Hoe ontstaan zenuwtrekjes?
3.3K
3.3K keer bekeken
Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.
Het beste antwoord
Zenuwtrekjes, ook wel 'fixaties' ontstaan doordat er tijdens de opvoeding (en dan praat ik over de leeftijd van 0 t/m 12 jaar) wat misgaat, iets verkeerd gaat, of als er iets negatiefs gebeurd. Zo kan je bijvoorbeeld beginnen met nagelbijten doordat je teveel/ te weinig gevoed bent door je ouders (leeftijd van 0-18 maanden).
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Wat is je bron? vind dit namelijk ver gezocht.
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Dit komt uit de boeken die ik heb gelezen voor mijn studie die ik momenteel volg (eerstejaars Psychologie). Ik heb dit toevallig al behandeld, dus ik had het idee om over deze vraag ook wat bij te dragen.
Andere antwoorden (3)
te weinig aandacht
heb ik gezien op een documentaire over afrikaanse weeshuizen 1 vrouw per 30 kinderen zij gaf kinderen geen aandacht ze deden allemaal z'n hoofd heen en weer als hardcore
(Lees meer...)
heb ik gezien op een documentaire over afrikaanse weeshuizen 1 vrouw per 30 kinderen zij gaf kinderen geen aandacht ze deden allemaal z'n hoofd heen en weer als hardcore
Bronnen:
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Zenuwtrekkingen of tics
Onwillekeurige, herhaalde samentrekkingen van een of meer spieren (zenuwtics)
Zenuwtrekkingen treden op als een spier of een groep spieren die door perifere zenuwen worden verzorgd, herhaaldelijk, ongewild en stereotiep samentrekken. Vaak treden ze in het gelaat op, maar ongewilde bewegingen van de ledematen, grommen of keelschrapen komen ook voor. De trekkingen zijn pijnloos. Ze kunnen degene die ze heeft, echter in verlegenheid brengen en pestgedrag bij anderen opwekken. Zenuwtrekkingen ontwikkelen zich gewoonlijk in de kindertijd en komen meer voor bij jongens.
De oorzaak is over het algemeen onbekend, maar stress is mogelijk een aanleiding. Als het kind moe of druk is, nemen de zenuwtrekkingen toe. Bij het syndroom van Gilles de la Tourette, een zeldzame erfelijke aandoening die meer bij jongens voorkomt, gaan ongewilde bewegingen van hoofd, armen en benen gepaard met roepen en schelden en het trekken van grimassen.
De symptomen
Een zenuwtrekking duurt meestal maar heel kort, maar kan zich een aantal malen snel achtereen herhalen. Het gaat bijvoorbeeld om:
• Snel, onbeheerst knipperen met de ogen;
• Trekken van de spieren rond de mond;
• Schouders ophalen of trekbewegingen met de nek;
• Ongewild samentrekken van het middenrif, dat gegrom of gehik veroorzaakt.
Zenuwtrekkingen kunnen gedurende korte tijd worden onderdrukt, maar dit levert weer meer spanning op voor degene die ze heeft. Als het kind aandachtig bezig is of slaapt, blijven de trekkingen meestal achterwege. Het syndroom van Gilles de la Tourette kan gepaard gaan met fobieen en leermoeilijkheden.
(Lees meer...)
Onwillekeurige, herhaalde samentrekkingen van een of meer spieren (zenuwtics)
Zenuwtrekkingen treden op als een spier of een groep spieren die door perifere zenuwen worden verzorgd, herhaaldelijk, ongewild en stereotiep samentrekken. Vaak treden ze in het gelaat op, maar ongewilde bewegingen van de ledematen, grommen of keelschrapen komen ook voor. De trekkingen zijn pijnloos. Ze kunnen degene die ze heeft, echter in verlegenheid brengen en pestgedrag bij anderen opwekken. Zenuwtrekkingen ontwikkelen zich gewoonlijk in de kindertijd en komen meer voor bij jongens.
De oorzaak is over het algemeen onbekend, maar stress is mogelijk een aanleiding. Als het kind moe of druk is, nemen de zenuwtrekkingen toe. Bij het syndroom van Gilles de la Tourette, een zeldzame erfelijke aandoening die meer bij jongens voorkomt, gaan ongewilde bewegingen van hoofd, armen en benen gepaard met roepen en schelden en het trekken van grimassen.
De symptomen
Een zenuwtrekking duurt meestal maar heel kort, maar kan zich een aantal malen snel achtereen herhalen. Het gaat bijvoorbeeld om:
• Snel, onbeheerst knipperen met de ogen;
• Trekken van de spieren rond de mond;
• Schouders ophalen of trekbewegingen met de nek;
• Ongewild samentrekken van het middenrif, dat gegrom of gehik veroorzaakt.
Zenuwtrekkingen kunnen gedurende korte tijd worden onderdrukt, maar dit levert weer meer spanning op voor degene die ze heeft. Als het kind aandachtig bezig is of slaapt, blijven de trekkingen meestal achterwege. Het syndroom van Gilles de la Tourette kan gepaard gaan met fobieen en leermoeilijkheden.
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden