Hét vraag- en antwoordplatform van Nederland

Stoornis, psychische ziekte/aandoening/afwijking, welke termen gebruikt de psychiatrie zelf?

Ik lees de laatste dagen een aantal vragen over hoe een term geclassificeerd moet worden, waarbij ik me dan afvraag wat die classificatie dan zou betekenen, of wat het de vrager zou helpen. Mijn vraag is dus, welke termen gebruikt de "psychiatrie" zelf en wat zeggen die classificaties dan? Met andere woorden, welke informatie geeft een classificering waarmee je een beter beeld kan krijgen van de genoemde aandoening/afwijking/stoornis?

5 jaar geleden
in: Psyche
2.1K
Verwijderde gebruiker
5 jaar geleden
Een deskundige psychiater gaat niet eerst in het Handboek zoeken aan welke criteria een bepaalde stoornis moet voldoen of om een beter beeld van de stoornis te krijgen.
Hij vormt zich eerst een beeld van de patiënt en raadpleegt eventueel pas daarna het Handboek.
Het Handboek is bedoeld voor professionals in de psychiatrie die zich richten op de diagnostiek en behandeling van psychische ziekten.
De DSM-5 is niet bestemd voor leken om na te gaan of men zelf of iemand anders aan een psychische stoornis lijdt, welke dat dan eventueel zou kunnen zijn of om er een beter beeld van te kunnen krijgen.
Patiënten met een psychiatrische stoornis kunnen deze stoornis nooit zelf beoordelen, de diagnose van een stoornis is een interpretatie van de feiten. Patiënten ontkennen (deels) deze feiten.

Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.

Antwoorden (1)

De psychiatrie (DSM) gebruikt voor de diagnostiek vooral de term stoornissen, zoals:
Stoornissen die meestal voor het eerst op zuigelingenleeftijd, kinderleeftijd of in de adolescentie gediagnosticeerd worden (waaronder Ontwikkelingsstoornissen)
Delirium, dementie en amnestische en andere cognitieve stoornissen
Psychische stoornissen door een somatische aandoening
Aan middelen gebonden stoornissen
Schizofrenie en andere psychotische stoornissen
Stemmingsstoornissen
Angststoornissen
Somatoforme stoornissen
Nagebootste stoornissen
Dissociatieve stoornissen
Seksuele stoornissen en genderidentiteitsstoornissen
Eetstoornissen
Slaapstoornissen
Stoornissen in de impulsbeheersing, niet elders geclassificeerd
Aanpassingsstoornissen
Persoonlijkheidsstoornissen

Deze classificeringen geven een beeld van de problemen.

Daarnaast vindt diagnostiek plaats vanuit 5 gezichtspunten of 'diagnostische assen':
- primaire symptomatologie, (de 'psychische ziekte') (een klinisch syndroom, ziektebeeld dat niet altijd aanwezig of geweest is, of voorbijgaand is, de zogenaamde acute pathologie)
- achterliggende persoonlijkheidsstoornissen (en de specifieke ontwikkelingsstoornissen, kenmerken die blijvend zijn),
- (bijkomende) somatische ziekten (lichamelijke ziekten die psychische ziektebeelden geven) (een wisselende schildklierwerking kan bijvoorbeeld leiden tot depressie, bij te lage werking, of anorexia, bij te hoge werking),
- psychosociale en uitlokkende factoren (de intensiteit van de psychologische stressor, bijvoorbeeld alleen gaan wonen na een scheiding zal een ander effect hebben dan samenwonen na een scheiding),
- niveau van functioneren (op een schaal van 1 tot 100, waarbij 100 perfect is en 1 vrijwel nihil) in de vorm van GAF-score of Global Assessment of Functioning-schaal, de mate waarin men zich weet aan te passen aan de omgeving, waarbij 0 betekent dat men geen duidelijke informatie heeft. Deze schaal is belangrijk voor de therapieplanning.

Daarbij worden veelal termen als syndroom, afwijking, ziekte, aandoening gebruikt.
(Lees meer...)
SimonV
5 jaar geleden

Weet jij het beter..?

Het is niet mogelijk om je eigen vraag te beantwoorden Je mag slechts 1 keer antwoord geven op een vraag Je hebt vandaag al antwoorden gegeven. Morgen mag je opnieuw maximaal antwoorden geven.

0 / 2500
Gekozen afbeelding