Objecten die dichtbij zijn lijken heel ver weg, herkent iemand dit?

Question

Af en toe, wanneer ik op de bank zit of in bed lig zie ik de objecten heel ver weg. Dus mijn tv die zo'n 2,5 meter van me af staat, zie ik dan heel in de verte als een klein object. Of in bed, de muur lijkt dan zo ver weg te zijn.

Als ik opsta blijft het nog even veraf, en dan langzaam komt het terug in de juiste verhoudingen. Herkent iemand dit, of weet iemand wat dit is/hoe het komt? Het heeft in mijn geval niet perse met vermoeidheid te maken overigens. En ik heb het alleen als het donker is.

 · Accepted Answer

Lang geleden (jaren 80) was er in Rotterdam een leuke tentoonstelling met de naam Phenomena.
Daar werden allerlei verschijnselen op natuurkundige wijze tentoon gesteld en uitleg gegeven.
Dat was echt leuk om te doen. Gezichtsbedrog zoals jij het noemt werd daar ook behandeld. Een bekende cabaretier (Freek de Jonge???) was een van de mensen die hieraan mee hebben gewerkt.
Ook het verschijnsel dat jij noemt werd hier behandeld.

Behalve enge films heb ik niets kunnen vinden.

Toegevoegd op 11-06-2009 21:28:34
Misschien dat iemand anders nog een link naar die tentoonstelling heeft.

Toegevoegd op 11-06-2009 22:50:19
Toevallig toch nog een artikel over perpectief in de kunst gevonden met uitleg.

Toegevoegd op 11-06-2009 23:24:15
Een paar citaten van dit verschijnsel:

Perspectief is de mogelijkheid of de kunst om aan vlakke dingen, objecten, beelden, diepte te geven, zodanig dat ze als een driedimensionaal geheel worden aanschouwt door het oog. Het is dus de manier waarop het oog diepte ervaart dat de term perspectief krijgt. Het visualiseren van een beeld in een ruimte door het detecteren van toonnuances (licht en donker), lineair perspectief en kleurperspectief.

Waarom hebben wij perspectief nodig?
Het menselijk oog is niet in staat diepte waar te nemen vanuit 1 gezichtspunt. Waarom we dan wel perspectief zien komt doordat we twee ogen hebben die niet uit het exact zelfde punt hun zicht waarnemen. Dit noemen de Stereoscopie.
We nemen grijstonen waar waaruit we een beeld interpreteren dat we perspectief noemen.

Atmosferisch perspectief
Perspectief kan niet enkel met afstand gemeten worden, of kan niet enkel een ruimtelijke suggestie creëren door afstand, maar ook door het gebruik van kleur. Het kan richting geven aan een onderwerp. Michelangelo gebruikte deze vorm van diepteweergave reeds in zijn tijd. Hoe verder de afstand van een voorwerp of vlak, hoe vager de contourlijnen werden en hoe donkerder het vlak werd. Deze vorm van perspectief noemen we Atmosferisch perspectief. Een perspectief dat vooral gebruikt wordt in de schilderkunst en nog het meest bij landschapschilderkunst.

 · Answer

Ik heb er nog nooit van gehoord.
Misschien dat een oogarts je verder kan helpen?

 · Answer

Oooohhhhh wat bizar!!!! Dat heb ik ook!!!! Ik heb nog nooit iemand anders erover gehoord! Altijd als ik dat probeerde uit te leggen kreeg ik vreemde niet begrijpende blikken!! Ik heb het vooral als ik ergens echt op focus en dan ineens lijkt het alsof ik ernaar kijk door de verkeerde kant van een verrekijker. Heb ook geen idee hoe het komt, dacht altijd dat het aan mij lag omdat ik niemand anders erover hoorde. Maar jij hebt bewezen dat ik dus niet de enige ben met dit rare verschijnsel. Ben nu heel benieuwd of iemand weet hoe het komt!!!!!!!

 · Answer

Dat zijn vermoeide ogen. Heb ik ook vaak last van. Vermoeide ogen zijn vooral het resultaat van te lang op een punt te moeten kijken dat dichtbij ligt(gefocust, ingespannen kijken). Ook stress of  kunstlicht of intensief kijken naar TV of beeldscherm zijn belangrijke oorzaken van vermoeide ogen. Focussen werkt niet meer optimaal.

5  minuten pauze nemen na 45 minuten intensief TV kijken of  beeldschermwerk, of 15 minuten te pauzeren na twee uur kijken. Het is ook zeer belangrijk iedere vorm van weerspiegelingen op het scherm te voorkomen.

Toegevoegd op 11-06-2009 20:35:47
Vermoeide ogen voelen niet aan als vermoeid maar kunnen niet goed focussen. Het is hierdoor niet goed mogelijk de afstand te bepalen, waardoor objecten zich verder weg of juist dichterbij lijken bevinden..

AWM · Answer

Ik wil je geen enge ziekte aanpraten, maar Google eens op het "Alice in Wonderland syndroom" of in het Engels op
"Alice in Wonderland syndrome".
Schijnt gekoppeld te zijn aan een bepaalde migraine....

 · Answer

Een beetje herken ik het wel.
Als ik me heel sterk concentreer op iets heel anders, dan lijkt de omgeving naar achteren te wijken.
Tijdens spirituele zaken kan soms de hele omgeving wijken zowel naar achteren als naar boven.
Alles kan dan onwezelijk worden
Misschien heeft dat van jou hier ook mee te maken?

 · Answer

Wat jij vertelt is een tamelijk nauwkeurige beschrijving van het Alice In Wonderland-syndroom ; een vorm van migraine zonder hoofdpijn die veel meer voorkomt dan je zou denken.

Het kreeg zijn naam door de Engelse schrijver Lewis Carroll, die er aan leed, en het gebruikte als een omschrijving voor de vreemde waarnemingen die Alice had ; ze zag 'de mensen als lilliputters'.

Het is - net als andere vormen van migraine sans migraine, bijvoorbeeld het zien van aura's (waar ik zelf 'last' van heb - last tussen aanhalingstekens want als je weet dat het niet ernstig is heb je er geen probleem mee) -een soort 'mindfuck'; iets van een kleine kortsluiting in je hersenen die je waarneming verandert. Dat je het (nog) alleen maar 's avonds waarneemt is vermoedelijk toeval, maar vermoeidheid en spanningen kunnen een rol spelen bij migraine, en die kunnen weer gerelateerd zijn aan het tijdstip van de dag, maar vermoeide ogen of algemene vermoeidheid zijn niet per se de oorzaak.

Als je er verder geen hoofdpijn bij hebt is behandeling ook niet echt nodig, weten wat het is is vaak al een hele geruststelling, en daarom zou ik er zeker één keer mee naar de dokter, die het vermoeden kan bevestigen en eventueel andere oorzaken kan uitsluiten. 
(De eerste keer dat ik een aura zag, dacht ik dat ik op zijn minst een beroerte had ofzo, ik ben me lam geschrokken. Vooral omdat het begint met een blinde vlek midden in je gezichtsveld. Zie tweede link. Ik was zeer opgelucht te horen dat het 'maar' migraine was. Zonder pijn dan ; mijn man heeft 'klassieke' migraine, en dat is géén pretje).

 · Answer

Wist je dat indianenstammen uit de Verenigde Staten deze vorm van zien aanwendden om in een soort trance te geraken?
Ze gebruikten daar dan wel een soort plant bij die een hallucinerende werking heeft.
Normale ogen denken alles in het juiste perspectief te zien, maar ik weet het niet hoor..
wie zegt dat jouw blik op zo'n moment dat je de dingen in ander perspectief ziet, niet een juiste is?
Het lijkt misschien vergezocht, dat weet ik.
En toch vind ik het een interessant idee.
Denk er maar eens aan als je weer zo'n 'vertekend' beeld hebt. Misschien zie je op zo'n moment wel een wereld die net zo echt is als degene die wij doorgaans zien...
Maak je verder geen zorgen!

 · Answer

jaaa... dat heb ik ook wel eens. Maar ik heb er niet zo'n last van want ik heb het niet zo vaak.

Objecten die dichtbij zijn lijken heel ver weg, herkent iemand dit?

Het beste antwoord

Andere antwoorden (8)

Weet jij het beter..?