Ik moet over ONG. 6 weken bevallen

Het eerste wat je dus niet moet doen is gespannen aan een bevalling beginnen. Het is het mooiste wat je kan overkomen, vind ik. Proberen ontspanningsoefeningen te doen. Dat scheelt echt en je hebt tegenwoordig toch een ruggenprik als je tegen de pijn opziet. Sterkte.

Je moet het zien als een van de mooiste gebeurtenissen van het leven, dan is het gelijk een stuk prettiger, en blije moeders is meer kans op een gezonde baby

Er zijn veel bevalingscursussen. Probeer of je zo snel nog eentje kan volgen.

Je hoeft niet bang te zijn!
Zorg dat er iemand met je meegaat, ongeacht de tijd dat je moet bevallen. Zorg ook dat je koffertje met kleren voor zowel de baby als voor jezelf klaarstaan.
Je hebt vast op zwangerschapsgym allerlei ontspanningsoefeningen geleerd, vergeet die niet en blijf die oefenen, ook nu je nog thuis bent!
Je staat er niet alleen voor, in het ziekenhuis wordt je goed begeleid en als je dan ook je man en/of evt. je moeder of je beste vriendin bij je hebt, gaat alles goedkomen!!
Bevallen is als zeeziek zijn: zo gauw de baby geboren is, ben je alle (evt.) pijn vergeten en is er niets mooiers dan je baby in je armen te houden.
(De vergelijking met zeeziek is dat zolang je vaart, je er last van kan hebben, zodra je aan land komt,
is het over :-)
Sterkte meis en probeer echt van alles te genieten, het overkomt je maar een paar keer (of soms zelfs maar 1 keer) in je leven!

Tuurlijk zie je tegen de bevalling op, dat heb ik ook voor straks... echter heeft het niet zoveel zin om gespannen te zijn, ieder mens is immers via die weg op de wereld gekomen. Bevallen doet pijn... klopt, maar als je ziet wat je er voor terug krijgt!
Praat er eens over met je verloskundige, zij heeft vast goede tips voor je. Daarnaast kun je kijken of je nog een paar lessen kunt meedoen met een cursus, daar leer je hoe je partner je kan ondersteunen met de bevalling, maar ook goede houdingen en ademhalingsoefeningen.
Als je in het ziekenhuis gaat bevallen kun je in overleg met je gynaecoloog vragen om pijnmedicatie of een ruggenprik, al doen ze dat niet zomaar.

De beste tip is gewoon: probeer je niet te druk te maken, blijf vooral ontspannen en relax, zorg dat er iemand in de buurt is die je kan ondersteunen. Succes!

Je bent in het NU bang, en dat herken ik heel goed :-:
Ik denk, dat dit de eerste keer is? Je gaat iets doen in de toekomst dat je niet kent, waarvan je weet dat het pijn gaat doen en je hebt vast ook allelei hele enge verhalen gehoord en gelezen. Logisch dus, dat je er niet naar uitziet. Natuurlijk zijn er ook mensen, die het heel anders ervaren, maar jij niet (en ik toen ook niet).

Wat je op dit moment misschien kan helpen:
- is je te realiseren, dat op het moment dat de bevalling begint, je alleen maar daarmee bezig bent. Je komt dan in een soort van "verdoving", een "roes": niks telt meer, alleen de bevalling zelf. Daar ga je doorheen en daarbij word je geholpen door mensen, die er alles van weten. Daar vertrouw je op dat moment ook op, daarin ga je mee. Jij bevalt, maar er zijn mensen om je heen, die je daarbij helpen; je staat er niet alleen voor.
- Er zijn ziljoenen vrouwen je voorgegaan, je bent niet de eerste en ook niet de laatste. Vele vrouwen krijgen meer dan 1 kind, dus uiteindelijk zal het waarschijnlijk best meevallen. Het is een natuurlijk gebeuren.
- Ja, het is effe afzien een paar uur, maar heej, wat is nou een paar uur?
- Probeer je angst wat te relativeren. Niet focussen erop en als je merkt dat je zit te piekeren: zoek afleiding, iets waar je je koppie helemaal op richt.

Dit kunnen misschien gedachten zijn voor jou ter geruststelling. Je gedachten zorgen voor de angst, maar gedachten kan je ook bewust veranderen, zodat ze je gaan helpen in plaats van tegenwerken.

Ik wens je een supermooie bevalling toe, en van nu tot dan een fijne tijd!

Ik weet niet of je een doula kan bekostigen, hier kan je heel veel aan hebben. En houd je vast aan het gegeven dat je, mocht de pijn te erg worden, kan vragen om pijnstilling.
Probeer te vertrouwen op je lichaam. Die weet van nature wat het doen moet.

