Hoe heet het als je overdag op een boot zit, of op een luchtbed op het water drijft, en je 's nachts nog schommelt, en hebben veel mensen dit?

Dit heeft te maken met een minder bekend zintuig: proprioceptie. Vertaald is dit zelfwaarneming, het is het zintuig dat ervoor zorgt dat je, ook zonder input van andere zintuigen, weet wat je houding van je lichaam is. Bijvoorbeeld de test om met je ogen dicht het puntje van je neus aan te raken is een test van proprioceptie: je weet waar je vinger is, en je weet waar je neus is, en je hebt (in nuchtere toestand) geen input van je ogen nodig om de twee bij elkaar te brengen.

Hoe dit alles werkt, is via spierspoeltjes. Dit zijn receptoren in de spieren die informatie aan de hersenen doorgeven over spierspanning. Als je een tijd niets met een spier doet, wordt dat door het spierspoeltje als het ware doorgegeven als ijkpunt: deze stand is 'normaal'. Daardoor komt het bijvoorbeeld dat als je een spier lang achter elkaar hebt aangespannen (denk aan het aanspannen van de spieren in je handen als je lange tijd met een tas sjouwt) het lastig kan zijn die spieren weer te ontspannen. De aangespannen toestand is dan het ijkpunt geworden.

Maar dan de boot of het luchtbed op het water: de spieren zijn dan nooit in ruste, via de spierspoeltjes en geholpen door het evenwichtorgaan worden constant correcties uitgevoerd. Duurt dat lang genoeg, dan wordt dát het nieuwe ijkpunt voor de spierspoeltjes: constante veranderingen in spierspanning. Kom je dan weer aan vaste grond, dan blijven de spierspoeltjes nog even hangen in het ijkpunt, net als bij de hand die de boodschappentas niet meteen wil loslaten. Het ijkpunt is constante veranderingen, stilstaan is daar een afwijking van, en wordt daardoor juist waargenomen alsof de stilstand zélf schommelt.