dan ook nog geconfronteerd worden met de verwachtingen van je ouders en de eisen van je omgeving. Goddank duurt het maar een jaar of vijf!