Ik kan je uit ervaring vertellen: Je word even een ander mens. Ik bleef echt rustig, terwijl ik een paniekvogel ben! En waar je de kracht vandaan haalt, ik weet het niet, misschien komt dan toch de oermens in je naar boven. Echt...probeer te ontspannen nu. Als het eenmaal zover is zal je zien dat het goed komt! Succes

Je hebt gelukkig al veel opbeurende tips. Ik zou er nog bij willen zetten. probeer je er bij neer te leggen dat het echt gaat gebeuren en je kunt er (vooral als alles goed gaat, wat ik je toewens) NIETS zelf aan sturen (wanneer het begint, hoe lang het duurt, etc).

Leg je daar bij neer en bedenk dat vrijwel alle moeders om je heen vrolijke en fitte mensen zijn die het heel vaak nog een 2de, 3de en soms zelfs 4de keer hebben aangedurfd.

WAT ZIJ KUNNEN KUN JIJ OOK!!!! ECHT WAAR

Tips die ik had gekregen, zorg dat je goed uitgerust bent omstreeks die tijd (is wel een goede tip) en iemand had gezegd, leg het hele huis vol eten, muesli repen ed, dat heb je nodig om aan te sterken, nou daar had ik echt geen tijd voor, dus wat de één helpt, is voor een ander niks.

Een goede cursus ademhalen en puffen is ook heel waardevol en verder: gewoon doen tzt!!!

Veel succes

Toegegeven; het doet zeer. Maar toch, het is een andere pijn dan wat je tot nu toe kent. Vrouwen zijn er voor gemaakt/ingesteld om te bevallen, beetje open deur maar wel waar is mijn ervaring.
Wat ik niet wist bij mijn eerste maar wel heb gedaan bij de tweede; warme douche of bad. Scheelt je een aantal uren weeen..En heeel goed luisteren naar je verloskundige zodat je oerdrift in goede banen wordt geleidt. Oja, en laat je schaamtegevoel los. Bevallen is nu eenmaal niet charmant.

Dat je direct de pijn vergeet en meteen je in de 7e hemel zou bevinden, vind ik echt onzin. Dat ligt eraan hoe je uren ervoor zijn verlopen. Maar na een beetje bijgetrokken te zijn, kijk je vol verbazing naar een kindje; jullie eigen kindje! Dat is bijzonder, toch?

Je kan het meis, kop op! En veel geluk en gezondheid met de kleine!

ik heb 2 kids.
spannend is het wel natuurlijk, en waarschijnlijk heb je ook wel van die programma's gezien waarin moeders moord en brand schreeuwen, de horror verhalen aangehoord van andere moeders of juist gehoord dat het allemaal een eitje is.

ik heb geen zwangerschapsgym of iets dergelijks gevolgd. dankzij de programma's dacht ik dat je het gevoel moest hebben bijna het loodje te leggen waardoor ik op het laatste moment de verloskundige belde. het was namelijk midden in de nacht en dacht dat er al vaak genoeg gestreste moeders belden zodra ze iets voelde.

de verloskundige geloofde dus niet dat ik persweeën had bij het eerste belletje, en bij haar aankomst moest mijn vriend het koffertje en spullen uit haar auto pakken in sneltreinvaart anders zou ie het hele gebeuren missen.

je lichaam weet heel goed wat het moet doen en het is zo intens dat je niets hebt in te brengen. go with te flow dus en vertrouw op je lichaam!

ik heb niet geschreeuwd en gegild of geroepen dat ik het niet meer kan.
eigenlijk roep ik meer vreemde dingen als ik mijn teen stoot....
alles liep op rolletjes en ging vlot. bij de 2e heb ik wel moeten beloven iets eerder te bellen en dat ging net zo vlot.

er is echt niets om je zorgen of druk over te maken. laat je niet gek maken door verhalen en programma's. geniet van de laatste loodjes en wacht op wat komen gaat is mijn advies. je hormoontjes en je lijf doen echt zijn werk!!

veel succes en alvast veel geluk en genot van je kleine wondertje!!!

Helaas kun je "een goede bevalling" niet afdwingen. Je kunt wel meehelpen het zo goed mogelijk te doen. En dat is, zoals hierboven ook al vaak gezegd, je gewoon laten meevoeren met de bevalling. Je ertegen verzetten helpt niet, want je lichaam gaat toch wel door. Zorg dat je weet hoe je weeën kunt opvangen (je verloskundige kan je dat zo uitleggen) en wat je kunt doen om je bevalling comfortabeler te laten verlopen. Hoe beter je bent geinformeerd over wat er allemaal kan ter verlichting, met hoe meer vertrouwen jij je bevalling tegemoet zult zien.

Vertrouw je verloskundige, zij zal je er echt doorheen helpen en heeft dit al talloze keren gedaan. Vraag haar wat je wilt vragen en maak van te voren afspraken (ook met je partner) over wat je wel en niet wilt. Al kan dat tijdens de bevalling ook nog wel eens veranderen (-;

Miljarden vrouwen zijn je voorgegaan, het is een hele bijzondere gebeurtenis die je je hele leven zult blijven onthouden. En dan vooral het moment dat je je kindje op je buik gelegd krijgt!

Sterkte met de laatste loodjes en succes met de bevalling. Je kunt het!