Ik ben 57, kan het zijn dat ik mijn hersengolven zelf kan zien?

Question

Al sinds mijn prille jeugd heb ik met gesloten ogen en liefst donkere kamer een beeld dat sterk overeen komt met de kosmos,pikzwart met een ontelbaar mooie gekleurde lichtpuntjes.
Ik heb altijd gedacht dat dit de fotocelletjes van het netvlies waren die restantinformatie doorsturen naar de hersenen, een soort naglimmen van alles wat ze op de voorbije dag hebben moeten verwerken, neem bv een flitslamp gericht op een tekst in een pikdonkere kamer,staar naar de tekst en laat de flits werken, tot secondenlang kun je door het inbranden op je netvlies een heel stuk tekst zien...
Maar nu terzake,in dat donker beeld kan ik ook een soort witte mist zien, en dat kan ik laten pulseren alsof het lijkt dat die mist dichterbij of verder weg van mij lijkt te gaan, net zoals je wolken bekijkt en laat inzoemen ,dan weer verder, terug inzoemen, dan weer verder enz enz.
Het rare daaraan is dat het ongeveer 4 × per seconde gaat en dat ik dat ,als ik ontspannen ben kan opstarten.Het in en uitzoemen gaat heel duidelijk sinusvormig,het gaat wel degelijk enkel om denkbeelden en geen waargenomen beelden door de ogen,het is wel frappant dat de frequentie steeds dezelfde is...zijn dat nu hersengolven?

Ozewiezewozewiezewallakristallix · Answer

Die 'lichtpuntjes' (of 'sterretjes') die ziet iedereen wel eens. Velen van ons zien ze zodra we de ogen sluiten. Dit is doodnormaal en inderdaad een nawerking van het netvlies.

Maar wanner je naar die sterretjes gaat kijken dan is het net als met echte sterrenbeelden: je gaat tussen die sterren verbanden leggen die er helemaal niet zijn.
Vervolgens gaat je fantasie met je op de loopt (je ogen zijn dicht, dus je hersenen hebben toch niet veel beters te doen.)

In die fantasie creëer jij blijkbaar een 'bestuurbare mist'. Je hersenen vinden dat prachtig (want: "dan hebben ze wat te doen") en toveren die mist zomaar voor je ogen.

Bedenk je dat er door die mist een scheepje vaart, dan zul je die vast ook wel kunnen zien. Eerst vaag, maar steeds scherper en scherper.

Zie je dan je hersengolven ?

Tja... die beelden zijn ontstaan uit hersengolven in die zin wel, maar het gaat wat ver om daadwerkelijk 'ja' op je antwoord te geven.
Het is gewoon je fantasie.

SimonV · Answer

Nee, je kunt geen hersengolven zien.
En hersengolven hebben geen frequentie van vier keer per seconde.

Hersengolven zijn ritmische elektrische velden die in de hersenen worden gegenereerd. Ze hebben een frequentie van ongeveer 10 Hz (tien keer per seconde) en zijn het sterkst wanneer je je ogen gesloten hebt.
Ze worden gegenereerd door ritmische veranderingen in neuronale activiteit, voornamelijk gecentreerd op de occipitale cortex.
Sokoliuk en VanRullen beweerden dat we door middel van een afbeelding met een zwart en wit wiel met 32 spaken hersengolven kunnen zien.
http://blogs.discovermagazine.com/neuroskeptic/files/2013/08/flicker.png
Staar naar het midden van het wiel. Houd je blik een minuut lang vast en kijk dan naar een witte muur.
Maar dat bleek een illusie te zijn.

Ik ben 57, kan het zijn dat ik mijn hersengolven zelf kan zien?

Antwoorden (2)

Weet jij het beter..?