Wanneer vertoont iemand defensief gedrag?

Wanneer je echtgenote vraagt: Schat, ben je vreemd gegaan?

Wanneer iemand altijd in de verdediging schiet en zich constant aangevallen voelt. Hij vindt steeds uitvluchten en excuses om zelf in een goed daglicht te komen staan.

Toegevoegd na 11 minuten:
Wanneer iemand kritiek altijd als een aanval op zichzelf ziet,
Wanneer iemand zijn emoties niet kan beheersen en onmiddelijk in de verdediging schiet,
Wanneer iemand niet luistert of gevoelig is voor argumenten, maar zijn standpunt verdedigt.
Wanneer iemand na een confrontatie door blijft gaan met zijn verhaal.

Als iemand zich aangevallen voelt.

Defensief gedrag is gedrag waarbij iemand in de verdediging schiet, in plaats van een confrontatie aan te gaan of zijn/haar standpunten te verdedigen.
Een voorbeeld van in de verdediging schieten:
Je baas vraagt zegt je dat hij het vervelend vindt dat je gisteren je computer niet hebt afgesloten.
Je reactie: 'ja maar ik heb het ook zo druk, en zoveel aan mijn hoofd dat ik dat soort dingen vergeet. Ik ben ook maar een mens, ik kan ook wel eens iets vergeten'.
In plaats van bv: 'ja, kan een keer gebeuren', of: 'je hebt gelijk, slordig van me'.

als iemand niet op zijn fouten gewezen wil worden, niet wil toegeven dat hij een fout heeft gemaakt, want dat maakt je kwetsbaar voor kritiek, voor aantasting van de waarde als mens (althans zo voel je dat dan).

defensief kun je ook worden als iemand iets van je wil/verwacht wat je niet wilt/kunt.

als iemand sporter is, die in de verdediging staat.

Defensief gedrag is een afweermechanisme en staat tegenover offensief gedrag.
Defensief duidt dan op "verdedigen" als je zg. wordt "aangevallen"(dus als er in jouw beleving iemand een offensief naar je start). Je kan defensief gedrag afleiden uit woorden en uit lichaamstaal. Dit kan heel breed gaan.
Bij woorden gaat de persoon in feite niet in op wat de andere tracht over te brengen, maar plooit terug op zichzelf en gaat zich verdedigen. Het verdedigen kan om verschillende manieren gebeuren. Bv. Op de mededeling ; "jij hebt de keuken niet opgeruimd gisteren, moest ik het weer helemaal alleen doen " kan men reageren met
- een aanval vooraleer de andere iets kan zeggen (is dan in feite een "reactie" op voorhand)
"moet je nu niet meteen beginnen te zeuren over de keuken he!"

- een tegenaanval (dus zelf een offensief starten)
"moet jij nu net zeggen, jouw kamer was vorige week ook een zwijnenstal"

- bagatelliseren
"ben je er weer met je eeuwige opkuiswoede? laat je behandelen, joh".

- een tegenvraag stellen
"ruim jij dan altijd meteen alles op dan?"

-slachtoffergedrag
"het lijkt wel alsof ik niets goed kan doen"

- dreigen
"als dat hier zo blijft, ga ik alleen wonen en mag je je keuken helemaal voor jezelf hebben"

- over iets anders beginnen
"nu je het hebt over de keuken... Greet en Suus hebben vorige week een nieuwe keuken gekocht bij ...."

enzovoort.
Een niet-defensief antwoord op de bovenstaande zin zou bv. kunnen zijn "dat is inderdaad niet leuk voor je. ik zal er voortaan op letten". of bv. "kunnen we niet eens een beurtrol maken voor het opruimen van de keuken?"
Op dat moment erken en respecteer je de andere zijn gevoelens.
Lichamelijk wordt bv. met de armen over elkaar gaan zitten als iemand iets probeert uit te praten vaak aanzien als defensief gedrag. Het duidt op "je komt er niet in"!
Andere zijn bv. vluchten (de deur uitgaan, de muziek harder zetten..), de andere kant opkijken, rustig verder de planten gieten zonder te antwoorden etc....
Alhoewel we er ons allemaal wel een aan bezondigen, is defensief gedrag uiteraard niet meteen bevorderlijk voor de communicatie en evenmin voor goede intermenselijke verhoudingen.
Het eigenaardige is dat vele mensen die defensief gedrag vertonen dit beschouwen als een teken van sterkte (ik laat me niet op mijn kop zitten). Terwijl het net andersom is...